อุ่นไอรัก บทที่ ๒๙

กระทู้สนทนา

อุ่นไอรัก

ด้วยไออุ่นแห่งรัก หัวใจที่เคยกระด้างเย็นชา จึงอบอุ่นและนุ่มนวล

มาร์โค ลอมบาร์ดี ฉากหน้าเขาคือผู้จัดการไร่หนุ่มผู้เงียบขรึมและไม่สนใจหญิงใด จนได้ฉายานักพรต เพราะวันๆก็อยู่แต่กับต้นองุ่นและสัตว์ในไร่ หากฉากหลังเขาคือเพลย์บอยผู้กลัวความสัมพันธ์จริงจังและการผูกมัด ไม่เชื่อในเรื่องความรักและการมีความสัมพันธ์ที่จริงจังกับคนเพียงคนเดียว และมีความสุขกับการมีสัมพันธ์ทางกายกับผู้หญิงสวยเซ็กซี่ แต่วันหนึ่ง เขากลับรู้สึกพิเศษกับผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่ง ซึ่งไม่ใกล้เคียงกับผู้หญิงในสเป๊คของเขาเลยแม้แต่นิดเดียว

ชายหนุ่มจะทำอย่างไร เมื่อหัวใจเริ่มไม่ไปทางเดียวกันกับสมอง หัวใจที่เคยเย็นชาและแข็งกระด้าง กลับเริ่มอ่อนโยนและอบอุ่น เพียงเพราะไออุ่นแห่งรักที่เขาเริ่มรู้จัก

มาติดตามการเดินทางของความรักของเพลย์บอยหนุ่มที่ไม่เคยเชื่อในความรักหากแต่กลับตกหลุมรักเสียเองกันนะคะ

เรื่องในซีรียส์เดียวกัน บ่มไวน์ใส่รัก http://ppantip.com/topic/30777946

บทก่อนหน้า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

อุ่นไอรัก บทที่ ๒๙

“เลิกตามหาเรื่องผู้หญิงคนอื่น ๆ ซะที เบลลา” มาร์โคบอกกับเด็กสาวอดีตคนรักอย่างเหลืออด นับตั้งแต่เขาบอกเลิกลากับเธอ อิสซาเบลลาตามระรานเพื่อนผู้หญิงทุกคนที่เขาคุยด้วย ทำให้ไม่มีใครอยากจะพูดคุยกับเขาแล้ว จนวันนี้เขาต้องมาหาเธอถึงบ้านเพื่อพูดกันให้รู้เรื่อง

“ก็ผู้หญิงพวกนั้นอยากมายุ่งกับเธอทำไม เธอเป็นของฉัน คนอื่นห้ามยุ่ง”

“จะบ้าหรือไง ฉันเป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่” มาร์โคถามอย่างฉุนเฉียว แรก ๆ เขาก็สงสารเบลลาอยู่หรอกนะ แต่ตอนนี้เธอชักจะเริ่มทำให้ชีวิตเขายุ่งยาก และดูเหมือนจะไม่ยอมรับรู้ว่าเขาและเธอจบสิ้นกันไปแล้ว

“เบลลา เราเลิกกันแล้ว เธอไม่มีสิทธิอะไรในตัวฉันอีกแล้ว ฉันจะพูดคุยกับใครเธอก็ไม่มีสิทธิยุ่ง เข้าใจหรือเปล่า”

“ไม่เข้าใจ” เด็กสาวตอบทันควัน “ตกลงว่าไม่หมั้นกันก็ได้ แต่เราเป็นแฟนกันเหมือนเดิม เธอห้ามยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น” สาวน้อยพูดราวกับไม่ได้ยินในสิ่งที่เด็กหนุ่มบอก

“โธ่เว้ย ทำไมไม่เข้าใจนะ เราเลิกกันไปแล้ว เราไม่เกี่ยวข้องกันแล้ว แล้วถ้าเธอไม่เลิกยุ่งกับฉันนะ อย่าหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน” พูดอย่างหงุดหงิด สาวน้อยถึงกับหน้าสลดเมื่อเห็นท่าทางเอาจริงเอาจังของอีกฝ่าย น้ำตาเม็ดโตร่วงหล่นบนแก้มบางอีกครั้ง พูดเสียงอ่อนเสียงหวานอย่างงอนง้อ

“มาร์โค ฉันขอโทษ ฉันไม่ควรจะพูดเรื่องหมั้นกับพ่อแม่หรือลุงเปาโล ยกโทษให้ฉันนะ ฉันรักเธอ ฉันคงจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ เรากลับมาดีกันเถอะนะ เธอเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน ฉันทนไม่ได้ที่เธอจะเย็นชาใส่ฉันแบบนี้ ฉันทนไม่ได้ นะมาร์โค นะ ได้โปรด” เด็กสาวอ้อนวอนเจือเสียงสะอื้น น้ำตาพรั่งพรู พลางพยายามจะโอบกอดร่างสูงเก้งก้างที่ทำท่าปัดป้องไม่ให้เด็กสาวทำได้ดังตั้งใจ

“เบลลา ยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกันนะ บางทีความสัมพันธ์แบบนี้มันอาจจะยั่งยืนกว่าการเป็นแฟนกันก็ได้” เด็กหนุ่มพูดน้ำเสียงจริงจัง

“ไม่ มาร์โค ฉันรักเธอ เรารักกันนะ แล้วเราก็เหมาะสมกันที่สุด เธอจะอยู่โดยไม่มีฉันได้เหรอ” เด็กสาวว่า พยายามโน้มใบหน้าของร่างสูงลงมาหาริมฝีปากตนเอง พูดเสียงพร่า

“ฉันคิดถึงเธอ มาร์โค” เบียดร่างอวบอิ่มเข้าหาอย่างพยายามจะทำให้อารมณ์ความต้องการของอีกคนตื่นขึ้น และดูเหมือนจะได้ผลเสียด้วย เพราะในที่สุดเด็กหนุ่มก็พ่ายแพ้ให้กับความต้องการที่ถูกปลุกเร้าด้วยร่างอวบอิ่มที่เขาหลงใหล จวบจนบทรักที่เต็มไปด้วยความโหยหาจบลงไปนั่นล่ะ มาร์โคถึงถอนหายใจอย่างยุ่งยากใจ เขาไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนี้ แต่เขาก็ไม่สามารถต้านทานความต้องการที่เกิดขึ้นเพราะการได้สัมผัสกับรูปร่างอวบอิ่มของอิสซาเบลลาได้ และดูเหมือนอิสซาเบลลาจะรู้ดีในความจริงข้อนี้ จึงพยายามจะใช้วิธีนี้ดึงรั้งเขาไว้

“เห็นไหมมาร์โค เธอขาดฉันไม่ได้หรอก” เด็กสาวว่าใบหน้าเปื้อนยิ้มอย่างสุขสม

“เบลลา อย่าทำแบบนี้ เธอรั้งฉันไว้ไม่ได้หรอก”

“ได้ไม่ได้ตอนนี้เธอก็อยู่บนเตียงกับฉันล่ะ” เด็กสาวว่า

“แค่ครั้งนี้เท่านั้นหรอก” มาร์โคตอบทันควัน เขาหันจ้องหน้าเด็กสาวและกล่าวจริงจัง

“เดี๋ยวเราก็ต้องแยกกันไปคนละทางแล้วเบลลา ถึงเราจะเพิ่งนอนด้วยกันไป แต่ตอนนี้เราก็ไม่ใช่แฟนกันแล้ว เธออยากได้แค่ตัวฉันเท่านั้นเหรอ”

“มาร์โค ฉันรู้ว่าเธอรักฉัน เธอปฏิเสธความต้องการที่มีต่อฉันไม่ได้ เธอก็เห็นนี่”

“ไม่ เบลลา ฉันไม่ได้รักเธอ ผู้ชายคนไหนถูกยั่วก็ทนไม่ได้ทั้งนั้นแหละ” ตอบแล้วก็รู้สึกเสียใจที่ใช้คำพูดเลวร้ายกับสาวน้อยตรงหน้า เพราะเธอสะอื้นไห้จนตัวโยน ดูท่าทางเจ็บปวดเหลือเกินกับคำพูดของเขา

“เบลลา ฉันขอโทษ แต่ฉันไม่อยากทำแบบนี้ ฉันยอมรับว่าฉันชอบที่จะนอนกับเธอ และฉันก็ปฏิเสธความต้องการของตัวเองไม่ได้ แต่ฉันก็ไม่อยากจะนอนกับเธอทั้ง ๆ ที่ไม่มีความรักให้ เข้าใจหรือเปล่า เธอมีค่ามากกว่านั้น” เด็กหนุ่มรู้สึกอึดอัดขัดข้อง ทำไมเบลลาไม่ยอมเข้าใจ ทำไมถึงได้พยายามจะทำตัวเป็นแค่ที่รองรับอารมณ์ทางเพศของเขาเพียงเพื่อจะรั้งเขาไว้ให้อยู่กับเธอ เขาไม่ต้องการเป็นคนเลว ไม่ต้องการเป็นคนเห็นแก่ตัวที่จะมีความสุขบนร่างกายของเธอโดยที่ไม่มีความรักให้ เขาแคร์เธอ เขาเห็นเธอมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย หากไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างหนุ่มสาวเกิดขึ้น เธอก็เหมือนน้องสาวของเขาอีกคนหนึ่ง ถึงเขาจะไม่มีความรักอย่างที่จะใช้ชีวิตด้วยกันไปตลอดชีวิตแบบนั้นให้เธอ แต่เขาก็รักเธอในฐานะลูกของเพื่อนพ่อ ถึงเขาจะตัดสัมพันธ์กับเธอ แต่ความปรารถนาดีที่เขามีต่อเธอก็ไม่ลดน้อยลงไปเลย ถึงอย่างไรเธอก็คือเบลลา เพื่อนที่เติบโตมาพร้อมกันและใกล้ชิดกับเขามากที่สุด เขาไม่ต้องการปฏิบัติกับเธออย่างผู้หญิงไร้ค่าแบบนั้น ทำไมเธอไม่พยายามจะเข้าใจ

“ในเมื่อเธอต้องการฉัน แล้วเธอจะมาเลิกกับฉันให้วุ่นวายทำไมล่ะมาร์โค เราก็เป็นแฟนกันไปเหมือนเดิมสิ” เด็กสาวว่าอย่างไม่เข้าใจ

“ก็เพราะเราจะไม่ได้เจอกันอีกตั้งหลายปีไงเบลลา เราถึงเป็นแฟนกันไม่ได้ ทำไมเธอไม่ยอมเข้าใจซักที”

“ไม่เจอกันก็ไม่เห็นเป็นไรเลย โทรคุยกันก็ได้”

“ไม่ได้ ฉันยังไม่พร้อมที่จะรอเธอตั้งสี่ปีแบบนั้น ฉันต้องการใช้ชีวิตวัยรุ่นเหมือนคนอื่น ๆ และเธอก็ควรจะเป็นแบบนั้นด้วย” พูดเสร็จก็ลุกขึ้นจากเตียง คว้าเสื้อผ้าที่หล่นอยู่บนพื้นขึ้นมาสวม เสร็จแล้วก็หันมามองคนที่ยังนอนน้ำตาไหลพรากอยู่บนเตียง พูดเสียงจริงจัง

“นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะทำอะไรแบบนี้ ต่อไปไม่มีแล้ว ลาก่อนเบลลา” พูดเสร็จก็หมุนตัวเดินตรงไปยังประตู ร่างบางผวาตาม แต่เด็กหนุ่มก็สะบัดจนหลุด และไม่หันกลับไปมองคนที่ล้มกลับลงไปบนเตียง และร้องไห้ราวจะขาดใจนั้นอีกเลย