นั่งชั่งใจอยู่หลายรอบ ว่าจะตั้งทู้นี้ดีมั้ยน๊อออออออออออออออ ชั่งแล้ววววววววววววววววชั่งอีก สุดท้ายก็กดส่งกระทู้จนได้คือรู้สึกกระดากใจนิดหน่อยหนะคะ ที่จะต้องมาตั้งกระทู้หวานแหวนเช่นนี้ เพราะไม่เคยคิดจะตั้งทู้แนวรักๆใคร่ๆอะไรเทือกนี้เลยหละคะ รู้สึกสยดสยองพองขนในตัวเองชอบกลแฮะ และที่ร้ายกว่านั้นคือรู้สึกต๊กกกกกกกะใจกับตัวเองมากกว่า  ว่าทำไมเป็นคนมือไวใจง่ายแบบนี้น้อออออออออออ แค่ตัวหนังสือไม่กี่บรรทัด ที่คนคนนั้นสื่อมา ก็ทำให้เราตกหลุมรักได้ง่ายดายขนาดนี้เลยหรอ(ยังตกใจไม่หาย) เฮ้อออออออออออ ปวดตับกับตัวเองจริง<<<บ่นๆ)  แต่!!!!!ต้องขอออกตัวแรงแรงก่อนนะคะ  ว่าหลงรักในที่นี้ไม่ใช่การหลงรักฉันท์ชู้สาวอะไรเทือกนั้นหรอกคะ ก็แค่ชอบทัศนคติมุมมองความคิดที่บอกผ่านมาทางตัวหนังสือ ชอบที่เค้ามีมุมอ่อนโยน ขี้เล่น เป็นกันเองและมองโลกในแง่ดีประมาณนี้นะคะ โอ๊ะ!! สปอยด์เยอะกว่านี้ไม่ได้แล้ว เดี๋ยวรู้หมด ทุกคนอาจมีข้อกังขาว่า ในนี้ ทุกคนเลือกได้ว่าจะนำเสนอตัวเองในด้านไหนให้สังคมเห็น และเราก็เชื่อว่าหลายๆคนรวมไปถึงตัวเราเองก็อยากจะเลือกนำเสนอเพียงแค่ด้านดีให้คนอื่นเห็น 555555555555+++ ไปๆมาๆทำไมเข้าโหมดเครียดซะได้หละนี่ ก็นั้นแหละคะ อย่างที่บอกไปตอนต้น เราทราบดี แต่ ไม่เป็นไรคะ เราไม่ซีเรียส แค่เข้ามาแล้วเห็นว่าวันนี้เค้าเข้ามาตอบทู้นั้นทู้นี้ ก็ชุ่มชื่นหัวใจแล้วววววว
ปล. กระทู้นี้อาจจะเป็นกระทู้หวานแหวนกระทู้แรกและกระทู้สุดท้ายของเราก็ได้ค่ะ5555555555+++ ไม่ไหวๆ มันไม่ใช่ทางเราเลย ให้ตายเห๊อะ