เป็นวันที่ไปดูหนังตามปกติ เลือกดูที่นี่เพราะคนน้อย และคนส่วนใหญ่ดูมีมารยาทในการดูหนังที่ดี
แต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดมักเกิดกับเราเสมอ เวลาดูหนังเจอมาหลากหลายรูปแบบ อย่างเช่น
ประเภทสอดเท้ามาตรงที่พักแขนก็เคยเจอ ดิฉันก็ลุกเปลี่ยนที่หนีเธอผู้นั้นเอาเองเสียดีกว่า
หากเธอเห็นว่าาดิฉันนั่งอยู่เธอคงไม่สอดเท้าเข้ามา
หรือหากเธอเห็นว่าดิฉันนั่งอยู่และเธอยังยืนยันที่จะสอดเท้าเข้ามา
ดิฉันก็คงไม่จำเป็นต้องต่อว่าอะไรเธอคนนั้น เพราะเธอคงไม่เข้าใจ
เข้าเรื่องกันดีกว่า
หลังเลิกงานถ้าเวลาพอดีกับรอบหนัง ก็ไม่พลาดที่จะไปดู โรงนี้เป็นโรงที่ดูประจำ บ่อยมากจนมั่นใจเรื่องมารยาทคนดูหนัง
แต่วันนี้ไม่เป็นเช่นนั้น ในขณะที่หนังฉายไปไม่น่าเกิน 30 นาที มีเสียงโวยวายดังมาจากแถวบน ( A ทางขวา )
"คุยกันอยู่ได้ ไม่มีมารยาท ไม่หัดเกรงใจคนอื่น" บ่นอยู่สัก 1 นาที แต่เสียงจากเบาก็เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ
แต่ดิฉันไม่ได้ยินเสียงโต้แย้งจากอีกฝ่าย ไม่มีการเถียงกัน ที่เราได้ยินคือ "เสียงเธอคนนี้คนเดียว"
แต่มันดังพอที่จะดึงความสนใจคนทั้งโรงให้หันไปหาเธอได้ (ทีบอกได้ว่าทั้งโรงเพราะนั่งแถว B ฝั่งขวา)
หลังจากนั้น เธอคนบ่นก็เดินมานั่ง แถวซี เยื้องจากเรา เรื่องราวก็จบลงแต่เพียงเท่านี้
แต่สิ่งที่เรารู้สึกอยู่ในใจ คือผู้หญิงคนนี้คงโดนรบกวนจากเสียงคุยกันของคนข้างๆ แต่เธอคนนี้ลืมนึกไปว่า
"เสียงบ่นของเธอรบกวนคนทั้งโรง"
อยากฝากไว้ค่ะ ยังไงก็ใจเย็นๆ เราเชื่อว่าถ่อยากจะเปลี่ยนใคร ให้เริ่มที่ตัวเราก่อนค่ะ
หญิงสาวในโรงภาพยนต์
แต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดมักเกิดกับเราเสมอ เวลาดูหนังเจอมาหลากหลายรูปแบบ อย่างเช่น
ประเภทสอดเท้ามาตรงที่พักแขนก็เคยเจอ ดิฉันก็ลุกเปลี่ยนที่หนีเธอผู้นั้นเอาเองเสียดีกว่า
หากเธอเห็นว่าาดิฉันนั่งอยู่เธอคงไม่สอดเท้าเข้ามา
หรือหากเธอเห็นว่าดิฉันนั่งอยู่และเธอยังยืนยันที่จะสอดเท้าเข้ามา
ดิฉันก็คงไม่จำเป็นต้องต่อว่าอะไรเธอคนนั้น เพราะเธอคงไม่เข้าใจ
เข้าเรื่องกันดีกว่า
หลังเลิกงานถ้าเวลาพอดีกับรอบหนัง ก็ไม่พลาดที่จะไปดู โรงนี้เป็นโรงที่ดูประจำ บ่อยมากจนมั่นใจเรื่องมารยาทคนดูหนัง
แต่วันนี้ไม่เป็นเช่นนั้น ในขณะที่หนังฉายไปไม่น่าเกิน 30 นาที มีเสียงโวยวายดังมาจากแถวบน ( A ทางขวา )
"คุยกันอยู่ได้ ไม่มีมารยาท ไม่หัดเกรงใจคนอื่น" บ่นอยู่สัก 1 นาที แต่เสียงจากเบาก็เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ
แต่ดิฉันไม่ได้ยินเสียงโต้แย้งจากอีกฝ่าย ไม่มีการเถียงกัน ที่เราได้ยินคือ "เสียงเธอคนนี้คนเดียว"
แต่มันดังพอที่จะดึงความสนใจคนทั้งโรงให้หันไปหาเธอได้ (ทีบอกได้ว่าทั้งโรงเพราะนั่งแถว B ฝั่งขวา)
หลังจากนั้น เธอคนบ่นก็เดินมานั่ง แถวซี เยื้องจากเรา เรื่องราวก็จบลงแต่เพียงเท่านี้
แต่สิ่งที่เรารู้สึกอยู่ในใจ คือผู้หญิงคนนี้คงโดนรบกวนจากเสียงคุยกันของคนข้างๆ แต่เธอคนนี้ลืมนึกไปว่า
"เสียงบ่นของเธอรบกวนคนทั้งโรง"
อยากฝากไว้ค่ะ ยังไงก็ใจเย็นๆ เราเชื่อว่าถ่อยากจะเปลี่ยนใคร ให้เริ่มที่ตัวเราก่อนค่ะ