เราต้องวิเคราะห์จากเหตุหรือต้นตอของการกระทำนั้น โดยไม่เอาการเมืองมาปิดกั้นความคิดตัวเองเราก็จะเห็นว่า ทุกอย่างมันมีที่มาที่ไป
16 ตุลา ประชาชนถูกฆ่าเพราะพยายามเรียกร้องประชาธิปไตย
ฝั่งรัฐบาลในขณะนั้นออกมาสั่งปราบปรามอย่างรุนแรง ใช้สื่อที่มีบิดเบือนว่าเป็นพวกคอมมิวนิส ก็เพราะว่ากลัวที่จะถูกโค่นล้ม จึงทำทุกวิถีทางเพื่อจะรักษาเก้าอี้ไว้
กลุ่มคนที่ออกมาสมน้ำหน้า เพราะว่าถูกบิดเบือนโดนหนังสือพิมพ์ดาวสยาม โดนล้างสมอง เป็นพวกคลั่งชาติเสียสติ แค่ได้ยินคำว่าเพื่อชาติ  ศาสนกษัตริย์ ก็พร้อมที่จะกระโจนเข้าไปห้อยโหนเพื่อเกาะกระแสว่าพวกเราเป็นพวกรักชาตินะ ใครไม่คิดเหมือนพวกเรา ถือว่าไม่รักชาติ
ปี53 ก็เช่นกัน ที่คนออกมาสมน้ำหน้าพวกเสื้อแดง ก็เพราะว่าพวกเสื้อแดงนั้นเป็นพวกล้มเจ้า จะสังเกตได้จากการที่เห็นเสื้อแดงบางคนจ้วงจาบสถาบัน บนสื่อโซเชี่ยลต่างๆ ออกมาชุมนุมปิดถนน เผาบ้านเผาเมือง และสื่อในขณะนั้นก็พยายามตีข่าวเรื่องนี้จนติดตาผู้คนส่วนใหญ่ไปแล้ว
เมื่อติดตาไปแล้วก็ไม่มีใครเค้ามาสนใจนั่งฟังพวกคุณหรอกครับ ว่าจริงๆแล้วความรุนแรงเกิดขึ้นหลังจากที่ีรัฐบาลฆ่าผู้ชุมนุม และก็ไม่มีคนมานั่งสนใจว่าคนที่ตายนั้น เป็นเด็กคนแก่ พยาบาล ไม่ได้เป็นคนๆเดียวกะพวกมือเผาที่เห็นอยู่ในภาพต่างๆเลยซักคน สักแต่ว่าเห็นเป็นเสื้อแดงก็กรูกันออกมาด่าหน้ามืดตามัว
จากตัวอย่างทั้งสองอย่างสรุปได้ว่า คนออกมาสมน้ำหน้าที่เห็นคนถูกฆ่านั้นเป็นการกระทำของคนโง่ที่ปล่อยให้อารมณ์เข้ามาควบคุมจิตสำนึกตัวเอง เมื่อเห็นคนที่ทำในสิ่งที่ตนคิดว่ามันผิด ก็หน้ามืดตามัวออกมาประนาม คนเหล่านี้มีตรรกะที่ว่าคนทำผิด ทำไม่ดีเมื่อตายไปสมควรที่จะโดนถ่มน้ำลาย ซ้ำเติม ซึ่งจริงๆแล้วเป็นตรรกะที่ไม่ถูก เราประนาม สมน้ำหน้าพวกโจรข่มขืน ผู้ก่อการร้ายภาคใต้ฆ่าครู นั้นไม่น่าแปลกเพราะพวกนั้นทำผิดจริง ถูกจับได้ว่าเป็นคนทำเองกับมือ แต่พวกคนที่ตายในการชุมนุมนั้นไม่ใช่พวกที่ทำการเผาอะไรพวกนั้นเลย
ดังนั้นหากเอาตรรกะแบบนี้มาใช้กับพวกผู้ชุมนุมการเมืองที่ไม่ได้เป็นคนลงมือเผา กลับต้องมาตายและรับการสมน้ำหน้าในขณะที่คนเผาลอยนวล มันเป็นเรื่องที่ไม่ยุติธรรมสำหรับคนที่ตาย และสะท้อนให้เห็นจิตใจคับแคบ ปราศจากการแยกแยะของคนไทยในปัจจุบันครับ

แก้ไขข้อความเพระติดคำกรองครับ