คือวันนี้สอบเสร็จขากลับบ้าน เห็นเลิกเร็ว ก็เลยกะว่าขึ้นรถเมล์ดีกว่า
คือป้ายรถเมล์มันต้องออกจากซอยแล้วเลี้ยวซ้าย ผมกำลังเดินออกจากซอยมา
เห็นรถเมล์หยุดหยุดตรงปากซอย เหมือนจะรับคนหรือรถติดอยู่ไม่แน่ใจ
ผมรีบวิ่งเลยครับ รถแอร์ คนโล่งด้วย วิ่งจนเกือบถึง และแล้วรถมันก็ออกตัว
มีนักศึกษาสาวหน้าตาดีคนนึงมองจากกระจก(เธอนั่งติดกระจก เบาะหลังสุด) เหมือนลุ้นว่าผมจะวิ่งทันมั้ย
ผมวิ่งสุดแรง รถก็ไกลออกไปเรื่อยๆ และมันก็ไปหยุดที่ป้ายเพราะป้าคนนึงมาโบกไว้ รถกำลังจะออกตัวอีกรอบ
ผมวิ่งทันครับ พอดีเลย พอขึ้นไปบนรถ แบบกำลังหอบเลย เพราะวิ่งไกลมาก
นั่งเบาะหลังสุดเลย มันจะเป็นแถวยาวๆใช่มั้ยครับ เธอนั่งติดกระจกข้างซ้าย ผมนั่งติดกระจกทางขวา
ผมหันไปมองเธอ ตอนนั้นกำลังหอบเลย อยู่ๆเธอก็หันมายิ้มให้ผมครับ
ผมก็ยิ้มตอบ(ยิ้มมุมปาก) 555+ (ในใจคิด ชอบใจๆ ใช่มั้ย เห็นคนอื่นเหนื่อยเนี่ย 555+) ยิ้มสักพักเลิกคิ้วใส่ผมด้วย
ผมก็หันกลับมาคิด เรากะเค้าเคยรู้จักกันรึป่าว แต่ก็ไม่คุ้นหน้าหนิ เอ้า! แล้วเค้าจำยิ้มทำไม ชอบใจหรอ
แต่พอเห็นเธอยิ้มให้ปุ๊ป มันหายเหนื่อยเฉยเลย แปลกดีเหมือนกันนะ