อยากได้Facebook ค่ะ ส่องก่อนจะได้ไม่นก
แก้ไข
ชอบเธอมากมาย ที่ป้ายรถเมล์
แก้ไข
คือเราเจอคนๆนึงบ่อยมาก สถานที่ที่เจอก็คือ "ป้ายรถเมล์ค่ะ"
เป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกคนอยากจะหาอาหารตาให้กับตัวเอง555
เราก็เป็น1ในนั้น ....
เรื่องมีอยู่ว่า เราต้องรอรถเมล์สายนึง ซึ่งไม่ได้มาแบบถี่ๆ มักจะรอนานนิดหน่อย แต่บางวันก็โผล่มาเช้าซะ เราต้องออกจากบ้านเช้าขึ้นรถเมล์ แล้วไปลงอีกป้ายนึง เพื่อต่อไป ม. ค่ะ แรกๆกลัวจะไม่ทันไปเรียนค่ะ เพราะเพิ่งเรียนปีแรก และต้อง เข้าเรียน 8.30น. รถก็มักจะจอดสักพักนึง คนขับไปเข้าห้องน้ำมั้งเพราะป้ายที่เรารอ มันเหมือนเป็นจุดต้นสายค่ะ วันนั้นเราเพิ่งลงจากรถเมล์จากที่บ้านมา เราก็ต้องรีบวิ่งลงแล้ววิ่งไปขึ้นรถเมล์อีกต่อที่จะผ่านหน้า ม. ค่ะ พอวิ่งขึ้นปุ๊บ อุ๊ยแก!! น่ารักมาก เสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนซะ ก็ไม่ได้อะไรมาก มองแว็บเดียว #แค่อาหารตา เราก็ไม่ได้คิดถึงเค้า เพราะไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก หลังจากวันนั้นก็ไม่ค่อยได้เจอ ก็ลืมๆไปแล้วแหละ พอหลังจากวันนั้นมาเราก็เจอเค้าบ้าง เค้าชอบนั่งเบาะหลังสุด เสื้อเชิ้ตสีขาว กระเป๋าอดิดาสสีกรมท่า คาดที่อก สูง ขาว ยิ้มน่ารัก ฟินมากค่ะ เราก็คิดเค้าเรียนอยู่แถวราม #คิดไปได้ หลังจากที่เจอบ้าง เอาสิเรารอช้าอยู่ไย!! ก้มหน้า ดูเวลา เค้ามาประมาณกี่โมง เราก็จะได้นั่งรถออกจากบ้านแบบจะได้เผื่อเวลาเพื่อมาเจอเค้า คิดในใจก็กูบ้าไปแล้วแน่ๆ เวลาที่มานั่งรอรถเมล์ เราก็จะแอบมองเค้าบ่อยๆ มีอยู่วันนึง เรานั่งไกลกันประมาณ 15เมตร นี่ก็แกล้งดูถนนบ้าง ดูเค้าบ้าง เค้าหันหน้าซ้าย-ขวา แล้วฉีกยิ้มแบบไม่เห็นฟัน นี่ก็ว่าเค้าไม่เต็มแน่ๆ เนื่องจากที่รถมันนานมา ในบางวันคนที่มารอก็อาจจะเยอะ บ้างไรบ้าง ถ้ารถมาคนส่วนมากก็จะไปยืนรอข้างถถนเลย และเค้าเป็น1ในนั้น5555 ไปยืนรอคนแรก แต่ได้ขึ้นเกือบคนสุดท้าย น่ารักมากค่ะ เพราะรถจอดประตูมันไม่ตรงกับที่เค้าไปรอ อัตรการแย่งกันขึ้นจึงบังเกิด 5555 หลังจากที่เริ่มสังเกตเรื่อเวลาแล้ว ก็ต้องสังเกตเรื่องการมาค่ะ เค้าไม่ได้นั่งรถมาลงที่ป้ายเหมือนเรา แต่เค้าเดินมา เผอิญ เกิดมาสายตาปกติดีทุกอย่าง มองไปในรถยะประมาณ 120เมตร เห็นเค้ากำลังเดินอยู่บนสะพานลอย หลังจากนั้นก็ต้องทำแผนต่อไปค่ะ คือ แอบถ่ายรูป เห็นเค้าเดินอยู่บนสะพานลอยในระยะไกลกว่าเค้าจะเดินมาถึงที่ที่เราอยู่ นี่ก็เช็คมุมกล้องเรียบร้อย ปิดเสียง ปิดแฟรช พร้อม เรานั่งศาลาไม้ใครนั่งรถเมล์บ่อยก็จะนึกออกช่ะ ว่าศาลาไม้จะมีที่นั่งเป็นแบบ ขนาน เรานั่งด้านใน เค้าเดินมานั่งฝั่งนอก นั่งตรงกัน แต่ทุกคนก็ต้องนั่งหันหน้าไปทางที่รถจะมา เราก็เลยมองได้แค่ข้างหลัง แล้วเค้าก็หันหน้ามาทางเราแต่ไม่ได้มองเรา มองรถด้านหลังทะลุผ่านหน้าเราไปครับ?!? แล้วสายตาเค้าก็มองไปอีกฝั่งนึงซึ่งเป็นฝั่งคนเดิน เราก็มองหน้าเค้า คิดว่าเค้ามองหน้าตัวเอง555 แต่เค้าไม่ได้มองเค้ามองทะลุไปอีกมั้ง แล้วสายตาเค้าก็มาหยุดตรงเรา เราที่มองเค้าอยู่จะให้หลบตาคงไม่ทัน555ไหนๆก็ไหนมองต่อค่ะ เค้าก็หันหน้าไปกดมือถืออย่างเดิม พอรถมา เค้ารีบลถกคนแรกอีกแล้วครับตาไวจริงๆ เราก็ลุกตามและคนอื่นๆที่รอด้วย ปรากฏว่าเค้าได้มาอยู่ข้างๆเรา เราเป็นสุภาพสตรีค่ะ ปล่อยให้ผู้ชายขึ้นรถก่อน จากนั้นก็เดินตามสิคะ เบาะเดี่ยวเต็ม เค้านั่งเบาแถวที่4นับจากด้านหลัง นี่ก็หลังจากเดินตามก็เอาวะนั่งเบาะหลังเค้าค่ะ วันนั้นแหละจึงได้รู้ว่าเค้าไม่ได้เรียนราม เชือกป้ายที่ห้อยคอมันเขียนว่า-ศ า ล บลาๆ- -0- นี่อยากขึ้นศาลเลยค่ะ 5555
#พี่คะอย่าเพิ่งมีแฟนนะคะ หนูกำลังฟิน~~~~
#ล่าสุดวันนี้ฟินไปอีกขั้น ปกติก็จำหน้าได้เลือนลางๆ รูปที่แอบถ่ายไว้ก็ นะ เบลอๆ ไกลๆ ซูมๆ ไม่ชัด ไม่ถนัดเรื่องแอบถ่าย
พอวันนี้ เราขึ้นรถก่อนนั่งเบาะที่นั่งสองคน พี่เค้าเดินขึ้นมา เราเอาวะ มองหน่อย หืมมมมมมมมม เขินในใจ ฟิน~~~
บอกเลย Your name is? ไม่ทราบค่ะ แต่เราตั้งในเป็นนามสมมุติคือ พี่ศาลค่ะ จะมองป้ายชื่อทีไร กระเป๋าก็บังทุกที พี่คะมีแฟนยังคะ อย่าเพิ่งมีนะคะพี่ กราบบบบบบ ตั้งกระทู้ครั้งแรกในชีวิต พี่คะถ้าอ่านแล้วร้อนตัว รีบตอบกลับพร้อม Facebook ,ID LINE นะคะ 555
พี่คะขอส่องFacebookหน่อยได้มั้ยคะ ?
แก้ไข
ชอบเธอมากมาย ที่ป้ายรถเมล์
แก้ไข
คือเราเจอคนๆนึงบ่อยมาก สถานที่ที่เจอก็คือ "ป้ายรถเมล์ค่ะ"
เป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกคนอยากจะหาอาหารตาให้กับตัวเอง555
เราก็เป็น1ในนั้น ....
เรื่องมีอยู่ว่า เราต้องรอรถเมล์สายนึง ซึ่งไม่ได้มาแบบถี่ๆ มักจะรอนานนิดหน่อย แต่บางวันก็โผล่มาเช้าซะ เราต้องออกจากบ้านเช้าขึ้นรถเมล์ แล้วไปลงอีกป้ายนึง เพื่อต่อไป ม. ค่ะ แรกๆกลัวจะไม่ทันไปเรียนค่ะ เพราะเพิ่งเรียนปีแรก และต้อง เข้าเรียน 8.30น. รถก็มักจะจอดสักพักนึง คนขับไปเข้าห้องน้ำมั้งเพราะป้ายที่เรารอ มันเหมือนเป็นจุดต้นสายค่ะ วันนั้นเราเพิ่งลงจากรถเมล์จากที่บ้านมา เราก็ต้องรีบวิ่งลงแล้ววิ่งไปขึ้นรถเมล์อีกต่อที่จะผ่านหน้า ม. ค่ะ พอวิ่งขึ้นปุ๊บ อุ๊ยแก!! น่ารักมาก เสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนซะ ก็ไม่ได้อะไรมาก มองแว็บเดียว #แค่อาหารตา เราก็ไม่ได้คิดถึงเค้า เพราะไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก หลังจากวันนั้นก็ไม่ค่อยได้เจอ ก็ลืมๆไปแล้วแหละ พอหลังจากวันนั้นมาเราก็เจอเค้าบ้าง เค้าชอบนั่งเบาะหลังสุด เสื้อเชิ้ตสีขาว กระเป๋าอดิดาสสีกรมท่า คาดที่อก สูง ขาว ยิ้มน่ารัก ฟินมากค่ะ เราก็คิดเค้าเรียนอยู่แถวราม #คิดไปได้ หลังจากที่เจอบ้าง เอาสิเรารอช้าอยู่ไย!! ก้มหน้า ดูเวลา เค้ามาประมาณกี่โมง เราก็จะได้นั่งรถออกจากบ้านแบบจะได้เผื่อเวลาเพื่อมาเจอเค้า คิดในใจก็กูบ้าไปแล้วแน่ๆ เวลาที่มานั่งรอรถเมล์ เราก็จะแอบมองเค้าบ่อยๆ มีอยู่วันนึง เรานั่งไกลกันประมาณ 15เมตร นี่ก็แกล้งดูถนนบ้าง ดูเค้าบ้าง เค้าหันหน้าซ้าย-ขวา แล้วฉีกยิ้มแบบไม่เห็นฟัน นี่ก็ว่าเค้าไม่เต็มแน่ๆ เนื่องจากที่รถมันนานมา ในบางวันคนที่มารอก็อาจจะเยอะ บ้างไรบ้าง ถ้ารถมาคนส่วนมากก็จะไปยืนรอข้างถถนเลย และเค้าเป็น1ในนั้น5555 ไปยืนรอคนแรก แต่ได้ขึ้นเกือบคนสุดท้าย น่ารักมากค่ะ เพราะรถจอดประตูมันไม่ตรงกับที่เค้าไปรอ อัตรการแย่งกันขึ้นจึงบังเกิด 5555 หลังจากที่เริ่มสังเกตเรื่อเวลาแล้ว ก็ต้องสังเกตเรื่องการมาค่ะ เค้าไม่ได้นั่งรถมาลงที่ป้ายเหมือนเรา แต่เค้าเดินมา เผอิญ เกิดมาสายตาปกติดีทุกอย่าง มองไปในรถยะประมาณ 120เมตร เห็นเค้ากำลังเดินอยู่บนสะพานลอย หลังจากนั้นก็ต้องทำแผนต่อไปค่ะ คือ แอบถ่ายรูป เห็นเค้าเดินอยู่บนสะพานลอยในระยะไกลกว่าเค้าจะเดินมาถึงที่ที่เราอยู่ นี่ก็เช็คมุมกล้องเรียบร้อย ปิดเสียง ปิดแฟรช พร้อม เรานั่งศาลาไม้ใครนั่งรถเมล์บ่อยก็จะนึกออกช่ะ ว่าศาลาไม้จะมีที่นั่งเป็นแบบ ขนาน เรานั่งด้านใน เค้าเดินมานั่งฝั่งนอก นั่งตรงกัน แต่ทุกคนก็ต้องนั่งหันหน้าไปทางที่รถจะมา เราก็เลยมองได้แค่ข้างหลัง แล้วเค้าก็หันหน้ามาทางเราแต่ไม่ได้มองเรา มองรถด้านหลังทะลุผ่านหน้าเราไปครับ?!? แล้วสายตาเค้าก็มองไปอีกฝั่งนึงซึ่งเป็นฝั่งคนเดิน เราก็มองหน้าเค้า คิดว่าเค้ามองหน้าตัวเอง555 แต่เค้าไม่ได้มองเค้ามองทะลุไปอีกมั้ง แล้วสายตาเค้าก็มาหยุดตรงเรา เราที่มองเค้าอยู่จะให้หลบตาคงไม่ทัน555ไหนๆก็ไหนมองต่อค่ะ เค้าก็หันหน้าไปกดมือถืออย่างเดิม พอรถมา เค้ารีบลถกคนแรกอีกแล้วครับตาไวจริงๆ เราก็ลุกตามและคนอื่นๆที่รอด้วย ปรากฏว่าเค้าได้มาอยู่ข้างๆเรา เราเป็นสุภาพสตรีค่ะ ปล่อยให้ผู้ชายขึ้นรถก่อน จากนั้นก็เดินตามสิคะ เบาะเดี่ยวเต็ม เค้านั่งเบาแถวที่4นับจากด้านหลัง นี่ก็หลังจากเดินตามก็เอาวะนั่งเบาะหลังเค้าค่ะ วันนั้นแหละจึงได้รู้ว่าเค้าไม่ได้เรียนราม เชือกป้ายที่ห้อยคอมันเขียนว่า-ศ า ล บลาๆ- -0- นี่อยากขึ้นศาลเลยค่ะ 5555
#พี่คะอย่าเพิ่งมีแฟนนะคะ หนูกำลังฟิน~~~~
#ล่าสุดวันนี้ฟินไปอีกขั้น ปกติก็จำหน้าได้เลือนลางๆ รูปที่แอบถ่ายไว้ก็ นะ เบลอๆ ไกลๆ ซูมๆ ไม่ชัด ไม่ถนัดเรื่องแอบถ่าย
พอวันนี้ เราขึ้นรถก่อนนั่งเบาะที่นั่งสองคน พี่เค้าเดินขึ้นมา เราเอาวะ มองหน่อย หืมมมมมมมมม เขินในใจ ฟิน~~~
บอกเลย Your name is? ไม่ทราบค่ะ แต่เราตั้งในเป็นนามสมมุติคือ พี่ศาลค่ะ จะมองป้ายชื่อทีไร กระเป๋าก็บังทุกที พี่คะมีแฟนยังคะ อย่าเพิ่งมีนะคะพี่ กราบบบบบบ ตั้งกระทู้ครั้งแรกในชีวิต พี่คะถ้าอ่านแล้วร้อนตัว รีบตอบกลับพร้อม Facebook ,ID LINE นะคะ 555