เพิ่งเคยตั้งกระทู้พลีชีพแบบนี้ครั้งแรกค่ะ .... หลังจากสิงสถิตแอบเก็บข้อมูลมานาน
พอดีวันนี้เห็นหลายกระทู้ ที่ท้อแท้ในการออกกำลังกาย เราเลยอยากมาหนุนใจทุกท่านค่ะ
ถึงแม้ว่า ผลลัพท์ของเราไม่ได้ดูชัดเจนแบบคนอื่น เราก็อยากบอกเล่าให้ฟังค่ะ ;)
จุดเริ่มต้นของความอ้วน ....
เริ่มมาจาก การหลงผิด ไม่สิค๊ะ เรียกว่า อยากสวยแบบขี้โกง นน.เริ่มต้น 50-52 ขึ้นลงประมาณนี้
อยากผอม ตัวเล็กๆ แต่ไม่ชอบการออกกำลังกาย เลยกินยาลดความอ้วนซะเลย !!!
ผลของมันช่างน่ากลัว เบลอ ประสาทหลอนนิดๆ ไม่กินข้าวปลา อ่อนเพลีย และ "โยโย่เอฟเฟค"ค่ะ
มันใช้เวลาดีดนานมาก มารู้ตัวอีกทีก็ปีกว่าๆแล้ว ที่น้ำหนักเราเพิ่มขึ้น จาก 52 มา 70 กก. (เราสูง 165 นะค๊ะ)
มันเพิ่มมาเรื่อยๆ กินมากก็อ้วนมาก กินน้อยก็อ้วนค่ะ
แต่เราไม่เคยรู้ตัวว่ามาไกลขนาดนี้ ยังคงคิดว่าเราแค่อวบ แฟนก็ไม่เคยกดดันอะไรมากมาย เพื่อนทักทุกคนแต่ไม่สนใจ
จนวันนึง เพื่อนแท็กรูปทีเผลอมาในเฟสบุ๊ค นั่งดูแล้วคิดในใจว่า "นี่เราจิงๆหรอ"
เริ่มลดความอ้วน .....
ขับรถไปฟิตเนสกับแฟนเย็นวันนั้นเลยค่ะ ทั้งๆที่เกลียดการออกกำลังกายมาก เกลียดๆๆๆ
แต่อะไรก็ไม่รู้นำพาเราไป จากนั้นก็ไม่ลังเลที่จะสมัครเลย ในใจคิดอย่างเดียวว่า ฉันต้องผอมๆๆๆ
แต่.. หนทางการต่อสู้กับตัวเอง มันไม่ง่ายเลย .....
แรกๆ เราออกกำลังกายแบบไร้แบบแผน ตามใจฉันมาก .... เดิน 30 นาทีกลับบ้านละ ไม่คุมกินอีกตะหาก
นน. เดือนแรก ไม่กระดิกค่ะ เศร้ามาก
จนเราแอบมาศึกษาในพันทิพ เลยแตกฉานเลยว่า
70%มาจากการกิน 30% มาจากการออกกำลังกาย
เลยปรับเปลี่ยนชีวิตใหม่ ณ บัดนั้น ค่ะ
นี่รูปตอนตัวจะแตกค่ะ
เราเปลี่ยนไปกินคลีนให้มากขึ้น ไม่อดแป้งนะค๊ะ แต่เลือกที่จะกินมันน้อยลง
ข้าวกลางวันก็ตัดให้เหลือ 1 ใน 3 ส่วน กับข้าวไม่ได้ทำเองก็เลือกสั่งที่น้ำมันน้อยๆค่ะ เอาอิ่มแล้วมีประโยชน์
มื้อเย็นหลังจากออกกำลังกาย ก็เลือกหลีกเลี่ยงแป้ง เปลี่ยนเป็นผลไม้เบาๆ บางวันหิวมากมายจริงๆ ก็กินแป้งเข้าไปนิดหน่อยพอให้ร่างกายรับรู้ ว่านี่ฉันกินแป้งแล้วนะ
ซึ่งจริงๆไม่ได้กินน้อยเลย ไม่อดด้วยนะค๊ะ แต่เลือกกินเอา เราว่าหนทางที่เราทำนั้นกูรูในนี้แนะนำมาหมดแล้วค่ะ
การออกกำลังกาย ช่วงแรก เริ่มต้นด้วยเวท ต่อด้วย เบิร์น 40 นาที แล้วคูลดาวน์นิดหน่อย
ปรากฎว่า นน.ลงมาเรื่อยๆค่ะ จนถึง 63
และนี่คือจุดวัดใจ นน.ค้างค่ะ !!!
เราพยายามบอกตัวเองให้อดทน แล้วหันกลับมามองตัวเองว่าเราต้องทำอย่างไรต่อไป ....
ข้อมูลทุกอย่างในนี้มีหมดจิงๆนะค๊ะ คำตอบบอกเราว่าเราต้องเปลี่ยนกิจกรรมบ้าง เพราะร่างกายมันชินแล้ว
เราเลยเพิ่ม โยคะเข้าไป แล้วเล่นเวทจากนั้นก็เบิร์นต่อบวกกับ บางวันเปลี่ยนมาว่ายน้ำบ้าง
ก็ลดลงจนถึงปัจจุบัน 56 กก.ค่ะ
รูปนี้คือช่วงลดค่ะ
สิ่งที่ได้มากมันช่างมากมาย ร่างกายดีขึ้น สุขภาพดี หุ่นก็เฟิร์มขึ้นรู้สึกดีทุกวันที่ส่องกระจก
ภูมิใจที่ทุกคนทักว่าผอมลงนะ แล้วเรารู้ดีว่ามันมาจากการออกกำลังกาย
มันฟินกว่าการผอมด้วยวิธีอื่นเป็นไหนๆ
สุดท้ายขอขอบคุณทุกท่านที่ได้ตั้งกระทู้ ทุกท่านที่คอยตอบค่ะ ถ้าไม่ได้อ่านคงไม่ได้มาขนาดนี้แน่ๆเลยค่ะ
รูปสุดท้ายมืดหน่อย ปัจจุบัน 56 กก.แล้วค่ะ
อย่าท้อที่จะสู้นะค๊ะ !! เรายังต้องลดอีกเยอะ แต่เราจะไม่ท้อเช่นกันค่ะ ;)
ฝันดีนะค๊ะ ^_^*
แอบมาพลีชีพกะเค้าบ้างค่ะ 14 โล กะ 6 เดือน หนุนใจคนลดความอ้วนกันนะค๊ะ
พอดีวันนี้เห็นหลายกระทู้ ที่ท้อแท้ในการออกกำลังกาย เราเลยอยากมาหนุนใจทุกท่านค่ะ
ถึงแม้ว่า ผลลัพท์ของเราไม่ได้ดูชัดเจนแบบคนอื่น เราก็อยากบอกเล่าให้ฟังค่ะ ;)
จุดเริ่มต้นของความอ้วน ....
เริ่มมาจาก การหลงผิด ไม่สิค๊ะ เรียกว่า อยากสวยแบบขี้โกง นน.เริ่มต้น 50-52 ขึ้นลงประมาณนี้
อยากผอม ตัวเล็กๆ แต่ไม่ชอบการออกกำลังกาย เลยกินยาลดความอ้วนซะเลย !!!
ผลของมันช่างน่ากลัว เบลอ ประสาทหลอนนิดๆ ไม่กินข้าวปลา อ่อนเพลีย และ "โยโย่เอฟเฟค"ค่ะ
มันใช้เวลาดีดนานมาก มารู้ตัวอีกทีก็ปีกว่าๆแล้ว ที่น้ำหนักเราเพิ่มขึ้น จาก 52 มา 70 กก. (เราสูง 165 นะค๊ะ)
มันเพิ่มมาเรื่อยๆ กินมากก็อ้วนมาก กินน้อยก็อ้วนค่ะ
แต่เราไม่เคยรู้ตัวว่ามาไกลขนาดนี้ ยังคงคิดว่าเราแค่อวบ แฟนก็ไม่เคยกดดันอะไรมากมาย เพื่อนทักทุกคนแต่ไม่สนใจ
จนวันนึง เพื่อนแท็กรูปทีเผลอมาในเฟสบุ๊ค นั่งดูแล้วคิดในใจว่า "นี่เราจิงๆหรอ"
เริ่มลดความอ้วน .....
ขับรถไปฟิตเนสกับแฟนเย็นวันนั้นเลยค่ะ ทั้งๆที่เกลียดการออกกำลังกายมาก เกลียดๆๆๆ
แต่อะไรก็ไม่รู้นำพาเราไป จากนั้นก็ไม่ลังเลที่จะสมัครเลย ในใจคิดอย่างเดียวว่า ฉันต้องผอมๆๆๆ
แต่.. หนทางการต่อสู้กับตัวเอง มันไม่ง่ายเลย .....
แรกๆ เราออกกำลังกายแบบไร้แบบแผน ตามใจฉันมาก .... เดิน 30 นาทีกลับบ้านละ ไม่คุมกินอีกตะหาก
นน. เดือนแรก ไม่กระดิกค่ะ เศร้ามาก
จนเราแอบมาศึกษาในพันทิพ เลยแตกฉานเลยว่า
70%มาจากการกิน 30% มาจากการออกกำลังกาย
เลยปรับเปลี่ยนชีวิตใหม่ ณ บัดนั้น ค่ะ
นี่รูปตอนตัวจะแตกค่ะ
เราเปลี่ยนไปกินคลีนให้มากขึ้น ไม่อดแป้งนะค๊ะ แต่เลือกที่จะกินมันน้อยลง
ข้าวกลางวันก็ตัดให้เหลือ 1 ใน 3 ส่วน กับข้าวไม่ได้ทำเองก็เลือกสั่งที่น้ำมันน้อยๆค่ะ เอาอิ่มแล้วมีประโยชน์
มื้อเย็นหลังจากออกกำลังกาย ก็เลือกหลีกเลี่ยงแป้ง เปลี่ยนเป็นผลไม้เบาๆ บางวันหิวมากมายจริงๆ ก็กินแป้งเข้าไปนิดหน่อยพอให้ร่างกายรับรู้ ว่านี่ฉันกินแป้งแล้วนะ
ซึ่งจริงๆไม่ได้กินน้อยเลย ไม่อดด้วยนะค๊ะ แต่เลือกกินเอา เราว่าหนทางที่เราทำนั้นกูรูในนี้แนะนำมาหมดแล้วค่ะ
การออกกำลังกาย ช่วงแรก เริ่มต้นด้วยเวท ต่อด้วย เบิร์น 40 นาที แล้วคูลดาวน์นิดหน่อย
ปรากฎว่า นน.ลงมาเรื่อยๆค่ะ จนถึง 63
และนี่คือจุดวัดใจ นน.ค้างค่ะ !!!
เราพยายามบอกตัวเองให้อดทน แล้วหันกลับมามองตัวเองว่าเราต้องทำอย่างไรต่อไป ....
ข้อมูลทุกอย่างในนี้มีหมดจิงๆนะค๊ะ คำตอบบอกเราว่าเราต้องเปลี่ยนกิจกรรมบ้าง เพราะร่างกายมันชินแล้ว
เราเลยเพิ่ม โยคะเข้าไป แล้วเล่นเวทจากนั้นก็เบิร์นต่อบวกกับ บางวันเปลี่ยนมาว่ายน้ำบ้าง
ก็ลดลงจนถึงปัจจุบัน 56 กก.ค่ะ
รูปนี้คือช่วงลดค่ะ
สิ่งที่ได้มากมันช่างมากมาย ร่างกายดีขึ้น สุขภาพดี หุ่นก็เฟิร์มขึ้นรู้สึกดีทุกวันที่ส่องกระจก
ภูมิใจที่ทุกคนทักว่าผอมลงนะ แล้วเรารู้ดีว่ามันมาจากการออกกำลังกาย
มันฟินกว่าการผอมด้วยวิธีอื่นเป็นไหนๆ
สุดท้ายขอขอบคุณทุกท่านที่ได้ตั้งกระทู้ ทุกท่านที่คอยตอบค่ะ ถ้าไม่ได้อ่านคงไม่ได้มาขนาดนี้แน่ๆเลยค่ะ
รูปสุดท้ายมืดหน่อย ปัจจุบัน 56 กก.แล้วค่ะ
อย่าท้อที่จะสู้นะค๊ะ !! เรายังต้องลดอีกเยอะ แต่เราจะไม่ท้อเช่นกันค่ะ ;)
ฝันดีนะค๊ะ ^_^*