พอดีไปเดินเล่นที่สุวรรณภิมิมาค่ะ วันนี้ Car free day ซื้อเข็มกลัดวิเศษมา 50 บาท ไม่รู้จะไปไหนดีเลยแว้บไปเดินเล่นหน่อย (แลดูว่างๆ)

ขากลับก็นั่งแอร์พอร์ตลิ้งค์กลับ มีสาวจีนสองคนนั่งตรงข้ามเรา  พอถึงสถานีพญาไทก็ลงพร้อมกัน หนึ่งในสาวจีนก็ถามเราว่านี่สถานีพญาไทรึเปล่า เราก็บอกว่าใช่ พอกำลังจะเดินไป เธอก็ถามเราอีกว่ารู้จักที่นี่ไหม (ชี้ให้ดูในแผนที่) เราเห็นแผนที่แล้วรู้สึกว่า เอ๊ย มันก็ไกลเหมือนกันเนาะ ไปไม่ถูกเหมือนกัน ตอนนั้นกะจะเดินไปส่งเธอขึ้นรถเมล์อ่ะค่ะ แต่เธอบอกว่าเธอจะขึ้นแท็กซี่ แล้วถามเราว่า

"ค่าแท็กซี่ไปที่โรงแรม ประมาณเท่าไหร่"
เราก็ประมาณๆไป ไม่ค่อยได้ขึ้นแท็กซี่ ไม่รู้ราคาที่แน่นอน
แล้วเธอก็ถามอีกว่า "แท็กซี่จะคิดตามมิเตอร์ใช่มั๊ย" เราก็ "ใช่"
เธอถามว่าจะไปขึ้นแท็กซี่ได้ที่ไหน เราก็บอก ชั้นล่าง เดี๋ยวพาไป
เธอก็โอเค ปรากฏว่าเธอสองคนนั่งเลยมาสถานีนึง (ซื้อมาลงมักกะสันอ่ะ แต่เลยมาพญาไท) ก็เลยต้องไปเพิ่มตังค์
เราก็รอๆ ระหว่างนั้นก็คุยๆกัน ถามว่ามาจากไหน เธอบอกมาจากจีน
เราก็อ้อ...แล้วก็พาเธอลงลิฟท์ไปรอแท็กซี่ข้างล่าง

ระหว่างนั้นในลิฟท์มีครอบครัวคนจีนพ่อแม่ลูก เหมือนลูกพาพ่อแม่มาเที่ยว ลงลิฟท์ไปพร้อมๆกัน ไปแท็กซี่เหมือนกัน
เราเดินไปส่งสองสาวจีนขึ้นแท็กซี่ เธอยังย้ำเราอีกว่า "แท็กซี่เก็บเงินตามมิเตอร์จริงๆนะ" เราก็ "จ้ะๆๆ" เพราะเห็นเป็นโต๊ะบริการของเจ้าหน้าที่แล้วก็ติดไว้ว่า เก็บเงินตามมิเตอร์ ไม่มีชาร์จ (ณ จุดนี้ไม่ชาร์จ แต่วิ่งออกไปแล้วจะปิดมิเตอร์ไหม....)

แต่ยังไม่จบ ! พอส่งเสร็จแล้วกำลังจะหันหลังกลับ เจอครอบครัวคนจีนพ่อแม่ลูกยืนดักจ้า ประมาณว่าเธออย่าเพิ่งไป ช่วยฉันก่อน แล้วลูกสาวที่พูดภาษาอังกฤษได้ก็ยื่นแผนที่มาให้ดูว่าจะไปที่นี่ๆ นั่งแท็กซี่ไปกี่บาท เราก็ประมาณๆๆอีก พอเธอทราบราคาคร่าวๆแล้วเธอก็ตกลงปลงใจไปแท็กซี่ เพราะบวกลบคูณหารแล้วคุ้มกว่าลากกระเป๋ากลับไปขึ้นรถไฟ

ระหว่างนั้นอีก...มีฝรั่งเดินมา จะขึ้นแท็กซี่นี่แหละ ถามคำแรกเลย "กี่บาท"

แถมอีกคน คนนี้เจอแถวๆออฟฟิศ เดินมาถามเราว่ารถตู้ไปรังสิตคันไหน
พี่แกหน้าไทยมากกกก ไม่พูดนี่ไม่รู้เลย พอเห็นเราพอสื่อสารได้แกก็ระบายใหญ่เลยจ้า แกบอกว่าแกต้องขึ้นรถตู้แทน เพราะเวลาแท็กซี่เห็นแกไม่ได้พูดไทย แกจะโดนคิดค่าแท็กซี่แบบอัตราเหมาทันที (เป็นคนญี่ปุ่น ไปอยู่แคนาดา แต่จะไปทำอะไรที่รังสิตอันนี้ไม่อาจบอกได้) แกบอกว่าแท็กซี่ไทยน่ากลัวมาก (รถตู้ก็น่ากลัวนะคะเพ่ << อยากบอกแบบนี้แต่กลัวแกตกใจ)

อ้อๆ พี่ญี่ปุ่นหน้าไทยพูดอังกฤษชัดเปรี๊ยะคนนั้นบอกเราก่อนจะวิ่งขึ้นรถตู้ไปว่า  "ยูก็รู้ใช่หมายยยยย แท็กซี่ไทยโซสะแกรี่"
(ตอนนั้นตอบในใจ เยสสส เห็นด้วยสุดๆ ไม่กล้าพูดออกมา เดี๋ยวกลายเป็นด่าคนไทยด้วยกันเอง)

เจอมาสามสี่รายติดๆแบบนี้ เข้าใจเลยว่าเค้ามองแท็กซี่ไทยยังไง
คือราคาแท็กซี่ไทยไม่ได้น่ากลัวนะคะ ถ้าคิดตามมิเตอร์ แต่มันน่ากลัวตรงที่ เอะอะเห็นเป็นชาวต่างชาติไม่รู้อีโหน่อีเหน่ก็กะฟันยับ
เป็นที่ร่ำลือของชาวต่างชาติยิ่งนัก เฮ~~~~~
ต่อไปเค้าคงลงไกด์บุคทุกเล่มละ แท็กซี่ไทยราคามาตรฐานสากล (แพง / คิดเป็นดอลล่าร์เลยไหมพี่)

ป.ล.
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้-สาวจีนสองคนน่ารักดี (หน้าตาก็น่ารักด้วยแหละ ปิ๊งๆ) ปกติเราค่อนข้างติดลบกับนักท่องเที่ยวจีนอ่ะ แต่เธอสองคนนี้ไม่มีรังสีอำมหิตเลย สบายๆ ก่อนเดินออกมามีขอถ่ายรูป กอดด้วย เอ๊ะนี่ฉันรู้จักเธอมาก่อนรึเปล่า ก็ไม่นะ แลดูสนิทสนมจัง น่ารักดี ชื่อยังไม่รู้จักเลย
-ลิฟท์ที่แอร์พอร์ตลิ้งค์พญาไทอยู่ไหนคะ เห็นสาวเวียดนามมาคนเดียวแบกกระเป๋าใบเท่าบ้าน เิดินวนอยู่จนสุดทางในที่สุดก็ต้องแบกกระเป๋าลงบันได น่าสงสารมาก (สองสาวจีนก็เช่นเดียวกัน)
-ในสถานีร้อนมาก อากาศอึดอัดสุดๆ รอนานๆอาจต้องพึ่งถังออกซิเจน

***จขกทไม่ได้มีเจตนาเหมารวมแท็กซี่ทุกคันว่าเป็นแบบนี้นะคะ แท็กซี่ที่เคยนั่งมา คนดีๆตั้งใจทำมาหากินก็เยอะ แต่นี่เป็นมุมมองที่ถ่ายทอดจากชาวต่างชาติที่จขกทเคยสัมผัสเท่านั้นเองค่ะ***