หนูอายุ 17 ค่ะอยู่มอปลาย(ม.5)

   ตอนประถมเป็นคนที่อ้วนมากค่ะแบบอ้วนดำ พอขึ้นมัธยมต้นก็เป็นทอมค่ะตามกระแสโรงเรียนหญิงล้วน5555 ช่วงนั้นแบบเป็นวัยรุ่นใหม่ๆก็อยากดูดีกับเขาบ้างก็เลยหันมาดูแลตัวเองค่ะ ทาครีมบำรุง สครับผิว "ออกกำลังกาย"  ผลก็คือ.. ผอมค่ะดูดีขึ้นมากขาวขึ้นขั้นป๊อบปูร่าในโรงเรียนเลยแหละค่ะ555 เพื่อนที่เป็นทอมพูดกรอกหูทุกวัน "ทำไมไม่เป็นผู้หญิงฟระ ถ้าเป็นจะจีบคนแรกเลย55" ก็แบบมีคิดอยากเป็นผู้หญิงบ้างนิดนึงค่ะแต่มีแฟนอยู่มีแฟนเป็นเป็นผู้หญิงซะด้วย55 ตอนนั้นม.2ชีวิตดีมากค่ะ แบบทำงานหารายได้พิเศษจากการเป็นพนักงานพาร์ทไทม์พอได้เงินมาก็มาซื้อครีมบำรุงออกค่าเทอมเองบ้างซื้อชุดนักเรียนเองบ้างค่ะ  ช่วงนั้นทั้งเพื่อนทั้งครอบครัวก็ชื่นชมค่ะที่เป็นคนขยันและรักสุขภาพ

แต่พอช่วงมอสาม....เริ่มเครียดค่ะอยากต่อมอสี่ที่โรงเรียนเดิมการดูแลตัวเองก็ห่างหายรักในวัยเรียนก็หมดไปเริอมเป็นผู้หญิงค่ะไม่สนใจอะไรสนแต่เรื่องเรียน เรียนอย่างเดียวค่ะ เงินที่ได้จากการทำงานก็หมดไปกับการเรียนพิเศษ หนูเป็นคนทำงานหนักมากค่ะ(เพื่อนบอกนะคะ) เสาร์อาทิตย์ทำงานพาร์ทไทม์ ส่วนวันจันทร์หลังเลิกเรียนก็รับจ้างซักผ้าได้เงิน 500 ค่ะ เยอะนะคะแต่ก็ต้องก็หมดไปกับการเรียนค่ะยอมรับเลยว่าเหนื่อยมาก ตอนนั้นใช้ชีวิตแบบไม่ดูแลตัวเองวันๆเครียดก็กินกินกิน! เป็นมาอย่างนี้เรื่อยๆค่ะ แต่ผลที่ออกมาก็ไม่ผิดหวังค่ะเพราะต่อมอสี่ได้

ดีใจไหมที่ต่อมอสี่ได้? ก็ดีใจค่ะแต่พอหันมาส่องกระจกพบว่า.....ตัวเองอ้วน โทรม มากค่ะ พอเปิดเทอมมาเพื่อนตกใจค่ะไปทำไรมาทำไมอ้วนอย่างงี้เมื่อก่อนดูดีมากเลยนะ ทำไมแกอ้วนงี้ฟระ เพราะหนูเป็นคนขี้เล่นเป็นคนอารมณ์ดีโกรธคนยากมั้งคะ ทำให้เพื่อนแบบไม่ค่อยเกรงใจชอบล้อว่า อ้วน เช่นแบบ " สงสัยมันไปกินช้างมา", "เห้ยๆช้างเดินมาหลบเร็วๆ" ไปทัศนศึกษาเจอฮิปโป ก็บอก "เห้ยนั่นฝาแฝดนี่หว่าฮิปโปอ่ะ55 " ..มันก็ไม่ได้แรงอ่ะไรมากนะคะ  แต่มันเหมือนมันสะสมเกินไปค่ะจนแบบทนไม่ไหวและ "จะล้อกูไปอีกนานไหมเนี่ย เออเดี๋ยวกูจะสวยไห้ดูเลย " ..

ระหว่งปิดเทอมขึ้นมอห้า....ระหว่างนั้นดูแลตัวเองค่ะ ออกกำลังกายหนักมาก ทาครีมบำรุง สครับผิวแต่ผลคือดูดีค่ะ สวยขึ้น แต่ก็ผอมแบบแปลกๆอ่ะค่ะ  แต่พอเปิดเทอมเพื่อนเห็นก็ตกใจชมว่าสวยขึ้นแต่แบบครั้งนี้ผอมลงนะแต่ผอมแบบแปลกๆ (ขนาดเพื่อนเพื่อนยังบอกเลย)......

  เนื่องจาก "อยากผอมจนเกินไป" ทำให้หนูรู้สึกว่าตัวเองเป็นโรคจิตค่ะ กินๆๆๆๆๆอยากกินอะไรก็กิน พอกินเสร็จกินน้ำเยอะๆแล้ว อ้วก!!!! ออกค่ะอ้วกออกมาให้หมดหมดใส้หมดพุงแล้วก็กินต่อ หยุดปากไม่ได้ งงตัวเองค่ะเป็นบ้าอะไรทำไมเป็นแบบนี้ แสบคอหน้าบวม เครียดค่ะ อยู่ในวัยเรียนแต่เป็นแบบนี้กลัวมากค่ะกลัวชีวิตจะไม่ยืนยาว กลัวที่เรียนอย่างหนักมาจะสูญเปล่า พ่อแม่อุตส่าห์เลี้ยงมาอย่างดีกลัวชีวิตมันจะพังค่ะ อยากจะใช้ชีวิตแบบคนอื่นบ้างแต่แบบก็กลัวกลับไปอ้วนอ่ะค่ะ กลัวเพื่อนจะกลับมาล้ออีกว่า "อีอ้วน อีช้าง" ไม่อยากกลับไปสภาพนั้นแล้วค่ะมันเหมือนเป็นปมค่ะ


ตอนนี้มอห้าจะเข้าเทอมสองและค่ะ......เป็นแบบนั้นมันทนไม่ไหวค่ะรู้สึกว่าผอมลงแต่แบบสุขภาพเหมือนจะแย่ลงไม่สบายง่าย คิดว่าจะใช้ช่วงปิดเทอมนี้แหละค่ะเปลี่ยนตัวเอง แบบจะดูแลตัวเองทำให้ถูกวิธีจริงๆค่ะ..


  ตอนนี้... หนูสัญญากับตัวเองแล้วค่ะว่าจะไม่กลับไปอ้วกอีก หลังเลิกงานก็จะออกกำลังกาย จะกินอาหารที่มีประโยชน์ เพื่อสุขภาพและอนาคตที่สดใสของตัวเองค่ะ คิดทุกครั้งค่ะว่าถ้าเป็นอะไรไปคนที่เสียใจที่สุดคือพ่อแม่เพราะฉะนั้นต้องทำให้ได้ค่ะ สู้ตายค่ะ



ปล. - ขอภัยค่ะที่มีคำหยาบคายเพื่ออัตรสในการเล่าค่ะ
      - เขียนวกวน เขียนถูกบ้างผิดบ้างก็ขออภัยค่ะ