สมุดชีวิต

กระทู้สนทนา
ในวินาทีที่ฉันได้ลืมตามองโลก ฉันเห็นแม่ แม่ผู้ให้กำเนิด ให้ชีวิตกับฉัน ใช่ทุกคนเกิดมาต้องมีแม่ แต่จะได้รับความใส่ใจดูแลจากแม่ที่แตกต่างกัน
ฉันเป็นเด็กหญิงคนนึงที่เติบโตมาจากน้ำข้าว ฉันมีน้องสาว ซึ่งห่างกันเพียง 17 เดือน ซึ่งแน่นอนฉันยังจำความไม่ได้เลยว่าตอนแม่ท้องน้องเป็นอย่างไร แม่คลอดน้องแม่เจ็บไหม เพราะตอนฉันอายุแค่ 1 ขวบ 5 เดือน ฉันกับน้องเราเติบโตมาพร้อมกัน เรียนที่เดียวกัน ฉันเริ่มจำความได้ตอนที่ฉันเข้าเรียน พ่อชอบดื่มเหล้า แม่ชอบเล่นไพ่ ฉันต้องรับผิดชอบตัวเองได้ตั้งแต่ตัวเองตอนอายุ 3 ขวบ และน้อง 2 ขวบ เราหัดนั่งรถเมล์ไปโรงเรียนกันเอง เพราะแม่ต้องไปทำงานแต่เช้า ไปขายข้าวโพดที่ต่างจังหวัด ชีวิตของฉันไม่ราบรื่นพ่อกับแม่ยังเด็กมีฉันตอนอายุยังน้อย เวลาพ่อดื่มเหล้ากลับมาเมาชอบตบตีแม่และตีฉันกับน้องด้วย แต่ด้วยความเป็นเด็กฉันคิดว่าชีวิตฉันตอนนั้นสมบูรณ์แบบ เพราะอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา พ่อแม่ลูก ตอนฉันอายุได้ 5 ขวบ แม่ได้ตั้งท้องมีน้องสาวให้ฉันอีก1คน แต่น่าเสียดายหลังจากที่แม่คลอดน้องฉันได้เล่นกับน้องไม่นานก็ต้องแยกกัน ด้วยความน่ารักน่าเอ็นดูของน้องคนเล็กจึงได้รับความสนใจจากญาติมาก น้องสาวของย่าก็ถูกใจมาขอรับน้องสาวไปเลี้ยงเป็นลูกด้วยตอนนั้นเศรษฐกิจไม่ดี บวกกับฐานะทางบ้านค่อนข้างยากจน แม่เลยยกน้องสาวให้กับน้องสาวย่าไป นับวันพ่อกับแม่ทะเลาะกันตบตีกันมากขึ้น จนแม่ทนพ่อไม่ไหวจึงพาฉันกับน้องสาวคนกลางขึ้นรถทัวร์กับบ้านเกิดของแม่เองพาไปหายาย นั่นเป็นสาเหตุที่ฉันกับน้องต้องย้ายที่เรียนเป็นครั้งที่ 1 พ่อทนคิดถึงแม่ไม่ไหว พ่อตามแม่มา หวังจะพาแม่กลับไปด้วยซึ่งนั่นสำเร็จ แม่กลับไปกับพ่อให้ฉันกับน้องอยู่กับยาย


***ช่วงนี้ท้อกับชีวิตค่ะเลยอยากนั่งระบายสิ่งที่ตัวทำให้มันผ่านมาได้ยังไงแล้วตอนนี้อยากให้มันผ่านไปได้แบบตอนนั้น TT
ชีวิตจริงค่ะแต่ฉันคิดว่าชีวิตตัวเองยิ่งกว่านิยาย ตอนนี้เป็นช่วงที่ชีวิตเริ่มเปลี่ยนนิดหน่อยค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่