ฝนยังพรำ ตามข่าว เขายังบอก มีพายุ หลายระลอก มาพัดผ่าน ฟังเสียงฝน ทนกับเหงา เอาแสนนาน เพราะสายฝน ยังไม่ผ่าน ข้ามฤดู ดังหัวใจ ไม่ก้าวผ่าน วันเหงาเหงา ยังเหมือนเก่า ฝนโปรยปราย ให้อดสู สั่นสะท้าน หนาวข้

ผู้หญิงเดินถือร่มถือไฟฉายเดินมาเห็นผู้หญิงเดินตากฝนรองเท้าแดง น้องน่าจะหวังดี เลยกางร่มให้เดินอยู่ข้างกันดีๆ อยู่ๆผู้หญิงรองเท้าแดง ตัวก็สูงขึ้นแล้วผู้หญิงถือร่ม วิ่งไปหาผู้ชายใส่เสื้อดำเพิ่งออกจากร้า

เมื่อก้าวพ้นประตูตึก ฉันจึงรู้ว่าฝนกำลังตก มันโปรยปรายลงมาเป็นสายบางเบา เหมือนมู่ลี่สีขาวกั้นระหว่างสายตากับสิ่งรอบตัว ฉันจงใจไม่หยิบร่มในกระเป๋าออกมากาง แต่ตั้งใจยืนหลบฝนใต้ชายคาตึกอยู่อย่างนั้น ชื่

หยาดพิรุณ ร่วงหล่น จากฟากฟ้า โปรยลงมา ให้กายา นั้นเหน็บหนาว ให้คนโสด นั้นเหงาใจ เป็นครั้งคราว อยากมีใคร มาบรรเทา ความเหงาใจ กลางฝนพรำ เห็นเขากาง ร่มเป็นคู่ เหลียวมองดู แล้วตัวเรา เป็นไฉน อีกนานไหม ที