หยาดพิรุณ ร่วงหล่น จากฟากฟ้า
โปรยลงมา ให้กายา นั้นเหน็บหนาว
ให้คนโสด นั้นเหงาใจ เป็นครั้งคราว
อยากมีใคร มาบรรเทา ความเหงาใจ

กลางฝนพรำ เห็นเขากาง ร่มเป็นคู่
เหลียวมองดู แล้วตัวเรา เป็นไฉน
อีกนานไหม ที่จะมี คนข้างใจ
เดินเคียงกาย กันไป ใต้ฝนพรำ

หากมีใคร สักคน เดินเคียงข้าง
ใจที่เคย อ้างว้าง คงสุขล้ำ
ใจที่เคย หม่นหมอง เคยระกำ
คงจะสุข ไม่มีซ้ำ น้ำตานอง

rain falling in my heart



ฝนตกไม่มีอะไรทำ รอลุ้น ถุงมือคนขี้กลัว หึหึ ถ้าตอบถูกนะ