๏ อันที่จริงหญิงชายย่อมหมายรัก
มิใช่จักตัดทางที่สร้างสม
แม้นจักรัก รักไว้ในอารมณ์
อย่ารักชมนอกหน้าเป็นราคี

ดังพฤกษาต้องวายุพัดโบก
เขยื้อนโยกก็แต่กิ่งไม่ทิ้งที่
จงยับยั้งช่างใจเสียให้ดี
เหมือนจามรีรู้จักรักษากาย

สุนทรภู่ท่านว่าไว้ กินใจหมาย
ว่าอย่าได้ ปล่อยใจให้หยำฉ่า
เกิดเป็นหญิง ทำตัวดี สมราคา
แก่นเกินกล้า หาผู้ชาย ไว้เชยชม