/ใครรู้รบกวนถอดประพันธ์ให้หน่อยนะครับ
บัดนั้น
วายุบุตรผู้ปรีชาหาญ
ฟังพิรากวนนางมาร
บอกขานจะแจ้งไม่แคลงใจ
จึ่งว่าเพียงนี้ไม่ยากนัก
ตัวข้าพอจักคิดได้
จะแปลงเป็นใยบัวติดสไบ
เข้าไปมิให้สงกา
แม้นว่าชั่งหนักจะหักลง
จงเอาสำนวนนี้ว่า
คันชั่งอยู่ครั้งบุราณมา
เก่าแก่ครํ่าคร่าช้านาน
ข้ามิได้พาผู้ใด
มาในพาราราชฐาน
จงดูเอาเถิดนะขุนมาร
อย่าแสร้งมาพาลพาที