บัดนั้น 
มัจฉานุผู้ชาญชัยศรี
เห็นประจักษ์เหมือนคำชนนี 
ยินดีก็วิ่งเข้าไป
ยอกรขึ้นเหนือศิโรเพฐน์ 
น้อมเกศบังคมประนมไหว้
ตัวลูกไม่แจ้งประจักษ์ใจ
จึ่งชิงชัยกับพระบิดา
อันโทษนี้ใหญ่หลวงนัก
ลูกรักจักขอโทษา
อย่าให้เป็นกรรมเวรา
แก่ข้าน้อยนี้สืบไป
 
 
       บัดนั้น
คำแหงหนุมานทหารใหญ่
สวมสอดกอดลูกเข้าไว้
ลูบไล้ไปทั่วทั้งอินทรีย์
รับขวัญจุมพิตแล้วพิศพักตร์ 
ดวงจักษุพ่อเฉลิมศรี
ซึ่งเจ้าต่อยุทธ์บิดานี้
เพราะมิได้รู้จักกัน
ถ้อยทีถ้อยรักษาตัว
ด้วยกลัวชีวาจะอาสัญ
อันซึ่งผิดพลั้งทั้งนั้น
ไม่ถือโทษทัณฑ์แก่ลูกรัก
พ่อจะอยู่ช้าก็ไม่ได้
จะรีบไปตามองค์พระทรงจักร
สังหารไมยราพขุนยักษ์
ซึ่งมันไปลักพระองค์มา
ตัวเจ้าค่อยอยู่เป็นสุขก่อน
อย่าอาวรณ์เศร้าโทมนัสา
อันทางบาดาลนัครา
แก้วตาจงบอกให้พ่อไปฯ

ที่หนูลองถอดมานะคะ(คุณครูให้ลองใช้ภาษาของตัวเองเพราะทำคนเดียวค่ะ)
เมื่อนั้น มัจฉานุผู้แข็งแกร่งได้เห็นก็ยินดียกมือขึ้นเหนือศรีษะน้อมตัวลงไหว้ ลูกไม่รู้ว่าเป็นพ่อจึงได้ต่อสู้ด้วย เป็นความผิดที่ใหญ่หลวงมากลูกจึงอยากขอโทษไม่ให้เป็นกรรมเวรที่ติดต่อไป หนุมานได้สวมกอดลูกและลูบไล้ไปทั้งตัวจุมพิตเพื่อรับขวัญ และบอกว่าพ่อเข้าใจว่าที่ต่อสู้กันนั้นเป็นเพราะไม่ได้รู้จักกันให้ลูกดูแลตัวเองดีๆเพราะกลัวว่าลูกจะตายที่ลูกทำผิดพลาดพ่อไม่ได้โกรธแต่พ่อไม่สามารถอยู่นานได้เพราะต้องรีบไปตามช่วยพระราม และไปฆ่าขุนยักษ์ไมยราพเพราะมันไปลักพาตัวพระรามมา ให้ลูกอยู่เป็นสุขก่อนอย่าได้อาวรโศกเศร้า พระรามถูกลักพาตัวลงมาในเมืองบาดาลนี้ขอให้ลูกหลีกทางให้พ่อไปช่วยพระราม
หนูไม่มั่นใจเลยค่ะรู้สึกมันแปลกๆ😭