หมายเหตุ
- กระทู้นี้ใช้เวลาไม่นานในการตั้งแต่ใช้เวลาหลายเดือนในการรวรวมเนื้อหา
- กระทู้นี้มีเจ้าของร่วมสองคนคือ ปลาวาฬภูเขา และคุณ น้ำฝน หล่นลงจากฟ้า
- กระท้นี้มีการเล่นเกมส์แจกรางวัลใน คห.ที่ 8 (กรณีที่ไม่มีคนปาด) หรือเป็นความเห็นสุดท้ายของเนื้อหา(กรณีที่มีคนปาด) สรุปคือเนื้อหาใน คห.ล่างสุดคือเกมส์นะจ๊ะ(ดังนั้นจึงขอแนะนำให้อ่านกระทู้ให้จบนะคร้าบ)
- หากพี่ๆน้องได้รับอะไรดีๆจากกระทู้นี้ ข้าพเจ้า "ปลาวาฬภูเขา" ขอเป็นคนรับไว้ ส่วนข้อผิดพลาดใดๆให้คุณ "น้ำฝน" แกรับผิดชอบไปคนเดียว
-------------------------------------------------------------------------
เรื่องคือเมื่อหลายเดือนก่อนหน้านี้ จขกท. ได้คุยกับเพื่อนเกี่ยวกับคุณค่าของอาหารในเชิงธุรกิจแล้วพบว่ามันมีความเหลื่อมล้ำอย่างน่ากังขาในเรื่องของราคาอาหารไทยเมื่อเทียบกับอาหารยุโรปชนิดที่ว่า”คนละชั้น” ทั้งๆที่ลักษณะอาหารคล้ายๆกัน เช่น beef tartare ที่ใช้สดเนื้อหั่นชิ้นเล็กละเอียดแล้วปรุงรสกินดิบๆ มันช่างคล้ายก้อยขมหรือลาบดิบอะไรแบบนั้นเสียเหลือเกิน และหากจะว่าไปแล้วการปรุงรสของก้อยเนื้อยังจะยากกว่า beef tartare ตั้งหลายเท่า(ส่วนตัว จขกท.คิดแบบนี้นะครับ) แต่ลองตั้งราคาขายก้อยเนื้อในราคาเทียบเท่า beef tartare สิบักจ่อยที่ไหนมันจะไปซื้อกิน...
คิดแล้วก็น่าน้อยใจแทนอาหารไทยที่ยังไงก็ไม่สามารถอัพราคาได้เทียบเท่าอาหารฝั่งยุโรป ว่าแล้วการสนทนาจึงเลยเถิดไปจนได้ไอเดียว่าจริงๆแล้วเราน่าจะทำอาหารไทยให้หน้าตามันดูมีราคา(นึกภาพอาหารฝรั่งเศสคำเดียวในจานใบยักษ์สิครับ) ลองนึกภาพว่าชาวต่างชาตินั้นจริงๆแล้วชอบสาวไทยโดยเฉพาะสาวอีสาน แล้วทำไมเราจะเอาสาวอีสานมาแต่งองค์ทรงเครื่องให้ดูอินเตอร์เพื่ออัพราคา(แหมน่าเกลียด - -“)บ้างไม่ได้ (จะพบว่าแนวคิดไม่ค่อยจะเกี่ยวกันแต่อย่างไรก็ตามมันก็ลงเอยเป็นไอเดียขึ้นมาได้นะครับ -..-“)
เมื่อได้แนวคิดดังนั้น จขกท.จึงเอาไอเดียนั้นมาลองปรึกษากับคุณ น้ำฝน ซึ่งก็อย่างที่เห็นๆกันอยู่ว่าทำอะไรไม่เป็นนอกจากอาหารอีสาน (มองในแง่ดีคือนี่ผมกำลังจะบอกว่าคุณน้ำฝนแกโปรมากๆสำหรับอาหารอีสาน...แถในแง่ดีสุดๆละ) และตกลงกันว่าผมจะลองทำอาหารตามคำแนะนำของคุณน้ำฝน ในขณะที่คณน้ำฝนก็จะลองแต่งอค์ทรงเครื่องอาหารอีสานตามแบบฉบับอาหารยุโรป(ที่อาจจะเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างตามประสาสาวบ้านป่าผู้ไร้เดียงสา...เชิญไปอ้วกสามนาที) บังเกิดเป็นเมนูในกระทู้ฟิเจอริ่งแห่งปีกระท้นี้นี่เอง เงง เงง เงง เงง(เสียงเอคโค่...กลัวไม่รู้กัน)
และแล้วหลังจากการพยายามสื่อสารทางไกลผ่านการเข้ารหัสทางอิเล็คทรอนิคส์(แชทคุยกันครับ - -“) เราก็ได้ 3 เมนูของผมและ 4 เมนูของคุณน้ำฝนออกมาอย่างทุลักทุเล(แน่นอนว่ามันอาจจะถูกบ้างผิดหลักการการจัดวางและการใช้สีหลักทฤฎีสีบ้างเราก็มองข้ามมันไปนะครับเพราะกระท้นี้ไม่ใช่กระทู้เชิงวิชาการแต่อย่างใด - -“) แต่เราสองคนจะร้สึกดีมากๆถ้าพี่น้องที่ผ่านเข้ามาในกระท้นี้ได้ไอเดียหรือความรุ้สึกดีๆหรืออะไรสักอย่างติดไม้ติดมือออกจากกระทู้ไป...มาเริ่มกันเล้ย!!!!
(กระทู้ featuring ฉบับปฐมบท) เอาอาหารไทยมาใส่ความ inter และท้าพี่น้องชาวก้นครัวมาเล่นเกมส์วัดดวงชิงรางวัลกันหน่อยประไร
- กระทู้นี้ใช้เวลาไม่นานในการตั้งแต่ใช้เวลาหลายเดือนในการรวรวมเนื้อหา
- กระทู้นี้มีเจ้าของร่วมสองคนคือ ปลาวาฬภูเขา และคุณ น้ำฝน หล่นลงจากฟ้า
- กระท้นี้มีการเล่นเกมส์แจกรางวัลใน คห.ที่ 8 (กรณีที่ไม่มีคนปาด) หรือเป็นความเห็นสุดท้ายของเนื้อหา(กรณีที่มีคนปาด) สรุปคือเนื้อหาใน คห.ล่างสุดคือเกมส์นะจ๊ะ(ดังนั้นจึงขอแนะนำให้อ่านกระทู้ให้จบนะคร้าบ)
- หากพี่ๆน้องได้รับอะไรดีๆจากกระทู้นี้ ข้าพเจ้า "ปลาวาฬภูเขา" ขอเป็นคนรับไว้ ส่วนข้อผิดพลาดใดๆให้คุณ "น้ำฝน" แกรับผิดชอบไปคนเดียว
-------------------------------------------------------------------------
เรื่องคือเมื่อหลายเดือนก่อนหน้านี้ จขกท. ได้คุยกับเพื่อนเกี่ยวกับคุณค่าของอาหารในเชิงธุรกิจแล้วพบว่ามันมีความเหลื่อมล้ำอย่างน่ากังขาในเรื่องของราคาอาหารไทยเมื่อเทียบกับอาหารยุโรปชนิดที่ว่า”คนละชั้น” ทั้งๆที่ลักษณะอาหารคล้ายๆกัน เช่น beef tartare ที่ใช้สดเนื้อหั่นชิ้นเล็กละเอียดแล้วปรุงรสกินดิบๆ มันช่างคล้ายก้อยขมหรือลาบดิบอะไรแบบนั้นเสียเหลือเกิน และหากจะว่าไปแล้วการปรุงรสของก้อยเนื้อยังจะยากกว่า beef tartare ตั้งหลายเท่า(ส่วนตัว จขกท.คิดแบบนี้นะครับ) แต่ลองตั้งราคาขายก้อยเนื้อในราคาเทียบเท่า beef tartare สิบักจ่อยที่ไหนมันจะไปซื้อกิน...
คิดแล้วก็น่าน้อยใจแทนอาหารไทยที่ยังไงก็ไม่สามารถอัพราคาได้เทียบเท่าอาหารฝั่งยุโรป ว่าแล้วการสนทนาจึงเลยเถิดไปจนได้ไอเดียว่าจริงๆแล้วเราน่าจะทำอาหารไทยให้หน้าตามันดูมีราคา(นึกภาพอาหารฝรั่งเศสคำเดียวในจานใบยักษ์สิครับ) ลองนึกภาพว่าชาวต่างชาตินั้นจริงๆแล้วชอบสาวไทยโดยเฉพาะสาวอีสาน แล้วทำไมเราจะเอาสาวอีสานมาแต่งองค์ทรงเครื่องให้ดูอินเตอร์เพื่ออัพราคา(แหมน่าเกลียด - -“)บ้างไม่ได้ (จะพบว่าแนวคิดไม่ค่อยจะเกี่ยวกันแต่อย่างไรก็ตามมันก็ลงเอยเป็นไอเดียขึ้นมาได้นะครับ -..-“)
เมื่อได้แนวคิดดังนั้น จขกท.จึงเอาไอเดียนั้นมาลองปรึกษากับคุณ น้ำฝน ซึ่งก็อย่างที่เห็นๆกันอยู่ว่าทำอะไรไม่เป็นนอกจากอาหารอีสาน (มองในแง่ดีคือนี่ผมกำลังจะบอกว่าคุณน้ำฝนแกโปรมากๆสำหรับอาหารอีสาน...แถในแง่ดีสุดๆละ) และตกลงกันว่าผมจะลองทำอาหารตามคำแนะนำของคุณน้ำฝน ในขณะที่คณน้ำฝนก็จะลองแต่งอค์ทรงเครื่องอาหารอีสานตามแบบฉบับอาหารยุโรป(ที่อาจจะเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างตามประสาสาวบ้านป่าผู้ไร้เดียงสา...เชิญไปอ้วกสามนาที) บังเกิดเป็นเมนูในกระทู้ฟิเจอริ่งแห่งปีกระท้นี้นี่เอง เงง เงง เงง เงง(เสียงเอคโค่...กลัวไม่รู้กัน)
และแล้วหลังจากการพยายามสื่อสารทางไกลผ่านการเข้ารหัสทางอิเล็คทรอนิคส์(แชทคุยกันครับ - -“) เราก็ได้ 3 เมนูของผมและ 4 เมนูของคุณน้ำฝนออกมาอย่างทุลักทุเล(แน่นอนว่ามันอาจจะถูกบ้างผิดหลักการการจัดวางและการใช้สีหลักทฤฎีสีบ้างเราก็มองข้ามมันไปนะครับเพราะกระท้นี้ไม่ใช่กระทู้เชิงวิชาการแต่อย่างใด - -“) แต่เราสองคนจะร้สึกดีมากๆถ้าพี่น้องที่ผ่านเข้ามาในกระท้นี้ได้ไอเดียหรือความรุ้สึกดีๆหรืออะไรสักอย่างติดไม้ติดมือออกจากกระทู้ไป...มาเริ่มกันเล้ย!!!!