เนื่องจากเห็นกระทู้แนวๆ นี้มาหลายกระทู้แล้ว ในฐานะที่เป็นประชาชน เป็นนักศึกษา ขอออกมาแสดงความคิดเห็นในมุมมองของนักศึกษาธรรมศาสตร์คนนึงนะคะ โดยจะขอแบ่งเป็นประเด็นๆ ไปนะคะ มีอยู่ 4 ประเด็น คือ


1. การไม่ใส่ชุดนักศึกษาเวลาเข้าเรียน

>>> เราเรียนวิชา TU130 มาแล้วเมื่อเทอมที่ผ่านมา อาจารย์ออกกฏว่าถ้าไม่ใส่ชุดนักศึกษามาจะได้ใบควิซ ซึ่งมันก็คือใบเช็คชื่อและใบเก็บคะแนนดีๆ นั่นเองค่ะ ถ้าไม่ได้ใบนี้ 4 ใบ = ขาดเรียน 4 ครั้ง = ไม่มีสิทธิสอบ ต้องดรอปวิชานี้แล้วไปลงใหม่สถานเดียว  ทำให้เราเห็นด้วยที่คุณอั้มออกมาพูดเรื่องนี้ค่ะ เราไม่เห็นด้วยที่อาจารย์ focus เรื่องชุดนักศึกษา เอามาเป็นประเด็นไม่ให้เข้าเรียน ไม่ให้ใบควิซ  เพราะจุดประสงค์ที่เราเข้าเรียนก็เพราะต้องการความรู้ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ทำกิจกรรมทุกอย่างโดยเคารพและไม่ละเมิดสิทธิของผู้อื่น  อีกทั้งการใส่ชุดนักศึกษานั้นไม่ได้บ่งบอกถึงศักยภาพในด้านการศึกษา การใส่ชุดนักศึกษานั้นไม่ได้ทำให้เราเรียนรู้ได้ดีขึ้นหรือฉลาดขึ้น เป็นเพียงสัญลักษณ์ อัตตลักษณ์ภายนอกที่เราให้คุณค่าแก่มันมากเกินไป และการที่หน้าอกเรามีสัญลักษณ์ของมหาวิทยาลัยติดอยู่นั้น ก็ไม่ได้ทำให้เรากลายเป็นคนดีขึ้นมาเลยสักนิด ทั้งหมดอยู่ที่สำนึกความเป็นคนดีในตัวเราต่างหากว่าเราจะปฏิบัติตนยังไง เครื่องแบบ ตรามหาลัย ไม่มีผลใดๆ ค่ะ



2.ความภูมิใจในชุดนักศึกษาและสถาบัน -- > ไม่ใส่ชุดนักศึกษา ไม่ภูมิใจในสภาบันหรือ?

>>> เรารักมหาลัย รักเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น รักการรักษาสิทธิของเราโดยไม่ไปละเมิดสิทธิคนอื่น ดังนั้นสิ่งที่ทำให้เราภูมิใจในสถาบันของเรามากที่สุดคือคำว่า “เสรีภาพทุกตารางนิ้ว” ค่ะ ไม่ใช่ตรามหาลัย ไม่ใช่ชุดนักศึกษา แต่เป็นเพราะสถานที่แห่งนี้เคารพการแสดงความเห็นต่างของผู้อื่น เคารพสิทธิและเสรีภาพของผู้อื่น เป็นที่ที่เราสามารถแสดงความเห็นที่แตกต่างของเราออกมาได้โดยเสรีโดยไม่ละเมิดสิทธิของผู้อื่น



3. กฏแค่นี้ยังทำตามไม่ได้แล้วอีกหน่อยไปทำงานจะทำตามกฏขององค์กรได้หรือ?

>>> มันคนละประเด็นกันค่ะ เนื่องจากถ้ากฏบางอย่างมันสมเหตุสมผลเราคงไม่ลังเลที่จะปฏิบัติตาม แต่หากกฏเหล่านั้นเป็นการริดรอนสิทธิและเสรีภาพขั้นพื้นฐาน เราควรจะต้องเห็นด้วยหรือคะ ในเมื่อเราต่างมีสิทธิในการพูดในการแสดงความเห็น – ทั้งนี้ ถึงแม้เราจะไม่เห็นด้วยในการใส่ชุด หรือกฏอะไรต่างๆ เราก็ยังคงปฏิบัติตามกฏเหล่านั้น เนื่องจากมันเป็นกฏ ยังไงก็ต้องปฏิบัติตาม แต่ประเด็นที่จะพูดคือ เรามีสิทธิไม่เห็นด้วยในกฏเหล่านั้นใช่ไหมคะ ในเมื่อเราไม่เห็นด้วย โดยพื้นฐานของสิทธิและเสรีภาพที่เราทุกคนพึงมี เราจึงขอออกมาแสดงความเห็นของเราในที่สาธารณะ รวมถึงใช้สิทธิในการร้องเรียน เรียกร้องอะไรต่างๆ แต่ทุกอย่างที่ทำก็ทำภายใต้กฏค่ะ



4. การแสดงความคิดเห็นของวัยรุ่น=ก้าวร้าว?

>>>  เนื่องจากเห็นต่างจากผู้ใหญ่ โดนหาว่าเป็นเด็กจะไปรู้อะไร เขามีมาตั้งนานแล้ว ในข้อนี้เราเห็นว่า อะไรที่มานานแล้วสมควรที่จะถูกต้องเสมอไปหรือ? เรามีความเห็นต่างจากผู้ใหญ่แบบคุณไม่ได้หรืออย่างไร ในเมื่อโลกในทุกวันนี้มันไม่ได้เหมือนสมัยก่อนแล้ว โลกเราเปิดกว้าง เรามีโอกาสได้อ่าน ได้ศึกษาหาความรู้ ได้แลกเปลี่ยนพูดคุยกับคนอื่นๆ ในประเด็นที่เราสนใจและเห็นต่าง ไม่ใช้พูดกล่าวหาขึ้นมาลอยๆ อย่างนี้เราผิดหรืออย่างไรที่เห็นต่างจากผู้ใหญ่


5. กลุ่มคนที่ไม่เห็นด้วยกับการรณรงค์ครั้งนี้ถึงกับออกปากไล่ให้ไปเรียนที่อื่น?

>>> เนื่องจากเราต่างทำทุกอย่างภายใต้กฏระเบียบแล้วทำไมเราถึงต้องถูกขับไล่ให้ไปเรียนที่อื่น ในเมื่อเราต่างก็สอบเข้ามา จ่ายค่าเทอมเหมือนๆ กัน  แต่เรากลับถูกไล่ให้ไปเรียนที่อื่นเพียงเพราะเราเห็นต่างจากคุณงั้นหรือ? เราไม่เข้าใจตรรกะนี้เท่าไหร่เลย
สรุปที่เราอยากจะบอกคือ ทุกคนมีสิทธิแสดงความเห็น ถึงแม้ความเห็นของเขาจะเป็นอย่างไรก็ตาม ถ้ามันไม่ได้ไปลิดรอนสิทธิและเสรีภาพของใคร คุณก็ไม่มีสิทธิใช้คำพูดที่ว่า “ไปเรียนที่อื่น”

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

***ทั้งนี้ เราเห็นด้วยในประเด็นที่เรียกร้อง แต่ในเรื่องวิธีการที่ใช้รณรงค์ต่อต้านนั้น เราเห็นว่าไม่สร้างสรรค์เท่าไหร่ และก่อให้เกิดกระแสต่อต้านในเชิงลบเสียมากกว่า โดยส่วนตัวเห็นว่าน่าจะมีวิธีที่ดีและสร้างสรรค์กว่านี้ แต่ก็นั่นแหละ วิธีแบบนั้นคงไม่เป็นจุดสนใจและผู้ใหญ่ก็คงเมินเฉยเหมือนเดิม***


ทุกคนมีสิทธิเรียกร้อง มีสิทธิแสดงความเห็นที่แตกต่าง ภายใต้สิทธิและเสรีภาพที่มีโดยไม่ละเมิดสิทธิและเสรีภาพของผู้อื่น

"ทุกคนเท่าเทียมกัน"


ขออภัยหากยาวและอ่านยากไปบ้างค่ะ
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ