เรื่องยาวมากนะคะ ตอนแรกแค่อยากเล่าเรื่องญาติ แต่พอพิมออกมาสดๆแล้วมันยาวและเยอะมากค่ะ มันมีที่มาที่ไป
ว่าเริ่มเห็นความงี่เง่าของญาติตั้งแต่ตอนไหน และทำไมทุกอย่างถึงกลายมาเป็นแบบนี้ในทุกวันนี้
จนกลายเป็นกระทุ้บ่น ระบาย เสียใจ และสงสารแม่ กระทู้นี้ค่ะ
พ่อกับแม่เราเป็นลูกคนจีนแท้ๆ คือจีนอพยพจากแผ่นดินใหญ่เลยค่ะ
ฝั่งป๊ามีพี่น้อง 12 คน ชาย6 หญิง 6 (พ่อเป็นลูกคนที่ 9 เป็นลูกชายคนที่3 )
ฝั่งแม่มีพี่น้อง 16 คน (หรือมากกว่านี้ก็ไม่แน่ใจค่ะ เพราะนับไม่ถูก ) อากงเรามีอาม่า 2 คนค่ะ
แม่เราเป็นลูกสาวคนเล็กของอาม่าใหญ่ (เสียไปตั้งแต่เรายังไม่เกิด)
และบ้านอาม่าเล็กก็จะแยกออกไป
ขอบ่นทางฝั่งป๊าก่อนนะคะ เป็นคนจีนแบบหัวโบราณมาก เมื่อก่อนแม่เราแต่งเข้าไปใหม่ๆ แม่บอกว่าโดนใช้ให้ทำทุกอย่าง สากเบือยันเรือรบ
แม่ก็ทำแบบไม่เคยบ่น จนพี่น้องพ่อยอมรับ และรักแม่กันทุกคน
ตอนแรกที่พ่อมาขอแม่แต่งงาน พี่น้องพ่อเราไม่มีใครอยากให้ป๊าเรามาแต่งกับแม่สักคนเลยค่ะ
เพราะป๊าเราเป็นหัวแรงหลักของบ้าน พี่น้องคนอื่นไม่เอาอะไรเลย
ย้ำอีกครั้ง ไม่เอาอะไรเลยค่ะ แบบเป็นผู้ตามอย่างเดียว พ่อเราจะเป็นผู้นำของบ้าน ทุกเรื่องทุกอย่าง
เป็นผู้ตามก็แบบทำบ้างไม่ทำบ้าง (บ้านเราทำสวนค่ะ อยู่กันครอบครัวใหญ่ๆเลย ใหญ่มาก ใครแต่งงานก็แยกออกไปทีละคน)
เพราะฉะนั้นพอป๊าแต่งงาน พี่น้องก็กลัวว่าจะไม่มีคนมาดูแลสวน มาควบคุมทุกอย่าง
คนจีนจะอยู่กันแบบเป็นกงสีค่ะ ป๊าเราแต่งปุ๊บ พี่น้องก็มาขอร้องว่า อย่าออกจากกงสี ให้อยู่ช่วยครอบครัว
ป๊าเราก็ยอม ก็ทำสวนช่วยครอบครัว จนวันนึงแม่เราทะเลาะกับพี่สาวป๊าค่ะ
แม่ทนไม่ได้และขอป๊าว่าแม่อยากแยกออกมา แม่ไม่สามารถทนได้อีกแล้ว ป๊าเรายอมค่ะ
ตอนนั้นเราเพิ่งอนุบาล ป๊าออกมาอยู่ตึก เปิดร้านขายของชำ ช่วงนั้นกิจการกำลังรุ่งเรืองดีค่ะ แต่สวนก็ถอยหลังเรื่อยๆ เพราะทุกคนดูแลไม่เป็น
ส่วนป๊าเราก็ซื้อสิบล้อมาขับค่ะ มารับจ้างขนของ ขนหิน ขนดิน ทำทุกอย่างค่ะ
จนครอบครัวกำลังจะตั้งตัวได้ พี่น้องพ่อก็มาขอร้องอีกครั้งว่าให้กลับไปช่วยที่บ้าน ป๊าเราโอเคค่ะ
กลับไปอยุ่สวนอีกครั้ง ควบคุมกิจการทุกอย่าง ส่งน้องชายทุกคนเรียน (ป๊าเป็นลูกชายคนที่สาม)
จนวันนึง พี่น้องป๊าทะเลาะกัน และอากงเสียใจมาก
เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นค่ะ อากงเรากินยาตาย ตอนนั้นเราประมาณป.3-4 ค่ะ
ป๊าเราเสียใจ ช็อก และรู้สึกแย่กับพี่น้องมาก ที่ทุกคนทะเลาะกันแล้วโทษอากง
ว่าอากง จนอากงเสียใจ และทำแบบนั้นลงไป
หลังจากงานศพอากงไม่นาน ก็มีอีกเหตุการณ์ค่ะ
ที่ถึงกับทำให้บ้านล้มกันไปไม่เป็นท่า
ป๊าเราประสบอุบัติเหตุ โดนรถจากอีกฝั่งกระโดดข้ามเกาะกลางมาขวางกลางลำ ป๊าหลบไม่ทัน เลยชนไปเต็มๆ
และคันหลังก็เบรกไม่ทันชนทับเข้ามาอีกเต็มๆ อีก 6 คันรวด
..... ตอนนี้รถมูลนิธิที่เข้าไปคิดว่าป๊าเราตายแน่ๆ เลยไปช่วยคนอื่นๆที่มีโอกาสรอดก่อนค่ะ
แต่ยังมีโชคดีเล็กๆที่ ชนใกล้บ้าน มีคนรู้จักจำป๊าได้ เข้าไปช่วย ไปเห็นว่าป๊าเรากระดิกนิ้วได้อยู่
และยังหายใจแผ่วๆ เลยเรียกพวกกันมาช่วยงัดป๊าออกจากรถ
และส่ง รพ
ตอนนั้นเราอยู่ ป 4 ค่ะ จำได้ทุกเรื่อง ทุกเหตุการณ์ ตั้งแต่พยาบาลโทรมาขอสายแม่ (เราเป็นคนรับโทรศัพท์สายนั้น)
และเห็นแม่ล้มไปต่อหน้าต่อตา
(กระทู้ระบาย) ใครกำลังประสบปัญหามีญาติปากดีงี่เง่ากันบ้างคะ อะไรๆก็มาลงที่แม่เราจนแม่เราจะเป็นโรคซึมเศร้าแล้วค่ะ
ว่าเริ่มเห็นความงี่เง่าของญาติตั้งแต่ตอนไหน และทำไมทุกอย่างถึงกลายมาเป็นแบบนี้ในทุกวันนี้
จนกลายเป็นกระทุ้บ่น ระบาย เสียใจ และสงสารแม่ กระทู้นี้ค่ะ
พ่อกับแม่เราเป็นลูกคนจีนแท้ๆ คือจีนอพยพจากแผ่นดินใหญ่เลยค่ะ
ฝั่งป๊ามีพี่น้อง 12 คน ชาย6 หญิง 6 (พ่อเป็นลูกคนที่ 9 เป็นลูกชายคนที่3 )
ฝั่งแม่มีพี่น้อง 16 คน (หรือมากกว่านี้ก็ไม่แน่ใจค่ะ เพราะนับไม่ถูก ) อากงเรามีอาม่า 2 คนค่ะ
แม่เราเป็นลูกสาวคนเล็กของอาม่าใหญ่ (เสียไปตั้งแต่เรายังไม่เกิด)
และบ้านอาม่าเล็กก็จะแยกออกไป
ขอบ่นทางฝั่งป๊าก่อนนะคะ เป็นคนจีนแบบหัวโบราณมาก เมื่อก่อนแม่เราแต่งเข้าไปใหม่ๆ แม่บอกว่าโดนใช้ให้ทำทุกอย่าง สากเบือยันเรือรบ
แม่ก็ทำแบบไม่เคยบ่น จนพี่น้องพ่อยอมรับ และรักแม่กันทุกคน
ตอนแรกที่พ่อมาขอแม่แต่งงาน พี่น้องพ่อเราไม่มีใครอยากให้ป๊าเรามาแต่งกับแม่สักคนเลยค่ะ
เพราะป๊าเราเป็นหัวแรงหลักของบ้าน พี่น้องคนอื่นไม่เอาอะไรเลย
ย้ำอีกครั้ง ไม่เอาอะไรเลยค่ะ แบบเป็นผู้ตามอย่างเดียว พ่อเราจะเป็นผู้นำของบ้าน ทุกเรื่องทุกอย่าง
เป็นผู้ตามก็แบบทำบ้างไม่ทำบ้าง (บ้านเราทำสวนค่ะ อยู่กันครอบครัวใหญ่ๆเลย ใหญ่มาก ใครแต่งงานก็แยกออกไปทีละคน)
เพราะฉะนั้นพอป๊าแต่งงาน พี่น้องก็กลัวว่าจะไม่มีคนมาดูแลสวน มาควบคุมทุกอย่าง
คนจีนจะอยู่กันแบบเป็นกงสีค่ะ ป๊าเราแต่งปุ๊บ พี่น้องก็มาขอร้องว่า อย่าออกจากกงสี ให้อยู่ช่วยครอบครัว
ป๊าเราก็ยอม ก็ทำสวนช่วยครอบครัว จนวันนึงแม่เราทะเลาะกับพี่สาวป๊าค่ะ
แม่ทนไม่ได้และขอป๊าว่าแม่อยากแยกออกมา แม่ไม่สามารถทนได้อีกแล้ว ป๊าเรายอมค่ะ
ตอนนั้นเราเพิ่งอนุบาล ป๊าออกมาอยู่ตึก เปิดร้านขายของชำ ช่วงนั้นกิจการกำลังรุ่งเรืองดีค่ะ แต่สวนก็ถอยหลังเรื่อยๆ เพราะทุกคนดูแลไม่เป็น
ส่วนป๊าเราก็ซื้อสิบล้อมาขับค่ะ มารับจ้างขนของ ขนหิน ขนดิน ทำทุกอย่างค่ะ
จนครอบครัวกำลังจะตั้งตัวได้ พี่น้องพ่อก็มาขอร้องอีกครั้งว่าให้กลับไปช่วยที่บ้าน ป๊าเราโอเคค่ะ
กลับไปอยุ่สวนอีกครั้ง ควบคุมกิจการทุกอย่าง ส่งน้องชายทุกคนเรียน (ป๊าเป็นลูกชายคนที่สาม)
จนวันนึง พี่น้องป๊าทะเลาะกัน และอากงเสียใจมาก
เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นค่ะ อากงเรากินยาตาย ตอนนั้นเราประมาณป.3-4 ค่ะ
ป๊าเราเสียใจ ช็อก และรู้สึกแย่กับพี่น้องมาก ที่ทุกคนทะเลาะกันแล้วโทษอากง
ว่าอากง จนอากงเสียใจ และทำแบบนั้นลงไป
หลังจากงานศพอากงไม่นาน ก็มีอีกเหตุการณ์ค่ะ
ที่ถึงกับทำให้บ้านล้มกันไปไม่เป็นท่า
ป๊าเราประสบอุบัติเหตุ โดนรถจากอีกฝั่งกระโดดข้ามเกาะกลางมาขวางกลางลำ ป๊าหลบไม่ทัน เลยชนไปเต็มๆ
และคันหลังก็เบรกไม่ทันชนทับเข้ามาอีกเต็มๆ อีก 6 คันรวด
..... ตอนนี้รถมูลนิธิที่เข้าไปคิดว่าป๊าเราตายแน่ๆ เลยไปช่วยคนอื่นๆที่มีโอกาสรอดก่อนค่ะ
แต่ยังมีโชคดีเล็กๆที่ ชนใกล้บ้าน มีคนรู้จักจำป๊าได้ เข้าไปช่วย ไปเห็นว่าป๊าเรากระดิกนิ้วได้อยู่
และยังหายใจแผ่วๆ เลยเรียกพวกกันมาช่วยงัดป๊าออกจากรถ
และส่ง รพ
ตอนนั้นเราอยู่ ป 4 ค่ะ จำได้ทุกเรื่อง ทุกเหตุการณ์ ตั้งแต่พยาบาลโทรมาขอสายแม่ (เราเป็นคนรับโทรศัพท์สายนั้น)
และเห็นแม่ล้มไปต่อหน้าต่อตา