เราขอแชร์และก๊อข้อความและรูปมาจากในเฟสค่ะ ฝากช่วยแชร์กันหน่อยน่ะคะ เผื่อมีหน่วยงานใดไปช่วยท่านบ้าง หรือมีคนไปทำบุญเยี่ยมท่านบ้างค่ะ
ฝากแชร์ลิงค์ด้วยในเฟสน่ะคะ
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=625576130807584&set=gm.434024833380453&type=1&theater
==================
อยากให้คนเชียงใหม่ช่วยกันค่ะ เห็นแล้วน้ำตาจะไหล เชียงใหม่มีวัดเยอะ แต่ส่วนมาก็จะไปทำบุญกันแต่วัดดังๆทั้งนั้น อยากให้ร่วมมือกันช่วยหลวงตา หรือไม่ก็อยากให้มีหน่วยงานไหนมาช่วยที(แชร์มาจากเพื่อนอีกทีค่ะ บทความตามด้านล่างค่ะ)
แค่แวะมาอ่าน และบอกต่อ ๆ กันไปก็ได้บุญแล้วครับ .....
..... เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้ฟังเรื่องราวจากเพื่อนสนิทคนนึง ได้ไปทำบุญที่วัดแห่งนึงชื่อวัดศรีโขง อยู่ตรงข้ามกับทางลงท่าเรือหางแมงป่อง คนเชียงใหม่เราน่าจะพอรู้จักนะครับ ว่าอยู่ตรงไหน วัดแห่งนี้ตอนนี้มีสภาพทรุดโทรมมาก และมีหลวงปู่เป็นเจ้าอาวาสจำวัดอยู่รูปเดียว โดยไม่มีเณรหรือพระรูปอื่นมาจำวัดด้วยเลย (เคยมีครับ แต่พระไปจำวัดที่อื่นกันหมด ปล่อยให้หลวงปู่อยู่รูปเดียวมานานแล้ว) ซึ่งอายุหลวงปู่ท่านก็มากโขแล้ว สายตาท่านก็เริ่มมองไม่เห็น การเดินเหินของท่าน ก็ต้องใช้ไม้เท้าช่วยพยุงตัว และคลำทางไป ซึ่งผมเองได้ฟัง และได้ยินจากเพื่อนคนนี้มา ก็อยากจะหาเวลาไปหาหลวงปู่ท่านสักครั้ง จนกระทั่งวันนี้ (23 สิงหาคม 2556 ) ช่วงเช้า ๆ ผมได้มีโอกาสเข้าไปถวายภัตตาหารให้ท่าน และได้เป็นเห็นกับตาตัวเองว่าวัดมีสภาพเป็นเช่นไร .. ผมจอดรถตรงทางลงท่าเรือหางแมงป่อง เพราะประตูรั้ววัดยังไม่ได้เปิด ..ผมเดินข้ามถนนไปเกาะที่ประตูรั้ว ไม่นานนักหลวงปู่ท่านก้ค่อย ๆ เดินมา เปิดประตู ผมเห็นท่านคลำหาลูกกุญแจ ซึ่งมัดรวมกันมีหลายดอก เพื่อไขประตูอยู่นานมากด้วยสาตาของหลวงปู่ที่มองไม่ค่อยเห็น ผมนึกในใจ ท่านอยู่คนเดียวในวัดนี้ได้เช่นไร ? ผมมองเข้าไปในวัด สภาพวัด ไม่ต่างจากวัดร้างเท่าไหร่เลย เศษใบไม้ หยักไย่แมงมุมเต็มวัด จิตใจผมตอนนี้เริ่มหดหู่ "มาทำบุญเหรอโยม" นี่คือคำแรกที่ท่านทักผม.. ท่านพาผมเข้าไปในวัด ท่านนั่งลงอยู่บนเก้าอี้พลาสติกแถว ๆ นั้น ผมก็นั่งลงกับพื้นและสนทนากับหลวงปู่อยู่พักใหญ่ ท่านเป็นกันเองมากครับ คุยสนุก มีคติสอนใจทุกเรื่อง ผมเลยคิดในใจ ทำไมถึงทิ้งท่านให้อยู่ลำพังแบบนี้ ท่านชื่อหลวงปู่แก้วครับ แต่ผมเรียก ตุ๊ลุง ๆ ตลอดเลย ถ้าท่านใดได้แวะมาแถวนี้ มาถวายภัตตาหาร หรือแวะมาทำบุญกันบ้างนะครับ เพราะผมเห็นว่า ถ้าเพื่อนผมไม่มาหาท่านทุกวัน ผมก็ไม่รู้ว่าจะมีใครมาทำบุญถวายภัตตาหารให้ท่านฉัน และนี่ครับ คือจุดที่ผมอยากชวนเชิญ พี่น้อง ทุกคนมาร่วมกันทำบุญ ทั้งแรงกาย แรงใจ หรือถวายปัจจัยแล้วแต่จิตศรัทธา มาช่วยกันพัฒนาวัดแห่งนี้ครับ
... ผมอาจจะขอรบกวนพ่อบ้าน และสมาชิกทุกท่าน เพื่อจะขอปรึกษาด้วยครับ ว่าเราจะทำยังงัยกันบ้าง จะนัดกันไปวันไหน และต้องทำอะไรบ้าง แต่ตอนนี้ขอเชิญทุกท่านถ้าว่าง หรือมีจิตศรัทธาช่วยแวะเวียนไปกราบท่าน ไปถวายภัตตาหารให้ท่าน ตามกำลังศรัทธากันนะครับ และถ้าช่วยบอกต่อ ๆ กันไปได้ ก็ถือว่าได้บุญละครับ ขอบคุณทุกท่านที่เสียสละเวลาอ่านครับ ...
เจอมาในเฟสวัดนึงที่เชียงใหม่มีพระชราภาพเป็นเจ้าอาวาสอยู่รูปเดียวใครผ่านไปแวะไปทำบุญบ้างน่ะคะ
ฝากแชร์ลิงค์ด้วยในเฟสน่ะคะ
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=625576130807584&set=gm.434024833380453&type=1&theater
==================
อยากให้คนเชียงใหม่ช่วยกันค่ะ เห็นแล้วน้ำตาจะไหล เชียงใหม่มีวัดเยอะ แต่ส่วนมาก็จะไปทำบุญกันแต่วัดดังๆทั้งนั้น อยากให้ร่วมมือกันช่วยหลวงตา หรือไม่ก็อยากให้มีหน่วยงานไหนมาช่วยที(แชร์มาจากเพื่อนอีกทีค่ะ บทความตามด้านล่างค่ะ)
แค่แวะมาอ่าน และบอกต่อ ๆ กันไปก็ได้บุญแล้วครับ .....
..... เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้ฟังเรื่องราวจากเพื่อนสนิทคนนึง ได้ไปทำบุญที่วัดแห่งนึงชื่อวัดศรีโขง อยู่ตรงข้ามกับทางลงท่าเรือหางแมงป่อง คนเชียงใหม่เราน่าจะพอรู้จักนะครับ ว่าอยู่ตรงไหน วัดแห่งนี้ตอนนี้มีสภาพทรุดโทรมมาก และมีหลวงปู่เป็นเจ้าอาวาสจำวัดอยู่รูปเดียว โดยไม่มีเณรหรือพระรูปอื่นมาจำวัดด้วยเลย (เคยมีครับ แต่พระไปจำวัดที่อื่นกันหมด ปล่อยให้หลวงปู่อยู่รูปเดียวมานานแล้ว) ซึ่งอายุหลวงปู่ท่านก็มากโขแล้ว สายตาท่านก็เริ่มมองไม่เห็น การเดินเหินของท่าน ก็ต้องใช้ไม้เท้าช่วยพยุงตัว และคลำทางไป ซึ่งผมเองได้ฟัง และได้ยินจากเพื่อนคนนี้มา ก็อยากจะหาเวลาไปหาหลวงปู่ท่านสักครั้ง จนกระทั่งวันนี้ (23 สิงหาคม 2556 ) ช่วงเช้า ๆ ผมได้มีโอกาสเข้าไปถวายภัตตาหารให้ท่าน และได้เป็นเห็นกับตาตัวเองว่าวัดมีสภาพเป็นเช่นไร .. ผมจอดรถตรงทางลงท่าเรือหางแมงป่อง เพราะประตูรั้ววัดยังไม่ได้เปิด ..ผมเดินข้ามถนนไปเกาะที่ประตูรั้ว ไม่นานนักหลวงปู่ท่านก้ค่อย ๆ เดินมา เปิดประตู ผมเห็นท่านคลำหาลูกกุญแจ ซึ่งมัดรวมกันมีหลายดอก เพื่อไขประตูอยู่นานมากด้วยสาตาของหลวงปู่ที่มองไม่ค่อยเห็น ผมนึกในใจ ท่านอยู่คนเดียวในวัดนี้ได้เช่นไร ? ผมมองเข้าไปในวัด สภาพวัด ไม่ต่างจากวัดร้างเท่าไหร่เลย เศษใบไม้ หยักไย่แมงมุมเต็มวัด จิตใจผมตอนนี้เริ่มหดหู่ "มาทำบุญเหรอโยม" นี่คือคำแรกที่ท่านทักผม.. ท่านพาผมเข้าไปในวัด ท่านนั่งลงอยู่บนเก้าอี้พลาสติกแถว ๆ นั้น ผมก็นั่งลงกับพื้นและสนทนากับหลวงปู่อยู่พักใหญ่ ท่านเป็นกันเองมากครับ คุยสนุก มีคติสอนใจทุกเรื่อง ผมเลยคิดในใจ ทำไมถึงทิ้งท่านให้อยู่ลำพังแบบนี้ ท่านชื่อหลวงปู่แก้วครับ แต่ผมเรียก ตุ๊ลุง ๆ ตลอดเลย ถ้าท่านใดได้แวะมาแถวนี้ มาถวายภัตตาหาร หรือแวะมาทำบุญกันบ้างนะครับ เพราะผมเห็นว่า ถ้าเพื่อนผมไม่มาหาท่านทุกวัน ผมก็ไม่รู้ว่าจะมีใครมาทำบุญถวายภัตตาหารให้ท่านฉัน และนี่ครับ คือจุดที่ผมอยากชวนเชิญ พี่น้อง ทุกคนมาร่วมกันทำบุญ ทั้งแรงกาย แรงใจ หรือถวายปัจจัยแล้วแต่จิตศรัทธา มาช่วยกันพัฒนาวัดแห่งนี้ครับ
... ผมอาจจะขอรบกวนพ่อบ้าน และสมาชิกทุกท่าน เพื่อจะขอปรึกษาด้วยครับ ว่าเราจะทำยังงัยกันบ้าง จะนัดกันไปวันไหน และต้องทำอะไรบ้าง แต่ตอนนี้ขอเชิญทุกท่านถ้าว่าง หรือมีจิตศรัทธาช่วยแวะเวียนไปกราบท่าน ไปถวายภัตตาหารให้ท่าน ตามกำลังศรัทธากันนะครับ และถ้าช่วยบอกต่อ ๆ กันไปได้ ก็ถือว่าได้บุญละครับ ขอบคุณทุกท่านที่เสียสละเวลาอ่านครับ ...