พอดีว่าได้คุยๆกับผู้ชายคนนึงได้ซักระยะ ก็อาจจะเรียกเป็นแฟนที่พึ่งคบกันก็ได้  ตอนนี้เราทั้งคู่อายุก็20ปลายๆกันแล้ว ตอนจะคบกัน เราก็ตกลงกันว่าถ้าคบกัน เราเริ่มจะคบกันแบบจริงจัง ไม่ใช่คบแบบวัยรุ่น..เพราะต่างก็อยากมีครอบครัว

ในด้านความจริงใจเราก็ว่าเค้าดีระดับหนึ่ง และเราก็รู้สึกดีกับเค้าระดับหนึ่ง..
บ้านเรากับเค้าอยู่ห่างกัน กรุงเทพ-สมุทรสาคร เค้าก็จะขับรถมาหาเราเฉลี่ยประมาณอาทิตย์ละ2-3ครั้ง
หรือบางครั้งเราแค่ลองเกริ่นๆว่า "มากินข้าวกัน" เค้าก็ไม่เคยปฏิเสธ บางทีมากินข้าวกันแค่2-3ชั่วโมงก็ขับรถกลับตอนดึก
เราโอเคกับเค้าแทบทุกอย่าง เริ่มจะไปกันได้ดี ติดอยู่แค่.."เค้าเป็นผู้ชายที่ไม่ชอบคุยโทรศัพท์"

ในการติดต่อสื่อสารกับเรา เค้าติดต่อแทบตลอดเวลา เรียกได้ว่าตั้งแต่เช้ายันเข้านอน แต่..เป็นการติดต่อทางไลน์ ไม่ก็ข้อความทางเฟสบุ้ค
คือเอาเป็นว่าตั้งแต่รู้จักกันการคุยอะไร เค้าไลน์คุยกับเราตลอด แม้ตอนนัดเจอกันแล้วมาถึงที่หมายแล้ว ถามว่าอยู่ที่ไหน..เค้าก็ยังถามในไลน์
ซึ่งมันผิดกับนิสัยเรามาก คือเราถ้าจะคบใครซักคน เราชอบคุยโทรศัพท์มาก เรารู้สึกว่ามันสื่อถึงความจริงใจ หรือความห่วงใยมากกว่า
หายคิดถึงมากกว่า การได้ยินเสียงกัน มันก็ดีกว่ามาคุยกันทางตัวอักษรมากมาย


..เค้าเคยบอกเราว่า เค้าเป็นคนติดแฟนมาก อยู่กับเค้าไม่มีทางเหงา...ตามความคิดเค้า การติดแฟนคือการติดต่อกันตลอดเวลาทางตัวหนังสือ
แต่ในความคิดเรา เราก็ติดแฟนเหมือนกัน แต่ติดคนละแบบ..

ซึ่งเราคิดว่าเค้าก็รู้ว่าเราชอบคุยโทรศัพท์มากกว่า เพราะเค้าถามเราว่า "ชอบคุยไลน์หรือโทรศัพท์มากกว่ากัน" เราก็ตอบตามตรงว่า "ถ้าเป็นคนพิเศษ แฟนหรือแม่ เราชอบคุยโทรศัพท์มากกว่า" แล้วเค้าก็พิมมาบอกว่า "เค้าเคยคุยโทรศัพท์กับลูกค้ามากๆจนปวดหูแล้วเข้าโรงพยาบาล (เค้าขายของทางอินเตอร์เน็ตหลายร้านค่ะ) แต่ตอนนี้หายแล้ว และเค้าก็ไม่ค่อยชอบคุยโทรศัพท์ ไม่ใช่ขี้เกียจคุยนะ แต่ชอบพิมคุยมากกว่า มันแนวเค้ามากกว่า"  บอกมาแบบนี้ เราเลยไม่รู้จะพูดต่อว่ายังไงเลย

ทุกอย่างของเค้า มันโอเคหมดสำหรับเราตอนนี้ ทั้งนิสัยหรือความรู้สึกดีๆ แต่ติดที่ตรงนี้ตรงเดียว คือเราคบเค้าบางทีเราก็รู้สึกเหงาๆ ทั้งๆที่คุยกันทางไลน์ตลอด เราก็อยากคุยอย่างเล่าเรื่อง หรืออยากให้เค้าแสดงออกถึงความคิดถึงห่วงใยทางนี้บ้าง เพราะเราห่างกัน..ไม่ได้เจอกันทุกวัน อย่างน้อยวันละ2รอบก็ยังดี (คือเมื่อก่อนตอนคบคนเก่า เราติดแฟนมาก คุยโทรศัพท์หากันแทบตลอดเวลา)

มาถึงตอนนี้ เราไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ
...ใจหนึ่งเราก็ไม่กล้าบอก ไม่อยากบังคับใคร..ก็อยากให้เค้าเป็นตัวของตัวเองแบบนี้ ซึ่งถ้าเค้าใส่ใจเราซักนิด รู้ว่าเราชอบโทรศัพท์ เค้าน่าจะปรับเปลี่ยนนิสัยตรงนี้ให้เราได้ ..แต่ถ้ามันไปกันไม่ได้จริงๆก็จะเฟดตัวออกมาดีกว่า
...แต่อีกใจหนึ่งก็อยากบอกตรงๆ เพราะบางทีเค้าอาจจะไม่ได้เข้าใจในความรู้สึกเราทุกอย่าง ถ้าเค้ารักเราจริง จะได้ปรับตัวหากันให้เหมาะสม


ใครเจอประสบการ์ณแบบนี้มาแชร์กันหน่อยนะคะ อยากรู้ว่าเราจะรับกับสถานการ์ณแบบนี้ยังไงดี

ขอบคุณมากค่ะ

ป.ล. เค้าทำงานเกี่ยวกับขายของทางโซเชียลเน็ตเวิร์คค่ะ แต่เวลาอยู่กับเราเค้าก็เต็มที่กับเรานะ ไม่ได้เล่นมือถือตลอดเวลา