ตามนั้นครับ

ผมเข้าใจเลยกับคำว่า อยู่คนเดียวเหงา แต่มีแฟนแล้วเหงากว่า
ผมเป็นคนติดแฟนมากครับ และผมจริงจังกับความสัมพันธ์เสมอ ผมขี้น้อยใจครับ ขี้เหงา

ความสันพัธ์ของผมไม่ได้หวานชื่นอะไรหรอกครับ คบกันเหมือนเพื่อนกันไป แต่ก็มีห่วงใยกัน
อีกฝ่ายเป็นคนไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ครับ พูดในที่นี้คือ คุยเรื่อยเปื่อย ถามเรื่องราวที่เกิดในแต่ละวัน คุยเรื่องไร้สาระ (ผมไม่รุ้ว่าคู่อื่นเปนไงนะครับ แต่เค้าคงคุยกันได้ทุกเรื่อง แม้แต่เรื่องปญอ ก็ตาม)  

หลายครั้งที่ผมเซงๆแต่เค้าไม่ว่าง ก็ไปดูหนังคนเดียว ทานข้าวคนเดียว เดินห้างคนเดียว (เราสองคนไม่ค่อยไปเดินห้างด้วยกันอยู่แล้ว แปลกมั้ยครับ)

ผมเปนคนไม่ค่อยคิดเพื่อนครับ แต่ติดแฟนมาก วันไหนแฟนไม่ว่าง ผมก้เหมือนไม่มีใคร ต้องไปไหนคนเดียวบ่อยๆ

เมื่อก่อนอยู่คนเดียวได้สบายๆเลยครับ แต่พอมีแฟน ผมเหมือนเป็นง่อยเลยครับ เหมือนขาดเพื่อนไม่ได้ ทานข้าวคนเดียวก้เหงา ดูหนังคนเดียวก้เหงา
แต่ถึงตอนนี้ก้รู้แล้วว่า ผม "ไม่มีใครเลย"
ในวันที่ผม"ต้องการใครซักคน" ในวันที่แฟนไม่ว่าง

ขอบคุณพื้นที่ ที่ให้ระบายครับ