ฝ่าย ซันช่า  รีบวิ่งหนีออกมาอย่างไม่คิดชีวิต  แต่ทว่าป่าแห่งนี้เป็นเหวลึก  ไม่มีทางใดที่เธอจะหนีไปไหนได้แน่  หมาป่าตามเธอมาจนพบตัว  ซันช่าตกใจเป็นอย่างมาก  เธอรู้ว่าครั้งนี้หมาป่ามันคงไม่ปล่อยเธอไว้แน่  ทันใดนั้นเองหมาป่าก็จ้องแล้วตะคุบร่างของเธอ มันใช้เล็บตะปบเสื้อผ้าของเธอจนขาดไม่มีดี  ซันช่าคิดว่าเธอต้องตายไปแล้ว  แต่ทันทีที่เธอลืมตาขึ้นเธอเห็นหมาป่ายืนจ้องมองร่างของเธอ  มันต้อนตัวเธอให้กลับมาที่ถ้ำอีกครั้ง  หมาป่าคาบเนื้อที่มันหามาให้กับซันช่า  เธอมองดูมันอย่าแปลกใจ  มันไม่ฆ่าเธออย่าที่ควรจะเป็น  ซันช่ารู้วิธีการอยู่ในป่าเธอใช้หินเสียดสีกันจนเป็นไฟก่อนจะทำให้เนื้อนั้นสุก  ตกดึกอากาศในถ้ำเริ่มเย็นลง  ร่างกายของซันช่าไม่มีเสื้อผ้าปกคุมทำให้เธอหนาวกว่าปกติ  หมาป่าเห็นเธอนอนขดตัวหนาวสั่นจึงเดินเข้ามานอนด้วยใกล้ๆ  ร่างกายของซันช่าได้รับความอบอุ่นจากหมาป่า  
    จนเช้าของอีกวันซันช่ารู้สึกตัวขึ้นมาเห็นหมาป่านอนอยู่ใกล้ๆ  เธอตกใจเล็กน้อยก่อนจะจ้องมองหมาป่าที่หลับอยู่ ใจเธอคิดว่า  จริงๆแล้วหมาป่าก็ไม่ได้ร้ายอย่างที่เธอคิด  มันพยายามช่วยเธอมากกว่า  หมาป่ารู้สึกตัวขึ้นมันลืมตาขึ้นเห็นเธอนั่งอยู่ มันจึงลุกขึ้นแล้วเดินไปที่หน้าถ้ำ  ซันช่าค่อยๆเดินตามออกมา  หมาป่าจ้องมองเธอ  ก่อนที่เธอจะก้มมองดูร่างของตัวเองแล้วรู้สึกเขินอายจากร่างกายที่เปลือยเปล่า  หมาป่าเดินออกจากปากถ้ำแล้วหันมามองเธอ  เธอรู้ว่ามันคงอยากให้เธอตามไป  หมาป่าพาเธอมาอีกด้านมันเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยผลไม้มากมาย  เธอตื่นเต้นมากกับการพบเจอต้นไม้นานาพันธ์พวกนี้  เธอกินผลไม้ต่างๆ  จนเที่ยงตะวันส่งตรงมาที่กลางเหวแห่งนี้  แสง-ระทบกับผาทำให้บรรยากาศช่วงเที่ยงร้อนมาก  หมาป่าพาเธอมาที่ลำธารเธอดีใจและลงเล่นน้ำอย่างเพลิดเพลิน  หลังจากนั้นเธอก็ต้องขึ้นจากน้ำ  หมาป่าเห็นร่างกายของหญิงสาวมันทำให้เลือดในตัวมันพลุกพล่าน  หมาป่ารีบเดินหนีออกมาจากเธอ  ในขณะที่เธอเห็นว่าหมาป่ากำลังจะเดินไปทางอื่นเธอจึงแอบเดินตามมา  ซันช่าเหยียบกิ่งไม้เข้าอย่าไม่ตั้งใจ  หมาป่าหันกลับมาเห็นเธอเดินมาตามจึงจ้องมองดูเธอ  มันค่อยๆเดินเข้ามาหาเธอ มันเดินวนไปรอบๆตัวเธอ  ก่อนจะไซร้ลำตัวไปสัมผัสกับร่างอันเปลือยเป่าของเธอ  ซันช่าหัวเราะเพราะคิดว่า มันกำลังจะอ้อนเธอเหมือนหมาสัตว์เลี้ยง  หมาป่าใช้ปลายจมูกดมสำรวจร่างกายของเธอ  และมันรู้ว่าการสมสู่ฤดูการผสมพันธ์มาถึงแล้ว  ซันช่านั่งลงค่อยๆใช้มือลูบหลังและหัวของมัน  หมาป่าคิดว่าซันช่าเองก็พอใจในตัวมัน  มันค่อยๆใช้ปลายจมูกดมที่ใบหน้าของเธอและใช้ลิ้นเลียใบหน้าของเธอ  ซันช่าพยายามจะเบนหน้าหนี  แต่เธอคงหลบไม่พ้นเพราะตัวของมันมีขนาดใหญ่จนท่วมตัวเธอ  เธอจึงตัดสินใจยืนขึ้น  หมาป่ากระโดดขึ้นใช้ขาหน้าเกาะที่ไหล่เธอไว้  ขนาดตัวของมันใหญ่กว่าเธอมาก  เธอไม่สามารถรับน้ำหนักของมันไหวร่างของเธอจึงล้มลง  มันจ้องมองดูเธอแล้วเดินกลับไปที่ถ้ำ