เสียงลมหายใจหอบปนเสียงฝีเท้าดังขึ้นท่ามกลางเสียงพายุฝนที่กำลังโหมกระหน่ำ ในซอยเปลี่ยวที่ไม่มีแม้แต่แสงไฟส่องทาง หญิงสาวผมสีน้ำตาลยาวประบ่า ที่คลุมร่างเปลือยเปล่าของตัวเองด้วยเสื้อโค้ทตัวเดียว วิ่งหน้าตาตื่นราวกับหนีจากบางสิ่งอย่างสุดชีวิต เธอกำลังอุ้มท้องแก่ๆ ที่มีกำหนดคลอดเป็นวันนี้ แต่เธอยังไม่สามารถให้กำเนิดใครในตอนนี้ได้แน่ๆ ตราบใดที่เธอยังหนีจากบางสิ่งนั้นไม่พ้น
“โอ๊ย...” การวิ่งของเธอชะลอลงเล็กน้อย
“ไม่ใช่ตอนนี้สิลูกๆ ยังไม่ใช่ตอนนี้” เธอเริ่มเจ็บท้อง เป็นสัญญาณว่าเธอใกล้จะคลอดแล้ว สาวท้องฝืนก้าวเร็วขึ้น พลางกุมท้องโย้ของตนแน่น พายุฝนรวมกับค่ำคืนในซอยที่ไร้แสงไฟทำให้ทัศนวิสัยย่ำแย่มาก แต่เธอเริ่มเห็นอาคารหนึ่งในซอยนั้นที่เป็นจุดหมายของเธออยู่ห่างออกไปไม่ไกล แต่อาการเจ็บท้องของเธอก็เริ่มทวีความรุนแรงขึ้น
“ไม่นะ อย่าเพิ่ง ขออีกนิดเดียว แค่เข้าไปที่นั่นได้ เราก็จะรอดกันทุกคน” เธอฝืนความเจ็บปวดมหาศาลเพื่อพาร่างตัวเองเข้าถึงจุดหมาย จนเธอทรุดลง
“โอ๊ยย....” เธอกุมท้องแน่น เงยหน้าขึ้นมามองไปทางประตูของอาคารที่เป็นจุดหมาย มันอยู่ห่างออกไปแค่หนึ่งช่วงตึกเท่านั้น เธอพยายามฝืนลุกขึ้นยืน แล้วค่อยๆก้าวขาออกไปข้างหน้า
“ฮึก..” เธอสะอึก หันไปมองด้านหลัง เธอสัมผัสได้ว่าสิ่งที่เธอกำลังวิ่งหนีอยู่มันกำลังใกล้เข้ามา เร็วมาก
“ต้องไป... ให้ได้” เธอหันกลับมาฝืนร่างกายตัวเองต่อ ความเจ็บปวดยังคงไม่ปราณีเธอ อีกแค่ไม่กี่ก้าว เธอก็จะไปถึง ตอนนี้ สาวท้องแก่คนนี้กำลังจะคลอดลูกของเธอแล้ว
“ขอแค่.. เข้าไปทัน” เธอคว้าที่จับประตูบานเลื่อนของอาคารนั้น แล้วเลื่อนเปิด
ครืนน.. ตึง!!
ประตูเปิดออก ในห้องนั้นเต็มไปด้วยผู้หญิงที่กำลังตั้งท้องเหมือนกัน มีผู้หญิงบางคนเท่านั้นที่ไม่ได้ตั้งท้องอยู่ ที่นี่คือที่ที่พวกเธอใช้หลบภัย จากสิ่งที่หญิงท้องแก่คนนี้หนีมา เธอกำลังจะได้เข้าไปคลอดลูกแล้ว
“รอด..แล้.... เฮือก!!”
ไม่ทันที่หญิงสาวท้องแก่จะได้ก้าวเข้าไปข้างใน เธอชะงัก ร่างเกร็งแข็งทื่อ เธอค่อยๆก้มหน้าลงมองท้องของตัวเอง มีความเจ็บแปล๊บเกิดขึ้นตรงกลางท้อง เธอรู้สึกเหมือนค่อยๆถูกของมีคมกรีดหน้าท้องเป็นแนวนอน บรรดาคนในห้องนั้นเริ่มถอยห่างออกจากประตู หญิงสาวผมน้ำตาลค่อยๆเอื้อมมือมาข้างหน้าของตน
“ช่วย...ด้วย...” เธอส่งเสียงแผ่ว จู่ๆ มีน้ำใสๆค่อยไหลออกมาจากช่องคลอดของเธอ.. ถุงน้ำคร่ำของเธอเพิ่งแตก.. เธอเพิ่งจะพร้อมที่จะคลอดลูก ตอนนี้ท้องของเธอ ทั้งเจ็บจากอาการเจ็บท้องคลอด และเจ็บจากความเจ็บปวดปริศนา แต่ร่างของเธอกลับเกร็งจนแทบไม่สามารถขยับร่างกายได้ หญิงสาวค่อยๆเอามืออีกข้างจับท้องตัวเอง อีกข้างอยายามเอื้อมออกไปจนสุด
“ฉัน... กำลัง... จะ... คลอ....” แคว่ก!!!
จู่ๆ ร่างของสาวท้องแก่ก็ถูกฉีกให้ขาดออกจากกันตรงกลางท้อง ร่างครึ่งล่างของเธอทรุดขุกเข่าแล้วล้มลง ทำให้ร่างเด็กทารกสามคน ในท้องของเธอ ไหลทะลักออกมา รวมถึงเครื่องในในช่องท้องของเธอทุกอย่าง
“กรี๊ดดดด!!!” เสียงกรี๊ดลั่นดังขึ้นจากผู้หญิงท้องคนหนึ่งในห้องนั้น
“อย่ากรี๊ดนะคะ!! เดี๋ยวมันได้ยิน!!!” หญิงท้องอีกคนในชุดคลุมท้องของโรงพยาบาลเข้ามาห้ามไว้ แต่ไม่ทัน มีเงาสีดำพุ่งออกมาจากข้างในท้องของสาวท้องผมน้ำตาล พุ่งเข้าใส่ร่างของผู้หญิงท้องคนที่ยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง
“มะ... ไม่นะ!!” เธอปล่อยมือออก แล้วก้มลงกุมท้องตัวเอง
“ไม่ๆๆ!! ลูกฉัน!!” เธอร้องไห้โวยวาย จนจู่ๆร่างจะเหยียดเกร็ง แอ่นท้องออก
“กรี๊ดดดดดดดดด!!!!!!!” เธอกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดก่อนที่ท้องของเธอจะระเบิดออก แรงระเบิดฉีกร่างของเธอเป็นสองท่อน ซากเด็กทารกที่เละจนมองไม่ออกว่ามีกี่คนพร้อมกับเครื่องในพุ่งทะลักกระจายออกมาเต็มห้อง
“กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!!” “ฉันไม่อยากตายยย!!!!!!!” ความตื่นกลัวของบรรดาคนในห้องนั้นถึงขีดสุด เงาสีดำนั้น พุ่งเข้าใส่บรรดาผู้หญิงท้อง และฆ่าพวกเธอทีละคน มีผู้หญิงท้องแก่คนหนึ่งพยายามจะหนีออกทางประตูหน้า แต่เธอดันลื่นล้มลงเพราะกองเลือดของสาวท้องผมน้ำตาล เธอพยายามลุกขึ้นอีกครั้ง แต่ไม่ทันที่เธอจะได้ก้าวต่อ เงานั้นก็พุ่งทะลุผ่านร่างของเธอ ร่างของหญิงท้องยืนเหยียดเกร็ง และค่อยๆมีความรู้สึกเจ็บเหมือนโดนกรีดเกิดขึ้นตรงกลางท้อง เธอค่อยๆก้มมองท้องตัวเอง จู่ๆชุดคลุมท้องของเธอก็ขาดเป็นสองซีก เหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า และเห็นรอยขีดสีแดงเลือดค่อยๆปรากฏขึ้นตรงกลางท้อง แล้วขีดผ่าท้องเธอยาวขึ้นมาเรื่อยๆ เธอตกใจ แต่ไม่สามารถขยับตัวได้ แม้แต่จะส่งเสียง รอยขีดนั้นค่อยๆลากขึ้นมาถึงอก มันขีดผ่านร่างหน้าอกขึ้นมาถึงคอ จนเธอมองปลายของขีดนั้นไม่เห็น แต่ความรู้สึกเจ็บนั้น ค่อยลากขึ้นมาถึงคาง และค่อยๆลากผ่านกลางใบหน้าของเธอ จนสุดท้ายความรู้สึกนั้น ลากขึ้นไปจนจรดกลางกระหม่อม
“ฮึก!!!” แคว่ก!!!! ร่างของหญิงท้องคนนั้นถูกฉีกขาดออกเป็นสองซีก ก่อนจะล้มแยกลง เผยให้เห็นเด็กทารกในสภาพสมบูรณ์ อยู่ในท้องของเธอซีกละคน
ถัดจากหญิงท้องแฝดสอง สาวท้องในชุดคลุมท้องของโรงพยาบาลก็พยายามจะหนีออกไปทางประตูหน้า ซึ่งเงานั้นก็ไม่คลาดสายตาจากเธอ และพุ่งใส่ร่างเธอโดยพลัน
“เฮือก!!!!” สาวแว่นทรงรีมัดผมหางม้าชะงัก และร่างเหยียดเกร็ง เธอเป็นหนึ่งในสองคนในห้องนี้ที่ท้องใหญ่ที่สุด ชุดคลุมท้องของเธอไม่ขาด เธอไม่ได้รู้สึกเหมือนถูกผ่า แต่ร่างที่เหยียดเกร็งอยู่ของเธอ กลับค่อยๆคลาย แล้วลอยขึ้น เธอไม่สามารถบังคับร่างกายของตัวเองได้ ร่างของเธอค่อยๆลอยมากลางห้อง ต่อหน้าผู้หญิงที่ไม่ได้ตั้งท้องสองคน กับหญิงท้องแก่อีกสองคน ในตอนนั้น ประตูหน้าของห้องนั้นก็เลื่อนกระแทกปิดเอง ขังไม่ให้ใครอื่นออกจากห้องสังหารนี้
ร่างของสาวพยาบาลท้องแก่ค่อยๆลอยมาอยู่กลางห้อง ก่อนที่จู่ๆ ท้องที่ใหญ่โตของเธอจะค่อยๆป่องขยายออกมาอีก
“อัก... ฮึก...” พยาบาลสาวพยายามส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด แต่ร่างกายของเธอส่งเสียงออกมาได้แค่นั้น ท้องของเธอค่อยๆขยายออกจนชุดคลุมท้องนั้นตึง น้ำตาของเธอไหลรินด้วยความเจ็บปวด และมีเลือดไหลออกทางปาก
ให้กำเนิด (แนวสยองขวัญ)
“โอ๊ย...” การวิ่งของเธอชะลอลงเล็กน้อย
“ไม่ใช่ตอนนี้สิลูกๆ ยังไม่ใช่ตอนนี้” เธอเริ่มเจ็บท้อง เป็นสัญญาณว่าเธอใกล้จะคลอดแล้ว สาวท้องฝืนก้าวเร็วขึ้น พลางกุมท้องโย้ของตนแน่น พายุฝนรวมกับค่ำคืนในซอยที่ไร้แสงไฟทำให้ทัศนวิสัยย่ำแย่มาก แต่เธอเริ่มเห็นอาคารหนึ่งในซอยนั้นที่เป็นจุดหมายของเธออยู่ห่างออกไปไม่ไกล แต่อาการเจ็บท้องของเธอก็เริ่มทวีความรุนแรงขึ้น
“ไม่นะ อย่าเพิ่ง ขออีกนิดเดียว แค่เข้าไปที่นั่นได้ เราก็จะรอดกันทุกคน” เธอฝืนความเจ็บปวดมหาศาลเพื่อพาร่างตัวเองเข้าถึงจุดหมาย จนเธอทรุดลง
“โอ๊ยย....” เธอกุมท้องแน่น เงยหน้าขึ้นมามองไปทางประตูของอาคารที่เป็นจุดหมาย มันอยู่ห่างออกไปแค่หนึ่งช่วงตึกเท่านั้น เธอพยายามฝืนลุกขึ้นยืน แล้วค่อยๆก้าวขาออกไปข้างหน้า
“ฮึก..” เธอสะอึก หันไปมองด้านหลัง เธอสัมผัสได้ว่าสิ่งที่เธอกำลังวิ่งหนีอยู่มันกำลังใกล้เข้ามา เร็วมาก
“ต้องไป... ให้ได้” เธอหันกลับมาฝืนร่างกายตัวเองต่อ ความเจ็บปวดยังคงไม่ปราณีเธอ อีกแค่ไม่กี่ก้าว เธอก็จะไปถึง ตอนนี้ สาวท้องแก่คนนี้กำลังจะคลอดลูกของเธอแล้ว
“ขอแค่.. เข้าไปทัน” เธอคว้าที่จับประตูบานเลื่อนของอาคารนั้น แล้วเลื่อนเปิด
ครืนน.. ตึง!!
ประตูเปิดออก ในห้องนั้นเต็มไปด้วยผู้หญิงที่กำลังตั้งท้องเหมือนกัน มีผู้หญิงบางคนเท่านั้นที่ไม่ได้ตั้งท้องอยู่ ที่นี่คือที่ที่พวกเธอใช้หลบภัย จากสิ่งที่หญิงท้องแก่คนนี้หนีมา เธอกำลังจะได้เข้าไปคลอดลูกแล้ว
“รอด..แล้.... เฮือก!!”
ไม่ทันที่หญิงสาวท้องแก่จะได้ก้าวเข้าไปข้างใน เธอชะงัก ร่างเกร็งแข็งทื่อ เธอค่อยๆก้มหน้าลงมองท้องของตัวเอง มีความเจ็บแปล๊บเกิดขึ้นตรงกลางท้อง เธอรู้สึกเหมือนค่อยๆถูกของมีคมกรีดหน้าท้องเป็นแนวนอน บรรดาคนในห้องนั้นเริ่มถอยห่างออกจากประตู หญิงสาวผมน้ำตาลค่อยๆเอื้อมมือมาข้างหน้าของตน
“ช่วย...ด้วย...” เธอส่งเสียงแผ่ว จู่ๆ มีน้ำใสๆค่อยไหลออกมาจากช่องคลอดของเธอ.. ถุงน้ำคร่ำของเธอเพิ่งแตก.. เธอเพิ่งจะพร้อมที่จะคลอดลูก ตอนนี้ท้องของเธอ ทั้งเจ็บจากอาการเจ็บท้องคลอด และเจ็บจากความเจ็บปวดปริศนา แต่ร่างของเธอกลับเกร็งจนแทบไม่สามารถขยับร่างกายได้ หญิงสาวค่อยๆเอามืออีกข้างจับท้องตัวเอง อีกข้างอยายามเอื้อมออกไปจนสุด
“ฉัน... กำลัง... จะ... คลอ....” แคว่ก!!!
จู่ๆ ร่างของสาวท้องแก่ก็ถูกฉีกให้ขาดออกจากกันตรงกลางท้อง ร่างครึ่งล่างของเธอทรุดขุกเข่าแล้วล้มลง ทำให้ร่างเด็กทารกสามคน ในท้องของเธอ ไหลทะลักออกมา รวมถึงเครื่องในในช่องท้องของเธอทุกอย่าง
“กรี๊ดดดด!!!” เสียงกรี๊ดลั่นดังขึ้นจากผู้หญิงท้องคนหนึ่งในห้องนั้น
“อย่ากรี๊ดนะคะ!! เดี๋ยวมันได้ยิน!!!” หญิงท้องอีกคนในชุดคลุมท้องของโรงพยาบาลเข้ามาห้ามไว้ แต่ไม่ทัน มีเงาสีดำพุ่งออกมาจากข้างในท้องของสาวท้องผมน้ำตาล พุ่งเข้าใส่ร่างของผู้หญิงท้องคนที่ยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง
“มะ... ไม่นะ!!” เธอปล่อยมือออก แล้วก้มลงกุมท้องตัวเอง
“ไม่ๆๆ!! ลูกฉัน!!” เธอร้องไห้โวยวาย จนจู่ๆร่างจะเหยียดเกร็ง แอ่นท้องออก
“กรี๊ดดดดดดดดด!!!!!!!” เธอกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดก่อนที่ท้องของเธอจะระเบิดออก แรงระเบิดฉีกร่างของเธอเป็นสองท่อน ซากเด็กทารกที่เละจนมองไม่ออกว่ามีกี่คนพร้อมกับเครื่องในพุ่งทะลักกระจายออกมาเต็มห้อง
“กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!!” “ฉันไม่อยากตายยย!!!!!!!” ความตื่นกลัวของบรรดาคนในห้องนั้นถึงขีดสุด เงาสีดำนั้น พุ่งเข้าใส่บรรดาผู้หญิงท้อง และฆ่าพวกเธอทีละคน มีผู้หญิงท้องแก่คนหนึ่งพยายามจะหนีออกทางประตูหน้า แต่เธอดันลื่นล้มลงเพราะกองเลือดของสาวท้องผมน้ำตาล เธอพยายามลุกขึ้นอีกครั้ง แต่ไม่ทันที่เธอจะได้ก้าวต่อ เงานั้นก็พุ่งทะลุผ่านร่างของเธอ ร่างของหญิงท้องยืนเหยียดเกร็ง และค่อยๆมีความรู้สึกเจ็บเหมือนโดนกรีดเกิดขึ้นตรงกลางท้อง เธอค่อยๆก้มมองท้องตัวเอง จู่ๆชุดคลุมท้องของเธอก็ขาดเป็นสองซีก เหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า และเห็นรอยขีดสีแดงเลือดค่อยๆปรากฏขึ้นตรงกลางท้อง แล้วขีดผ่าท้องเธอยาวขึ้นมาเรื่อยๆ เธอตกใจ แต่ไม่สามารถขยับตัวได้ แม้แต่จะส่งเสียง รอยขีดนั้นค่อยๆลากขึ้นมาถึงอก มันขีดผ่านร่างหน้าอกขึ้นมาถึงคอ จนเธอมองปลายของขีดนั้นไม่เห็น แต่ความรู้สึกเจ็บนั้น ค่อยลากขึ้นมาถึงคาง และค่อยๆลากผ่านกลางใบหน้าของเธอ จนสุดท้ายความรู้สึกนั้น ลากขึ้นไปจนจรดกลางกระหม่อม
“ฮึก!!!” แคว่ก!!!! ร่างของหญิงท้องคนนั้นถูกฉีกขาดออกเป็นสองซีก ก่อนจะล้มแยกลง เผยให้เห็นเด็กทารกในสภาพสมบูรณ์ อยู่ในท้องของเธอซีกละคน
ถัดจากหญิงท้องแฝดสอง สาวท้องในชุดคลุมท้องของโรงพยาบาลก็พยายามจะหนีออกไปทางประตูหน้า ซึ่งเงานั้นก็ไม่คลาดสายตาจากเธอ และพุ่งใส่ร่างเธอโดยพลัน
“เฮือก!!!!” สาวแว่นทรงรีมัดผมหางม้าชะงัก และร่างเหยียดเกร็ง เธอเป็นหนึ่งในสองคนในห้องนี้ที่ท้องใหญ่ที่สุด ชุดคลุมท้องของเธอไม่ขาด เธอไม่ได้รู้สึกเหมือนถูกผ่า แต่ร่างที่เหยียดเกร็งอยู่ของเธอ กลับค่อยๆคลาย แล้วลอยขึ้น เธอไม่สามารถบังคับร่างกายของตัวเองได้ ร่างของเธอค่อยๆลอยมากลางห้อง ต่อหน้าผู้หญิงที่ไม่ได้ตั้งท้องสองคน กับหญิงท้องแก่อีกสองคน ในตอนนั้น ประตูหน้าของห้องนั้นก็เลื่อนกระแทกปิดเอง ขังไม่ให้ใครอื่นออกจากห้องสังหารนี้
ร่างของสาวพยาบาลท้องแก่ค่อยๆลอยมาอยู่กลางห้อง ก่อนที่จู่ๆ ท้องที่ใหญ่โตของเธอจะค่อยๆป่องขยายออกมาอีก
“อัก... ฮึก...” พยาบาลสาวพยายามส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด แต่ร่างกายของเธอส่งเสียงออกมาได้แค่นั้น ท้องของเธอค่อยๆขยายออกจนชุดคลุมท้องนั้นตึง น้ำตาของเธอไหลรินด้วยความเจ็บปวด และมีเลือดไหลออกทางปาก