."วอนฟ้าดิน"ให้เห็นเป็นสักขี
กี่เดือนปี ขอเรียงเคียงขับขาน
คล้องสายใยสองเราอยู่เนานาน
จวบถึงกาลผ่านพ้นรักล้นทรวง

.แม้นท่ามกลางสิงขรมิอ่อนไหว
หากสองใจประสานดังม่านสรวง
ฟังเรไรหริ่งร้อง ก้องรังรวง
แสงเงินยวงทาบทา-นภาพรรณ

.ย่อมรับรู้เรื่องราว ทุกคราวเคลื่อน
ไม่ลาเลือนเลื่อนหลบหรือขบขัน
รวมเป็นหนึ่งขึงติด นิจนิรันดร์
มิใช่เพียงจำนรรจ์กลั่นวจี

.ถึงพี่เป็นชายชาญผ่านหลายถิ่น
รอยลมลิ้นวาดวางอย่าร้างหนี
เช่นชายอื่นเฝ้าลวงทรวงสตรี
จนป่นปี้แปดเปื้อน"เตือน"ให้ตรอง

.เกี่ยวก้อยเดินในแดนแม้นที่เปลี่ยว
สายน้ำเชี่ยวเพียงใดอย่าให้หมอง
แม้นทางเคี้ยวเหนี่ยวไว้เคียงใจปอง
คอยประคองโอบเอื้อเมื่อซวนเซ

."ไม่ต้องชัก คงคา ทั้งห้าสาย"
เพราะไร้ซึ่ง ความหมาย หากใจเห-
เมื่อแน่นหนักรักนวล มิรวนเร
จะทุ่มเทหทัยมอบ...เพื่อตอบแทน...

"สุนันยา"