สามีมีคนอื่นมาได้สักระยะหนึ่ง ประมาณเกือบปีแล้ว จากที่รู้ตอนแรกๆ ที่เคยเสียใจ จนตอนนี้ทำใจได้ในระดับหนึ่ง
คิดแค่ว่าสักวัน เค้าคงเบื่อและเลิกไปเอง และคิดว่าในเมื่อเค้าไม่รักเรา เราก้อไม่ต้องรักเค้า อยู่กันไปแบบนี้แหล่ะ
อยู่แบบไม่ผูกพันธ์ ดีแล้ว พยายามคิดแบบนี้ จะได้ให้ตัวเองเข้มแข็ง แต่สามีก้อกลับบ้านทุกวันนะ จะมีบางวันที่เค้าไปเข้าเวร
เค้าจะไปนอนที่บ้านนั้น หรือตอนเย็นที่เค้าต้องไปหากัน แต่สังเกตุดูสามี ไม่เหมือนที่ไปติดผู้หญิงคนนี้เหมือนตอนแรกๆ
ตอนนั้นเหมือนใครพูดอะไรไม่ฟังแล้ว ตอนนี้สามีก้อเฉยๆนะ ไม่มีโทรหาบ้านนั้นเวลากลับมาบ้านแล้ว
คือ เหมือนสามีก้อคงจะหมดช่วงโปรกับคนใหม่แล้ว เพราะเห็นมีไปตบตีกันมาด้วย แต่ก็ยังไปดีกันอีก จขกท.ก็เลยทำลืมๆ ว่าสามีมีคนอื่น พยายามไม่คิดตอนนี้ไม่เคยพูดถึง บ้านนู้นไม่กระแนะกระแหน ไม่ชวนทะเลาะ แต่ จขกท.เงียบ นิ่ง
ไม่คุยหยอกล้อ กะสามี ไม่พูดเลย ถ้าสามีไม่ถาม (อยากให้เค้ารู้ว่า เราโกรธนะ ไม่โวยวายแต่ไม่คุยด้วย)
สามีเค้าชม จขกท.กับคนอื่นบ่อยๆว่า ภรรยาผมดี เค้าไม่ยุ่ง (ขืนยุ่งก้อโดนดีสิ จขกท.คิด)
จขกท.เลยอยากถามคุณผู้ชายทั้งหลายว่า ถ้าภรรยาคุณไม่ยุ่งกะเรื่องส่วนตัวคุณ ปล่อยคุณแล้ว
คุณจะไปใหน กะใครไม่ว่าแล้ว แต่เธอทำตัวเฉยชากับคุณ ไม่คุยเล่นเหมือนก่อน (แล้วเค้าจะคิดได้ไหม? )
กับ ถ้าภรรยาคุณทำตัวร่าเริงเหมือนเดิม คุยหยอกล้อ เหมือนเดิม(ทั้งๆที่ในใจทนเก็บความปวดร้าวเอาไว้)
คุณผู้ชายจะชอบแบบใหนมากกว่ากัน และถ้าเป็นคุณผู้หญิง จะทำตัวแบบใหนกกับสามีแบบนี้
ไม่เกี่ยวกับว่าต้องเลิกนะคะเพราะว่า จขกท.ยังไม่พร้อม คือ ยังรัก(และเกลียด) สามีอยู่ค่ะ ขอความคิดเห็นกันค่ะ