กับเพื่อนสามีคนนี้รู้จักมาประมาณ. 2 ปีกว่าๆๆ..........ตะก่อนเป็นคนน่ารัก....คุยเล่นหยอกล้ออะไรไม่เคยโกรธ. เวลามีปัญหาก็มาขอคำแนะนำ....แต่เริ่มมาเปลี่ยนแปลงตั้งแต่สอบเข้าได้องกรหนึ่ง.....เวลามาคุยก็จะคุยเกี่ยวกับการรับเงินที่เรียกว่าส่วย...ว่ามันไม่ผิด.....เริ่มมีการสนทนาว่าองกรเขาต้องมีเมียน้อยตามลูกพี่.....เริ่มล้อเล่นอะไรก็คิดเป็นจริง....มาคุยเรื่องแฟนว่าผู้หญิงที่ชอบกันก่อนสอบเข้าได้...เคยคบกันมาหลายปี..แต่ผู้หญิงก็ไปแต่งงานกับผู้ชายอื่น..มีลูกกัน..2.คน.ส่วนลูกคนที่สองไม่แน่ใจว่าใครเป็นพ่อ...เพราะยุ่งกับผู้ชายพร้อมกันสองคนคือตัวเขากับสามีหล่อน. ระหว่างผู้หญิงคนนี้คลอดลูกและหายเงียบไป..เพื่อนสามีเราก็มีแฟน. แต่ไม่สวยเท่ากับแฟนเก่า. แฟนเพื่อนสามีก็มักโทรมาปรึกษา.......ว่าจะทำไงดี...เพราะผู้ชายเขาจะอยู่แบบ 4 คนผัวเมีย ถ้าผัวเพลอก็มาเจอเพื่อนสามีเรา. ส่วนไอ้แฟนใหม่ก็ร้องไห้มาปรึกษา. เราก็ได้แต่รับฟังไม่ออกความเห็น. เพราะมันคือชีวิตของเขา. ส่วนแฟนใหม่เพื่อนสามีเราก็มีลูกติด. แต่เพื่อนสามีเราเหมือนรังเกียจเด็ก เอาแต่แม่. จนมาถึงจุดหนึ่ง..คือพาผู้หญิงคนนี้มาบ้านเรา.การศึกษาดีจบมหาลัยชื่อดังเลย. แต่การทำตัว. เพื่อนสามีเราก็มาถามเราประมาณว่า...ถ้าผู้หญิงมีผัวอยู่แต่ยังมาเอาเราอีก....จะเรียกว่าอะไร. เราเป็นคนตรงและไม่ชอบพฤติกรรมอย่างนี้ก็เลยบอกเรียกว่า. สุวรรณมาลี 555555 หลังจากนั้นเพื่อนสามีบอกว่าไม่อยากมายุ่งกับเราเพราะเราเป็นคยจองหอง. เราเลยบอกก็อย่ามายุ่งกับเราเลยเราจองหองอย่างงี้แหละ. เกลียดตั้งแต่พูดว่าการโกงในองกรเขาเป็นเรื่องธรรมดา. มีเมียน้อยเรื่องธรรมดา. เป็นชู้กันเรื่องธรรมดา. สรุปว่าอย่ามาคบกันเพราะฉันไม่ใช่คนธรรมดา.....ตอนนี้ก็เลยเลิกพูดกัน....แต่กับสามีเรา...เป็นคนไม่เรื่องมากก็ไม่รู้จะคุยกันหรือป่าว.....แต่ที่แน่เราไม่คุยด้วย.
เสียดายความรู้สึก....กับเพื่อนสามี