เรื่องมันมีอยู่ว่า สามีแอบชอบ ภรรยาของลูกพี่ลูกน้อง แต่ฉันจับได้หลายครั้งว่าภรรยาฝ่ายลูกพี่ลูกน้องก็ชอบสามีตัวเองค่ะ
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนฉันกลับบ้านยายของสามีฝ่ายพ่อของสามี ที่กลับไปหาเพราะพาหลานมาหาค่ะ เป็นหลานคนแรกของบ้านสามีค่ะลูกชายคนแรกด้วยค่ะ
บ้านของยายอยู่ติดกันบ้านลูกพี่ลูกน้องเลยค่ะ ตอนเราไปตรงกับวันที่ลูกพี่ลูกน้องกำลังจะไปสู่ขอบ้านผู้หญิง ภรรยาของลูกพี่ลูกน้องเป็นคนในหมู่บ้านเดียวกันค่ะ ใกล้ๆบ้าน ทุกคนไปกันหมดเลยค่ะเหลือฉันคนเดียวกับลูก2คน แม่ยายดิฉันบอกอย่าไปเลยลูกเล็กรอบ้านยายดีกว่า ใจฉันอยากไป เพราะที่บ้านฝ่ายหญิงทำกินด้วยค่ะ แต่ฟังแม่สามีตัวเองเลยไม่ได้ไปแต่ตอนนั้นมาบ้านยายไม่ได้กินอะไรเลยหิวมาก ทุกคนไปหมดร่วมสามีตัวเองด้วยค่ะ รอนานเหมือนกัน พอสามีและทุกคนกลับมา ก็ได้ยินทุกคนคุยกันว่าคนที่คุยคนนั้นและคือเจ้าสาวคุยกับสามีเราตอนกินข้าว พร้อมทุกคนที่นั่งทานกับข้าวในบ้าน เรารู้สามีตัวพูดถึงและถามถึงผู้หญิงคนนี้ทุกวันเลย เราเริ่มน้อยใจและคิดไปไกลตอนกลับมาบ้าน รู้ๆมีอะไรแปลกตลอดเวลา ตอนนั้นคิดว่าหรือว่าเราคิดไปเอง แต่เซ้นเราคิดว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆพออีกวันถัดไป ลูกพี่ลูกน้องจัดงานแต่งเสร็จแล้ว ไม่ได้ไปเลยตอนนั้น สามีกลับมาดูรูปงานแต่งผู้หญิงคนนั้นตอนใส่ชุดแต่งงานด้วยดูทุกวัน เราไม่ได้ไปงานแต่ง ไปวันส่งตัว เราสังเกตุสามีตัวเองไปนั่งคุยแล้วจองมองภรรยาของลูกพี่ลูกน้องจ้องตาเหมือนรู้สึกว่าเหมือนคนชอบกัน ตอนนั้นเรานั่งด้วยเพราะกินข้าวร่วมกันแต่รู้กินข้าวอึดอัดใจมากเรานั่งจนสามีบอกพูดมั่งสิ เราพูดไม่ออก รู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูก แต่เราก็บอกสามีว่าหิวข้าวเลยไม่พูดไม่ออกรู้สึกหิวมาก พอถึงเวลานอนตัวเองนอนร้องให้ รู้สึกว่ามีอีกหลายอย่างที่คิด เหมือนว่าเขาชอบกันเราไม่เคยเห็นสามีเป็นแบบนี้เลยจองมองเหมือนคนชอบกันพูดจาคุยเหมือนคนจีบกันหยอกล้อเหมือนฝ่ายหญิงก็เล่นด้วยเหมือนเซ้นตัวเองบอกว่ามันมีอะไรแน่ๆแต่ก็ถามสามีตรงๆนะว่าชอบเขาเหรอถึงได้ดูรูปเขาทุกวัน สามีบอกไม่ได้ชอบแต่เราว่ารู้สึกใจไม่ดีเลย เลยจนตอนนี้เวลากลับบ้านยายจะไม่อยากกลับเลย รู้สึกว่าไม่ไปอีกเลยแต่ปฏิเสธไม่ได้บ้านยาย พอไปเราจะรู้เจ็บอีกเพราะถ้ากลับต้องเจอหน้าสามีก็ต้องเจอหน้าภรรยาลูกพี่น้องทุกครั้งเพราะบ้านยายสามีอยู่ติดกันเป็นบ้านที่ทะลุประตูได้ค่ะ เวลากลับบ้าน สามีจะมองบ้านภรรยาของลูกพี่ลูกน้อง เพราะเป็นเส้นทางต้องผ่านกลับบ้านเราทำตัวปกติเวลาไปแต่ในใจรู้จะเจ็บตลอดเวลาที่สามีมองเขา แต่เราอยู่ตรงนั้น ต้องทำตัวปกติไม่มีอะไรเกิด บ้างที่ก็แกล้งเดินหนีแต่ในใจบอกตัวเอง ฉันจะไม่เป็นอะไร ตอนนี้เวลาไปบ้านยายในใจรู้อยากร้องให้ตลอดเวลา เลยค่ะ ความรู้สึกที่เจ็บปวดแต่บอกใครไม่ได้มันทรมานเหลือเกิน 😭
ความเจ็บที่ไม่มีวันหาย
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนฉันกลับบ้านยายของสามีฝ่ายพ่อของสามี ที่กลับไปหาเพราะพาหลานมาหาค่ะ เป็นหลานคนแรกของบ้านสามีค่ะลูกชายคนแรกด้วยค่ะ
บ้านของยายอยู่ติดกันบ้านลูกพี่ลูกน้องเลยค่ะ ตอนเราไปตรงกับวันที่ลูกพี่ลูกน้องกำลังจะไปสู่ขอบ้านผู้หญิง ภรรยาของลูกพี่ลูกน้องเป็นคนในหมู่บ้านเดียวกันค่ะ ใกล้ๆบ้าน ทุกคนไปกันหมดเลยค่ะเหลือฉันคนเดียวกับลูก2คน แม่ยายดิฉันบอกอย่าไปเลยลูกเล็กรอบ้านยายดีกว่า ใจฉันอยากไป เพราะที่บ้านฝ่ายหญิงทำกินด้วยค่ะ แต่ฟังแม่สามีตัวเองเลยไม่ได้ไปแต่ตอนนั้นมาบ้านยายไม่ได้กินอะไรเลยหิวมาก ทุกคนไปหมดร่วมสามีตัวเองด้วยค่ะ รอนานเหมือนกัน พอสามีและทุกคนกลับมา ก็ได้ยินทุกคนคุยกันว่าคนที่คุยคนนั้นและคือเจ้าสาวคุยกับสามีเราตอนกินข้าว พร้อมทุกคนที่นั่งทานกับข้าวในบ้าน เรารู้สามีตัวพูดถึงและถามถึงผู้หญิงคนนี้ทุกวันเลย เราเริ่มน้อยใจและคิดไปไกลตอนกลับมาบ้าน รู้ๆมีอะไรแปลกตลอดเวลา ตอนนั้นคิดว่าหรือว่าเราคิดไปเอง แต่เซ้นเราคิดว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆพออีกวันถัดไป ลูกพี่ลูกน้องจัดงานแต่งเสร็จแล้ว ไม่ได้ไปเลยตอนนั้น สามีกลับมาดูรูปงานแต่งผู้หญิงคนนั้นตอนใส่ชุดแต่งงานด้วยดูทุกวัน เราไม่ได้ไปงานแต่ง ไปวันส่งตัว เราสังเกตุสามีตัวเองไปนั่งคุยแล้วจองมองภรรยาของลูกพี่ลูกน้องจ้องตาเหมือนรู้สึกว่าเหมือนคนชอบกัน ตอนนั้นเรานั่งด้วยเพราะกินข้าวร่วมกันแต่รู้กินข้าวอึดอัดใจมากเรานั่งจนสามีบอกพูดมั่งสิ เราพูดไม่ออก รู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูก แต่เราก็บอกสามีว่าหิวข้าวเลยไม่พูดไม่ออกรู้สึกหิวมาก พอถึงเวลานอนตัวเองนอนร้องให้ รู้สึกว่ามีอีกหลายอย่างที่คิด เหมือนว่าเขาชอบกันเราไม่เคยเห็นสามีเป็นแบบนี้เลยจองมองเหมือนคนชอบกันพูดจาคุยเหมือนคนจีบกันหยอกล้อเหมือนฝ่ายหญิงก็เล่นด้วยเหมือนเซ้นตัวเองบอกว่ามันมีอะไรแน่ๆแต่ก็ถามสามีตรงๆนะว่าชอบเขาเหรอถึงได้ดูรูปเขาทุกวัน สามีบอกไม่ได้ชอบแต่เราว่ารู้สึกใจไม่ดีเลย เลยจนตอนนี้เวลากลับบ้านยายจะไม่อยากกลับเลย รู้สึกว่าไม่ไปอีกเลยแต่ปฏิเสธไม่ได้บ้านยาย พอไปเราจะรู้เจ็บอีกเพราะถ้ากลับต้องเจอหน้าสามีก็ต้องเจอหน้าภรรยาลูกพี่น้องทุกครั้งเพราะบ้านยายสามีอยู่ติดกันเป็นบ้านที่ทะลุประตูได้ค่ะ เวลากลับบ้าน สามีจะมองบ้านภรรยาของลูกพี่ลูกน้อง เพราะเป็นเส้นทางต้องผ่านกลับบ้านเราทำตัวปกติเวลาไปแต่ในใจรู้จะเจ็บตลอดเวลาที่สามีมองเขา แต่เราอยู่ตรงนั้น ต้องทำตัวปกติไม่มีอะไรเกิด บ้างที่ก็แกล้งเดินหนีแต่ในใจบอกตัวเอง ฉันจะไม่เป็นอะไร ตอนนี้เวลาไปบ้านยายในใจรู้อยากร้องให้ตลอดเวลา เลยค่ะ ความรู้สึกที่เจ็บปวดแต่บอกใครไม่ได้มันทรมานเหลือเกิน 😭