นางกำนัลไปหมดแล้ว แต่เสียงนั้นยังก้องอยู่ในหูมิเชลล์ โดยไม่รู้ว่าเท้าชารีฟเหยียบพื้นศาลาแล้ว
มิเชลล์ปาดน้ำตาหยดเล็กๆ ที่แก้ม หันกลับมาแล้วตะลึง เมื่อพบว่าชารีฟยืนมองจ้องมา ด้วยสายตาเปี่ยมรักเต็มหัวใจ
สองคนตะลึงแลจ้องกันอยู่สักครู่ ก็โผเข้าหากันเหมือนมีแม่เหล็กดึงดูด ชารีฟกอดมิเชลล์แนบแน่น พรมจูบไปทั่วดวงหน้า มิเชลล์โอบแขนรัดรอบคอชารีฟ
“คิดถึงเธอจนแทบจะขาดใจ ฉันเห็นเธอแต่ในฝัน...ฝันแล้ว ฝันเล่า กว่าจะถึงวันนี้ คิดถึงฉันบ้างไหมมิเชลล์”
“ฉันคิดถึงท่าน...แต่คงไม่มีใครยอมให้เกิดขึ้นอีกหรอกค่ะ”
“งั้นหรือ...เป็นยังไง”
“คิดถึงว่า ท่านน่าจะถูกตามล่า เราหนีกันไปกลางทะเลทราย ไปอยู่ด้วยกันที่นั่น”
ชารีฟหัวเราะชอบใจ “ฮันนีมูนกลางทะเลทรายเอามั้ย ดีสิ...” พลางส่งสายตายั่วเย้า “ลูกกำเนิดกลางทะเลทราย”
มิเชลล์ค้อนนิดๆ “ท่าน...”
“อ้าว ฉันทำได้จริงๆ นะ ก็...เว้นซัก 3 วัน แล้วก็...” ชารีฟสายตาพราวขณะพูดคำต่อมา “เป็นลูกชายแน่นอน”
มิเชลล์หยิกเบาๆ ทั้งๆ ที่มองหน้า
“เพราะว่าพ่อเก็บความรักอัดอยู่ในอก...ตั้ง 3 วัน... โห...มันนานมาก” ว่าพลางชารีฟทำเป็นนิ้วนับ “หนึ่ง..กว่าจะสอง..โอ้ย เมื่อไหร่จะครบ 3 วันเสียทีไม่ไหวแล้ว”
มิเชลล์หยิกแรงขึ้น...แรงขึ้นตลอดเวลา
ชารีฟร้อง “โอ๊ย...”
“ท่าน...พูดจาไม่อายใคร”
ชารีฟแก้ตัว แต่ถูกหยิกอีก “ไม่ใช่...โอ๊ย...เจ็บ”
มิเชลล์ยิ้มเขินๆ
ชารีฟทำท่าล้อ “เธออยากให้เป็นอย่างนั้นเหมือนกันใช่มั้ย หยุด 3 วัน แล้วเราจะมีลูกชายคนแรก และคนต่อไปซัก 2 คน เป็นผู้หญิง 2 คน คนสุดท้องอีก 1 คน สมคำทำนายว่าเธอจะให้ลูกกับฉัน 6 คน”
“แต่ท่านจะมีลูกทั้งหมดกี่คนคะ”
“กี่คน...ก็...หกคนน่ะสิ”
“ท่านมีภรรยา 4 คน คงต้องมีลูกมากว่า 6”
“ใครบอกเธอ”
“คนพูดกันค่ะ”
“พูดว่าอะไร”
“พูดกันว่า...ท่านจำเป็นต้องมีผู้หญิงเผ่าพันธุ์เดียวกันเป็นภรรยา พอท่านมีตำแหน่งใหญ่ขึ้น ท่านก็ต้องมีภรรยาให้ครบ 4 คน ปลูกตึกทาสีเหมือนกันอีก 3 หลัง”
ชารีฟฟังแล้วหัวเราะชอบอกชอบใจ “ไม่อยากเป็นเมียหลวงนั่งว่าราชการบนตึกใหญ่หรือ”
“ภรรยาหลวงไม่ควรเป็นผู้หญิงต่างชาติ” น้ำเสียงมิเชลล์ที่พูดเรียบเฉย
“ใครบอกเธอ” ชารีฟถามย้ำ
“เขาพูดกันค่ะ ว่าท่านแม่ของท่าน จะหาภรรยาเอกให้ท่าน”
*******************************************************************
คู่รักทรหด มนต์ทะเลทราย ใต้ผืนฟ้า กลางกระโจม พันเอกชารีฟ อัลฟารัซ และ มาดมัวแซล มิเชลล์ เดอลาโรนีล์ รักครั้งนี้ คือ นิรันดร์
RT : ก่อนหน้านั้นถามท่านราชองครักษ์ว่าแรกพบรู้สึกอย่างไร ถามมาดมัวแซลบ้าง ?
MC : ก็กลัวนิดหน่อย (ยิ้ม) อ้าว ทำไมต้องตาเขียวด้วยล่ะ (หันมองคนข้าง ๆ) พบกันที่โรงแรมตอนนั้นดิฉันอยู่กับเพื่อน ... เขาเป็นผู้ชาย เรามาจากประเทศเดียวกัน ได้สบตาท่านในวันนั้น ... ตาดุมาก
SR : ดุตรงไหน (รีบแทรก) ก็มอง ... อย่างสนใจ
RT : มองเพราะ ?
SR : สวยไง สะดุดตาตั้งแต่แรก
MC : ตอนนั้นไม่เห็นบอกแบบนี้ (โต้กลับทันควัน) ตอนหลังยังว่า "ไม่สำรวม"
RT : โอ้โห ซึ่งหน้ากันขนาดนี้
SR : เห็นเป็นสาวตะวันตก ยังไม่รู้จักกัน แอบคิดไปเรื่อย ขอโทษนะ (ลากเสียงยาว สบตาซึ้ง)
MC : ทียังงี้ละเสียงอ่อนเสียงหวาน (ยิ้ม)
RT : หวานชื่นกันจริง ๆ
SR&MC : หัวเราะ (จับมือกันแน่น)
RT : เคยเล่าเรื่องความฝันให้ท่านราชองครักษ์ฟังบ้างไหม ?
MC : เซ้าซี้ถามตั้งแต่เห็นสัมภาษณ์ ก็เล่าตามความจริงแต่แลดูไม่ค่อยพอใจ (ยิ้ม)
RT : ทำไมหรือ ?
MC : คาดคั้นจะให้คนที่เห็นในฝันเป็นตัวท่านให้ได้ ฮื้อ ค้อนทำไมล่ะ หรือไม่จริง ? (แอบแขวะเล็ก ๆ)
SR : ทีฉันฝันยังเห็นเป็นหน้าเธอเลย
RT : เป็นขนาดนั้น ?
SR : นั่นสิ (หัวเราะ) ราวกับเด็กวัยรุ่น
MC : วัยกลับซะละมั้ง
SR : รักเด็กก็แบบนี้
MC : พูดอะไรก็ไม่รู้ (หน้าแดง)
RT : แซวกันน่ารักเชียว อิจฉา
MC : เห็นแบบนี้ดุจะตาย ที่ทะเลทรายนะ ... (โดนแทรก)
SR : หยอดทุกจังหวะ (รีบแทรก)
MC : ไม่อายเนอะ (หัวเราะ)
RT : ต่างคนต่างพูดถึงกระโจมตลอด ชักอยากรู้
SR&MC : มันเป็นเรื่องราวดี ๆ (ประสานเสียง)
RT : ล้วงไม่ได้สักทีเรื่องนี้ ขยายความนิดนึงน่ะ
SR : เป็นวันที่มีความสุขวันนึงทั้ง ๆ ที่หนีตาย นับแต่วันนั้นหัวใจก็ไม่ต้องการใครอีก (ประสานมือ)
MC : (หน้าแดง)
RT : เรื่องการแต่งงานราบรื่นดีหรือไม่ ?
SR : ลำบากอยู่บ้างในตอนแรก ตอนนี้ดีขึ้น
RT : ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยผ่านอะไรมาบ้าง ?
SR : หลายอย่างเนอะ
MC : (พยักหน้า)
SR : มาดมัวแซลเดือดร้อนหลายอย่าง (บีบมือ) ก็พยายามทำทุกอย่างให้ดีขึ้น
RT : ได้ข่าวว่าวุ่นวายพอสมควร ?
SR : เกิดมาเพิ่งเคยพยศขนาดนี้ (หัวเราะ) เพิ่งรู้ว่ามีอีกคนในตัวนะ
MC : จริง ! ขนาดตัวเองยังตกใจ (ยิ้ม) รั้นได้โล่ห์
SR : ทำไปได้ เปิดศึกซัก 10 ด้าน ... วัยรุ่นใจร้อน I'm a lover
RT : ไม่น่าเชื่อ จากบุคคลิกน่าจะใจเย็น
SR : บางเรื่องก็เย็นไม่ไหว ไม่เห็นหน้าเจ้ากินข้าวไม่ลง เลี่ยนเนอะ (หัวเราะ)
RT : กับครอบครัว ?
SR : ยังไงก็ฝ่าฟันไปด้วยกัน
RT : ปัญหาโลกแตกแม่สามี ลูกสะใภ้ ?
SR : มีหลานซะก็สิ้นเรื่อง (ยิ้ม) 6 คนกำลังดี โอ๊ย ตีทำไมเนี่ย
MC : (หน้าแดง)
RT : ลำบากกันมามากนะ
MC : หลายครั้งที่เฉียดตาย
SR : แต่ก็ผ่านมาได้ มีมาดมัวแซลเป็นกำลังใจ
MC : ก็เป็นกำลังใจต่อกัน
RT : ยากไหมกับประเพณีที่แตกต่าง ?
MC : บางเรื่องง่าย บางเรื่องยาก
RT : กังวลเรื่องอะไรเป็นพิเศษ ?
MC : (เงียบ)
SR : You're the one and only คนเดียวและคนสุดท้ายไม่มีหมายเลข (สบตา)
RT : โอ้ ... ตรง
SR : บางเรื่องก็ต้องชัด
MC : (หน้าแดง)
SR : ไม่ใช่มีใครไม่ได้อีก แต่ไม่รู้จะรักใครได้อีก
MC : (น้ำตาคลอ)
RT : นิยามความรักครั้งนี้หน่อย
SR&MC: รักครั้งนี้ คือ นิรันดร์ (ประสานเสียง)
***************************************************
หวานแสบเลยไหมเล่า ฮ่า ๆ เขียนให้จบเลยดีกว่าพรุ่งนี้หลายเรื่องราวต้องสะสาง วันอังคารมีงานเช้าอีก คิดอะไรได้เขียนไปก่อน คิดอะไรใหม่ได้ค่อยว่ากันอีกที after married อะไรงี้
เหล่านางในฮาเร็มจ๊ะ วันนี้ยกให้เชลล์ไปวันนึงนะ นางเจอศึกหนักหลายด้าน ให้นางเป็นเมียไม่มีเบอร์ซักวันเนาะ
ฟ้าจรดทราย : คู่รักทรหด มนต์ทะเลทราย ใต้ผืนฟ้า กลางกระโจม "รักครั้งนี้ คือ นิรันดร์" (สปอยด์ตอนที่ 11 เห็นใจเธอนะเชลล์)
มิเชลล์ปาดน้ำตาหยดเล็กๆ ที่แก้ม หันกลับมาแล้วตะลึง เมื่อพบว่าชารีฟยืนมองจ้องมา ด้วยสายตาเปี่ยมรักเต็มหัวใจ
สองคนตะลึงแลจ้องกันอยู่สักครู่ ก็โผเข้าหากันเหมือนมีแม่เหล็กดึงดูด ชารีฟกอดมิเชลล์แนบแน่น พรมจูบไปทั่วดวงหน้า มิเชลล์โอบแขนรัดรอบคอชารีฟ
“คิดถึงเธอจนแทบจะขาดใจ ฉันเห็นเธอแต่ในฝัน...ฝันแล้ว ฝันเล่า กว่าจะถึงวันนี้ คิดถึงฉันบ้างไหมมิเชลล์”
“ฉันคิดถึงท่าน...แต่คงไม่มีใครยอมให้เกิดขึ้นอีกหรอกค่ะ”
“งั้นหรือ...เป็นยังไง”
“คิดถึงว่า ท่านน่าจะถูกตามล่า เราหนีกันไปกลางทะเลทราย ไปอยู่ด้วยกันที่นั่น”
ชารีฟหัวเราะชอบใจ “ฮันนีมูนกลางทะเลทรายเอามั้ย ดีสิ...” พลางส่งสายตายั่วเย้า “ลูกกำเนิดกลางทะเลทราย”
มิเชลล์ค้อนนิดๆ “ท่าน...”
“อ้าว ฉันทำได้จริงๆ นะ ก็...เว้นซัก 3 วัน แล้วก็...” ชารีฟสายตาพราวขณะพูดคำต่อมา “เป็นลูกชายแน่นอน”
มิเชลล์หยิกเบาๆ ทั้งๆ ที่มองหน้า
“เพราะว่าพ่อเก็บความรักอัดอยู่ในอก...ตั้ง 3 วัน... โห...มันนานมาก” ว่าพลางชารีฟทำเป็นนิ้วนับ “หนึ่ง..กว่าจะสอง..โอ้ย เมื่อไหร่จะครบ 3 วันเสียทีไม่ไหวแล้ว”
มิเชลล์หยิกแรงขึ้น...แรงขึ้นตลอดเวลา
ชารีฟร้อง “โอ๊ย...”
“ท่าน...พูดจาไม่อายใคร”
ชารีฟแก้ตัว แต่ถูกหยิกอีก “ไม่ใช่...โอ๊ย...เจ็บ”
มิเชลล์ยิ้มเขินๆ
ชารีฟทำท่าล้อ “เธออยากให้เป็นอย่างนั้นเหมือนกันใช่มั้ย หยุด 3 วัน แล้วเราจะมีลูกชายคนแรก และคนต่อไปซัก 2 คน เป็นผู้หญิง 2 คน คนสุดท้องอีก 1 คน สมคำทำนายว่าเธอจะให้ลูกกับฉัน 6 คน”
“แต่ท่านจะมีลูกทั้งหมดกี่คนคะ”
“กี่คน...ก็...หกคนน่ะสิ”
“ท่านมีภรรยา 4 คน คงต้องมีลูกมากว่า 6”
“ใครบอกเธอ”
“คนพูดกันค่ะ”
“พูดว่าอะไร”
“พูดกันว่า...ท่านจำเป็นต้องมีผู้หญิงเผ่าพันธุ์เดียวกันเป็นภรรยา พอท่านมีตำแหน่งใหญ่ขึ้น ท่านก็ต้องมีภรรยาให้ครบ 4 คน ปลูกตึกทาสีเหมือนกันอีก 3 หลัง”
ชารีฟฟังแล้วหัวเราะชอบอกชอบใจ “ไม่อยากเป็นเมียหลวงนั่งว่าราชการบนตึกใหญ่หรือ”
“ภรรยาหลวงไม่ควรเป็นผู้หญิงต่างชาติ” น้ำเสียงมิเชลล์ที่พูดเรียบเฉย
“ใครบอกเธอ” ชารีฟถามย้ำ
“เขาพูดกันค่ะ ว่าท่านแม่ของท่าน จะหาภรรยาเอกให้ท่าน”
*******************************************************************
คู่รักทรหด มนต์ทะเลทราย ใต้ผืนฟ้า กลางกระโจม พันเอกชารีฟ อัลฟารัซ และ มาดมัวแซล มิเชลล์ เดอลาโรนีล์ รักครั้งนี้ คือ นิรันดร์
RT : ก่อนหน้านั้นถามท่านราชองครักษ์ว่าแรกพบรู้สึกอย่างไร ถามมาดมัวแซลบ้าง ?
MC : ก็กลัวนิดหน่อย (ยิ้ม) อ้าว ทำไมต้องตาเขียวด้วยล่ะ (หันมองคนข้าง ๆ) พบกันที่โรงแรมตอนนั้นดิฉันอยู่กับเพื่อน ... เขาเป็นผู้ชาย เรามาจากประเทศเดียวกัน ได้สบตาท่านในวันนั้น ... ตาดุมาก
SR : ดุตรงไหน (รีบแทรก) ก็มอง ... อย่างสนใจ
RT : มองเพราะ ?
SR : สวยไง สะดุดตาตั้งแต่แรก
MC : ตอนนั้นไม่เห็นบอกแบบนี้ (โต้กลับทันควัน) ตอนหลังยังว่า "ไม่สำรวม"
RT : โอ้โห ซึ่งหน้ากันขนาดนี้
SR : เห็นเป็นสาวตะวันตก ยังไม่รู้จักกัน แอบคิดไปเรื่อย ขอโทษนะ (ลากเสียงยาว สบตาซึ้ง)
MC : ทียังงี้ละเสียงอ่อนเสียงหวาน (ยิ้ม)
RT : หวานชื่นกันจริง ๆ
SR&MC : หัวเราะ (จับมือกันแน่น)
RT : เคยเล่าเรื่องความฝันให้ท่านราชองครักษ์ฟังบ้างไหม ?
MC : เซ้าซี้ถามตั้งแต่เห็นสัมภาษณ์ ก็เล่าตามความจริงแต่แลดูไม่ค่อยพอใจ (ยิ้ม)
RT : ทำไมหรือ ?
MC : คาดคั้นจะให้คนที่เห็นในฝันเป็นตัวท่านให้ได้ ฮื้อ ค้อนทำไมล่ะ หรือไม่จริง ? (แอบแขวะเล็ก ๆ)
SR : ทีฉันฝันยังเห็นเป็นหน้าเธอเลย
RT : เป็นขนาดนั้น ?
SR : นั่นสิ (หัวเราะ) ราวกับเด็กวัยรุ่น
MC : วัยกลับซะละมั้ง
SR : รักเด็กก็แบบนี้
MC : พูดอะไรก็ไม่รู้ (หน้าแดง)
RT : แซวกันน่ารักเชียว อิจฉา
MC : เห็นแบบนี้ดุจะตาย ที่ทะเลทรายนะ ... (โดนแทรก)
SR : หยอดทุกจังหวะ (รีบแทรก)
MC : ไม่อายเนอะ (หัวเราะ)
RT : ต่างคนต่างพูดถึงกระโจมตลอด ชักอยากรู้
SR&MC : มันเป็นเรื่องราวดี ๆ (ประสานเสียง)
RT : ล้วงไม่ได้สักทีเรื่องนี้ ขยายความนิดนึงน่ะ
SR : เป็นวันที่มีความสุขวันนึงทั้ง ๆ ที่หนีตาย นับแต่วันนั้นหัวใจก็ไม่ต้องการใครอีก (ประสานมือ)
MC : (หน้าแดง)
RT : เรื่องการแต่งงานราบรื่นดีหรือไม่ ?
SR : ลำบากอยู่บ้างในตอนแรก ตอนนี้ดีขึ้น
RT : ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยผ่านอะไรมาบ้าง ?
SR : หลายอย่างเนอะ
MC : (พยักหน้า)
SR : มาดมัวแซลเดือดร้อนหลายอย่าง (บีบมือ) ก็พยายามทำทุกอย่างให้ดีขึ้น
RT : ได้ข่าวว่าวุ่นวายพอสมควร ?
SR : เกิดมาเพิ่งเคยพยศขนาดนี้ (หัวเราะ) เพิ่งรู้ว่ามีอีกคนในตัวนะ
MC : จริง ! ขนาดตัวเองยังตกใจ (ยิ้ม) รั้นได้โล่ห์
SR : ทำไปได้ เปิดศึกซัก 10 ด้าน ... วัยรุ่นใจร้อน I'm a lover
RT : ไม่น่าเชื่อ จากบุคคลิกน่าจะใจเย็น
SR : บางเรื่องก็เย็นไม่ไหว ไม่เห็นหน้าเจ้ากินข้าวไม่ลง เลี่ยนเนอะ (หัวเราะ)
RT : กับครอบครัว ?
SR : ยังไงก็ฝ่าฟันไปด้วยกัน
RT : ปัญหาโลกแตกแม่สามี ลูกสะใภ้ ?
SR : มีหลานซะก็สิ้นเรื่อง (ยิ้ม) 6 คนกำลังดี โอ๊ย ตีทำไมเนี่ย
MC : (หน้าแดง)
RT : ลำบากกันมามากนะ
MC : หลายครั้งที่เฉียดตาย
SR : แต่ก็ผ่านมาได้ มีมาดมัวแซลเป็นกำลังใจ
MC : ก็เป็นกำลังใจต่อกัน
RT : ยากไหมกับประเพณีที่แตกต่าง ?
MC : บางเรื่องง่าย บางเรื่องยาก
RT : กังวลเรื่องอะไรเป็นพิเศษ ?
MC : (เงียบ)
SR : You're the one and only คนเดียวและคนสุดท้ายไม่มีหมายเลข (สบตา)
RT : โอ้ ... ตรง
SR : บางเรื่องก็ต้องชัด
MC : (หน้าแดง)
SR : ไม่ใช่มีใครไม่ได้อีก แต่ไม่รู้จะรักใครได้อีก
MC : (น้ำตาคลอ)
RT : นิยามความรักครั้งนี้หน่อย
SR&MC: รักครั้งนี้ คือ นิรันดร์ (ประสานเสียง)
***************************************************
หวานแสบเลยไหมเล่า ฮ่า ๆ เขียนให้จบเลยดีกว่าพรุ่งนี้หลายเรื่องราวต้องสะสาง วันอังคารมีงานเช้าอีก คิดอะไรได้เขียนไปก่อน คิดอะไรใหม่ได้ค่อยว่ากันอีกที after married อะไรงี้
เหล่านางในฮาเร็มจ๊ะ วันนี้ยกให้เชลล์ไปวันนึงนะ นางเจอศึกหนักหลายด้าน ให้นางเป็นเมียไม่มีเบอร์ซักวันเนาะ