ถ้าเอ่ยถึงยอดนักเขียนนิยายกำลังภายใน ในดวงใจก็คงไม่พ้น กิมย้ง และ โกวเล้ง

นิยายของโกวเล้งอบอวลด้วยคุณธรรมน้ำมิตร สำนวนภาษาลึกซึ้งกินใจ มีท่วงทำนองการประัพันธ์ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว ถ้าถามผมงานชิ้นที่เป็นมาสเตอร์พีซของโกวเล้งก็คงเป็นเรื่อง "ฤทธิ์มีดสั้น"

กิมย้งได้ชื่อว่าเป็นปรมาจารย์ของนิยายประเภทกำลังภายใน จนถึงกับมีผู้วิจารณ์ว่า งานเขียนของกิมย้งนั้นมีความอลังการทางภาษาถึงขั้น "ภูษิตฟ้าำไร้ตะเข็บ" ผลงานของกิมย้งมีไม่มากชิ้น แต่ทุกเรื่องเป็นที่นิยม แทบไม่มีเรื่องใดโดดเด่นกว่าเรื่องใด คนส่วนใหญ่เท่าที่สัมผัสมักชอบเรื่อง แปดเทพอสูรมังกรฟ้า แต่ส่วนตัวของ จขกท. ชอบเรื่อง"กระบี่เย้ยยุทธจักร"ที่สุด (อีกเรื่องหนึ่งที่ชอบเป็นการส่วนตัวจริง ๆ ไม่มีเหตุผลอื่น ก็คือมังกรหยกภาคก๋วยเจ๋ง อึ้งย้ง เหตุเพราะหลงรักตัวละคร ไม่ว่าจะเป็นพระเอกที่โง่งมกับนางเอกที่แสนฉลาด รวมถึงยอดฝีมือมากเสน่ห์หลากสีสันเช่น ภูตบูรพา พิษประจิม ราชันย์ทักษิณ ยาจกอุดร กลางเทพเจ้า)

เวลาล่วงมาเป็นสิบ ๆ ปี คิดว่าคงไม่ตกหลุมรักนักประพันธ์นวนิยายกำลังภายในคนใดเท่าสองท่านนี้อีกแล้ว จนกระทั่งได้มาอ่าน "มังกรคู่สู้สิบทิศ" ซึ่งประพันธ์โดยหวงอี้ ต้องขอบอกว่านวนิยายเรื่องนี้สามารถสร้างแนวทางใหม่ให้กับตัวเองและฉีกออกจากบรรยากาศแบบเดิม ๆ ได้อย่างชัดเจน ไม่ว่าจะเป็นการเดินเรื่องที่ฉับไว สำนวนภาษาที่กระทัดรัดเพียวลม ที่สำคัญคืออ่านสนุกจนวางไม่ลง

หลังจากนั้นก็ติดตามผลงานของหวงอี้เรื่อยมาแต่ก็ยังไม่มีเรื่องใดประทับใจเท่าเรื่องมังกรคู่ฯ (ยกเว้นเรื่องเจาะเวลาหาจิ๋นซีที่แต่งก่อนมังกรคู่ฯ ถือว่าสนุกพอฟัดพอเหวี่ยงกัน)

จนมาถึง "เหยี่ยวมารสะท้านสิบทิศ" ที่ตั้งตารอคอย

ความรู้สึกของผมหลังจากที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้จนถึงเล่นสิบ ต้องบอกว่า "ก้ำกึ่ง" จะ่ว่าสนุกก็สนุกจะว่าธรรมดาก็ธรรมดา คืออ่านก็ได้ไม่ได้อ่านก็ไม่รู้สึกหิวกระหายอะไร (แตกต่างจากเรื่องมังกรคู่ที่ถ้าไม่ได้อ่านอาจถึงขั้นลงแดง)

ที่สำคัญรู้สึกว่าหวงอี้นั้นพยายามผูกเรื่องนี้ให้โยงใยยึดติดกับเรื่องผ่านมาที่เขาเคยแต่งมากเกินไป ไม่ว่าจะเป็นมังกรคู่สู้สิบทิศหรือจอมคนแผ่นดินเดือด ทำให้เรื่องไม่ดำเนินไปอย่างอิสระน่าสนใจเท่าที่ควร ทั้งลีลาการเขียนก็ไม่ใคร่จะกลมกล่อมลงตัว การเดินเรื่องที่เร็วก็เร็วเกินไป ที่มากก็มากซะจนล้น เช่นฉากเข้าพระเข้านางฉากร่วมรักเป็นต้น (ส่วนตัวอีกเรื่องที่เซ็งมากก็คือ เรื่องประตูทิพย์ มันกลับมาอีกแล้วครับท่านผู้ชม หลังจากที่อ่อนจิตอ่อนใจกับประตูทิพย์นี่ไปทีหนึ่งแล้วจากเรื่องจอมคนแผ่นดินเดือด คราวนี้ยังกลับมาอีก เฮ้ออออ บอกตรง ๆ ว่าเบื่อและไม่อินไปด้วยเลยจริง ๆ)

เอาละครับ แสดงความคิดเห็นพอหอมปากหอมคอ

ต่อจากนี้เล่าฮิว (คำถ่อมตนของชายสูงวัย) ขอเชิญสหายทุกท่านร่วมจิบสุราวิจารณ์กระบี่ เอ้ย ร่วมถกประพันธ์เรื่องเหยี่ยวมารสะท้านสิบทิศด้วยกัน ตามทัศนะและความคิดเห็นของแต่ละท่านได้เลยครับ