เช้าๆ เวลาไปทำงานปกติ ถ้าวันไหนผมตื่นสาย ก็จะซื้อของจากเซเว่นไปกิน เพราะมันเร็วดี ไม่ต้องรอนาน
วันนี้ก็เช่นกัน ผมตื่นสายเหมือนทุกๆ วัน เลยเดินเข้าเซเว่น จัดการคว้าแซนวิชแบบไม่ต้องเวฟ และรีบเดินไปจ่ายตังค์
ระหว่างรอคิว ลูกค้าคนนึงข้างหน้าผม ก็พูดกับคนขายว่า
"หนูไม่ได้สั่งแซนวิชแฮมชีสนะคะ สั่งแต่บิ๊กเปา"
แต่แซนวิชแฮมชีสนั้นถูกฉีกออก ยัดเข้าเครื่องอุ่นเรียบร้อยแล้ว
คนขาย กับพนักงานอีกคนแสดงอาการเหวอ... มองหน้ากันเลิ่กลั่ก ไม่รู้จะทำอย่างไร คงคิดในใจ ตูฟังผิด หรือเขาสั่งผิดกันแน่?
ส่วนผมรอสักพัก ท้องก็หิว เพราะตื่นสาย รีบก็รีบ ไม่อยากรอนาน เห็นว่า แซนวิชแฮมชีสหอมๆ ที่อยากกิน แต่ขี้เกียจรอ ใกล้จะสุกเต็มที
เลยตัดสินใจ พูดออกไปหล่อๆ ว่า
"เดี๋ยวผมกินเองก็ได้ครับ ยกเลิกฟุตลอง แล้วเอาแฮมชีสแทนก็ได้ครับ คิดเงินเลย"
พนักงานสองคน เห็นผมเหมือนเป็นอัศวิน มองตาผมอย่างซึ้งใจ พร้อมกล่าวคำขอบคุณจากก้นบึ้ง
ผมรู้สึกภาคภูมิใจแบบบอกไม่ถูก เรื่องบางอย่าง สามารถทำให้คนมีความสุขได้ แม้จะเริ่มต้นจากจุดเล็กๆ แบบนี้
ผมควักเงินจ่ายสตางค์ รับอาหาร กับความสุขที่อิ่มเอิบในตอนเช้า แต่ไม่คาดคิด พลันเห็นเงาวูบหนึ่งด้านหลัง เป็นผู้หญิงอีกคนเดินตรงเข้ามาที่เค้าเตอร์ พูดกับพนักงานว่า
"แซนวิชแฮมชีส เสร็จหรือยังคะ?"
โอ้วมาย พนักงาน เหวอ-อีกรอบ คราวนี้ ส่งสายตากระพริบถี่ๆ มาทางผม เหมือนต้องการจะล้วงเอาคำพูดใดๆ จากปากผมออกมา
ลูกค้าคนนั้น ก็มองตามสายตาของพนักงาน มาจับจ้องที่ผม คงคิดในใจ "เขาเป็นใคร เอาของกินฉันไปทำไม?"
ในใจผมก็คิดจะยกแซนวิชคืนสู่เจ้าของตั้งแต่แรก แต่ด้วยความรีบร้อน นึกถึงขั้นตอนยกเลิกใบเสร็จ ที่ช่างเสียเวลา บวกกับ ของกินมื้อเช้าที่จะไม่มี เลยยังกระอั่กกระอ่วน ลังเลใจ ยามกระทันหัน ไม่มีคำพูดอะไรหลุดออกจากปาก
ผ่านไป 3 วินาที ในที่สุด ลูกค้าคนนั้น ก็ชิงพูดออกมาก่อนว่า "ไม่เป็นไรคะ ให้เขาก็ได้" พร้อมยิ้มพิมพ์ใจ สะกดทุกคนในเซเว่น
พนักงานกล่าวขอบคุณหญิงสาวคนนั้นอีกรอบ พร้อมส่งแซนวิชมาที่มือของผม
ผมมองหน้าพนักงาน และรับแซนวิชนั้นแบบไม่ค่อยรู้ตัวนัก แล้วก็มึนๆ เดินออกมา...
เฟลครับ... รู้สึกผิด อยากจะขอโทษท่านลูกค้าคนนั้น กระผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ T_T.... ผมไม่เคยแย่งของกินใคร เพราะผมก็ไม่ชอบเหมือนกัน T_T...
กระทู้สารภาพบาป
-----
อยากขอความคิดเห็นด้วยครับ เป็นคุณๆ จะทำอย่างไร มีปัจจัยคือความรีบ และความหิว
เฟลแต่เช้า... มีเรื่องที่เซเว่น
วันนี้ก็เช่นกัน ผมตื่นสายเหมือนทุกๆ วัน เลยเดินเข้าเซเว่น จัดการคว้าแซนวิชแบบไม่ต้องเวฟ และรีบเดินไปจ่ายตังค์
ระหว่างรอคิว ลูกค้าคนนึงข้างหน้าผม ก็พูดกับคนขายว่า
"หนูไม่ได้สั่งแซนวิชแฮมชีสนะคะ สั่งแต่บิ๊กเปา"
แต่แซนวิชแฮมชีสนั้นถูกฉีกออก ยัดเข้าเครื่องอุ่นเรียบร้อยแล้ว
คนขาย กับพนักงานอีกคนแสดงอาการเหวอ... มองหน้ากันเลิ่กลั่ก ไม่รู้จะทำอย่างไร คงคิดในใจ ตูฟังผิด หรือเขาสั่งผิดกันแน่?
ส่วนผมรอสักพัก ท้องก็หิว เพราะตื่นสาย รีบก็รีบ ไม่อยากรอนาน เห็นว่า แซนวิชแฮมชีสหอมๆ ที่อยากกิน แต่ขี้เกียจรอ ใกล้จะสุกเต็มที
เลยตัดสินใจ พูดออกไปหล่อๆ ว่า
"เดี๋ยวผมกินเองก็ได้ครับ ยกเลิกฟุตลอง แล้วเอาแฮมชีสแทนก็ได้ครับ คิดเงินเลย"
พนักงานสองคน เห็นผมเหมือนเป็นอัศวิน มองตาผมอย่างซึ้งใจ พร้อมกล่าวคำขอบคุณจากก้นบึ้ง
ผมรู้สึกภาคภูมิใจแบบบอกไม่ถูก เรื่องบางอย่าง สามารถทำให้คนมีความสุขได้ แม้จะเริ่มต้นจากจุดเล็กๆ แบบนี้
ผมควักเงินจ่ายสตางค์ รับอาหาร กับความสุขที่อิ่มเอิบในตอนเช้า แต่ไม่คาดคิด พลันเห็นเงาวูบหนึ่งด้านหลัง เป็นผู้หญิงอีกคนเดินตรงเข้ามาที่เค้าเตอร์ พูดกับพนักงานว่า
"แซนวิชแฮมชีส เสร็จหรือยังคะ?"
โอ้วมาย พนักงาน เหวอ-อีกรอบ คราวนี้ ส่งสายตากระพริบถี่ๆ มาทางผม เหมือนต้องการจะล้วงเอาคำพูดใดๆ จากปากผมออกมา
ลูกค้าคนนั้น ก็มองตามสายตาของพนักงาน มาจับจ้องที่ผม คงคิดในใจ "เขาเป็นใคร เอาของกินฉันไปทำไม?"
ในใจผมก็คิดจะยกแซนวิชคืนสู่เจ้าของตั้งแต่แรก แต่ด้วยความรีบร้อน นึกถึงขั้นตอนยกเลิกใบเสร็จ ที่ช่างเสียเวลา บวกกับ ของกินมื้อเช้าที่จะไม่มี เลยยังกระอั่กกระอ่วน ลังเลใจ ยามกระทันหัน ไม่มีคำพูดอะไรหลุดออกจากปาก
ผ่านไป 3 วินาที ในที่สุด ลูกค้าคนนั้น ก็ชิงพูดออกมาก่อนว่า "ไม่เป็นไรคะ ให้เขาก็ได้" พร้อมยิ้มพิมพ์ใจ สะกดทุกคนในเซเว่น
พนักงานกล่าวขอบคุณหญิงสาวคนนั้นอีกรอบ พร้อมส่งแซนวิชมาที่มือของผม
ผมมองหน้าพนักงาน และรับแซนวิชนั้นแบบไม่ค่อยรู้ตัวนัก แล้วก็มึนๆ เดินออกมา...
เฟลครับ... รู้สึกผิด อยากจะขอโทษท่านลูกค้าคนนั้น กระผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ T_T.... ผมไม่เคยแย่งของกินใคร เพราะผมก็ไม่ชอบเหมือนกัน T_T...
กระทู้สารภาพบาป
-----
อยากขอความคิดเห็นด้วยครับ เป็นคุณๆ จะทำอย่างไร มีปัจจัยคือความรีบ และความหิว