คือเรามีน้ำหนักอยู่ที่ 72 กก. ค่ะ อยากลดให้เหลือสัก 60 เพราะเราเป็นคนสูง แม้จะหนักแต่ไม่ได้ดูอ้วนมาก
แต่ก่อนหน้านี้ช่วงปีใหม่ ไปเจอเพื่อนเก่าสมัยมหาลัยมา ทุกคนแบบโอ้โหหมดเลย เพราะเมื่อก่อนเราตัวเล็ก น้ำหนักอยืที่ 55 เท่านั้น
แต่เพราะทำงานที่บ้าน ของกินนี่ไม่ต้องพูดถึงอร่อยหมด แถมคุณแม่ทำกับข้าวอร่อยมาก น้ำหนักเลยพุ่ง
พอเพื่อนทักหลายๆคนเริ่มเสียความมั่นใจ บวกกับรู้สึกอึดอัดตัวเองมาก ใส่ชุดอะไรก็ไม่สวย ต้องใส่เสื้อตัวใหญ่ๆอำพลาง
ไม่กล้าถ่ายรูป เพราะกลัวใครโพสในเฟช แท็กมาแล้วรู้สึกอายค่ะ แต่เราไม่เคยคิดทานยาลดความอ้วน ตอนนี้เลยเคร่งครัดมาก มากจนแฟนบ่น
เพราะทานอะไรต้องคำนวนแคลลอรี่ ทานอะไรทานช้ามาก เพราะอยากเคี้ยวให้ละเอียด วิ่งออกกำลังกายทุกวัน ต่อด้วยเครื่องออกกำลังกาย แอโรบิค
ทำทุกอย่างที่เบิร์นได้ ตอนนี้ทำมาได้เดือนกว่าๆ น้ำหนักเริ่มลดลงแต่ไม่มาก แต่รู้สึกกระชับ กระปรี้กระเปร่ามากขึ้น ขับถ่ายดีขึ้นมากๆ
แต่บางทีคนรอบข้างบอกว่าเราจิตตก เพราะทานแล้วกลัวไปหมด ต้องนั่งคำนวนพลังงาน ไปไหนต้องรีบเพราะต้องกลับมาออกกำลังกาย
บางทีเราก็รุ้สึกดี แต่บางทีก็หดหู่ อยากทานแต่ทานไม่ได้ หรือถ้าเผลอทานเค้กไป จะต้องรีบออกกำลังกายเพื่อเบิร์นให้หมด
เราสับสนว่ามันดีหรือไม่ดีกันแน่ แค่จะทานอะไรสีกอย่างเรายังต้องคำนวนแคลลอรี่และระยทางการวิ่งเลยค่ะ
ว่าต้องทำยังไงถึงจะหมด ยิ่งมื้อค่ำเครียดมาก แต่จะทานเข้าไปสักร้อยแคล เรายังต้องนั่งวางแผนเลยว่าก่อนนอนทำไงดีให้มันหายไป
เพื่อนๆว่าเราเครียดมากไปมั้ย ขอแรงจูงใจทำให้สดชื่นและมีความสุขหน่อยค่ะ
เราจิตตกไปมั้ยกับการลดน้ำหนัก ขอกำลังใจด่วนค่ะ
แต่ก่อนหน้านี้ช่วงปีใหม่ ไปเจอเพื่อนเก่าสมัยมหาลัยมา ทุกคนแบบโอ้โหหมดเลย เพราะเมื่อก่อนเราตัวเล็ก น้ำหนักอยืที่ 55 เท่านั้น
แต่เพราะทำงานที่บ้าน ของกินนี่ไม่ต้องพูดถึงอร่อยหมด แถมคุณแม่ทำกับข้าวอร่อยมาก น้ำหนักเลยพุ่ง
พอเพื่อนทักหลายๆคนเริ่มเสียความมั่นใจ บวกกับรู้สึกอึดอัดตัวเองมาก ใส่ชุดอะไรก็ไม่สวย ต้องใส่เสื้อตัวใหญ่ๆอำพลาง
ไม่กล้าถ่ายรูป เพราะกลัวใครโพสในเฟช แท็กมาแล้วรู้สึกอายค่ะ แต่เราไม่เคยคิดทานยาลดความอ้วน ตอนนี้เลยเคร่งครัดมาก มากจนแฟนบ่น
เพราะทานอะไรต้องคำนวนแคลลอรี่ ทานอะไรทานช้ามาก เพราะอยากเคี้ยวให้ละเอียด วิ่งออกกำลังกายทุกวัน ต่อด้วยเครื่องออกกำลังกาย แอโรบิค
ทำทุกอย่างที่เบิร์นได้ ตอนนี้ทำมาได้เดือนกว่าๆ น้ำหนักเริ่มลดลงแต่ไม่มาก แต่รู้สึกกระชับ กระปรี้กระเปร่ามากขึ้น ขับถ่ายดีขึ้นมากๆ
แต่บางทีคนรอบข้างบอกว่าเราจิตตก เพราะทานแล้วกลัวไปหมด ต้องนั่งคำนวนพลังงาน ไปไหนต้องรีบเพราะต้องกลับมาออกกำลังกาย
บางทีเราก็รุ้สึกดี แต่บางทีก็หดหู่ อยากทานแต่ทานไม่ได้ หรือถ้าเผลอทานเค้กไป จะต้องรีบออกกำลังกายเพื่อเบิร์นให้หมด
เราสับสนว่ามันดีหรือไม่ดีกันแน่ แค่จะทานอะไรสีกอย่างเรายังต้องคำนวนแคลลอรี่และระยทางการวิ่งเลยค่ะ
ว่าต้องทำยังไงถึงจะหมด ยิ่งมื้อค่ำเครียดมาก แต่จะทานเข้าไปสักร้อยแคล เรายังต้องนั่งวางแผนเลยว่าก่อนนอนทำไงดีให้มันหายไป
เพื่อนๆว่าเราเครียดมากไปมั้ย ขอแรงจูงใจทำให้สดชื่นและมีความสุขหน่อยค่ะ