ไม่รู้ดิฉันคิดผิดไหม คือ
ดิฉัน เป็นลูกสาวคนจีนค่ะ อายุ 23 ปี รู้สึกว่าชีวิตดิฉันไม่ค่อยมีอิสระเท่าไหร ทำให้ดิฉันรู้สึกเก็บกดมากเลยค่ะ
จนบางทีดิฉันเคยคิดหลายๆครั้ง ว่า ดิฉันอยากมีสามี จะได้อิสระสักที (แต่ก็ไม่รู้ว่าจะอิสระจริงไหม)
เรื่องของเรื่องคือ พ่อดิฉัน ไม่ค่อยอนุญาติให้ดิฉันไปไหนบ่อยๆ ไปเที่ยวก็ไม่ค่อยได้ พอออกจากบ้านบ่อยๆ ก็ว่า พูดจาประชด
ซึ่ง โดยส่วนตัว ดิฉันเป็นคนไม่ติดบ้าน ชอบออกไปข้างนอก หาความรู้ข้างนอก (คิดว่าการอยู่บ้าน ไม่ได้อะไร อยากออกไปเจออะไรใหม่ๆ)
ถ้าแบบ มี มีทติ้งบ่อยๆ พ่อก็จะว่า ส่วนไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อนค้างคืน อันนี้ ไม่มีโอกาศเลยค่ะ เพื่อนชวนประจำ ไม่เคยได้ไป
แล้วดิฉันเป็นคริสเตียนคนเดียวในบ้านค่ะ และชอบไปโบสถ์มาก (ก็ไม่สามารถไปโบสถ์ได้ทุกวันอาทิตย์ ไปก็ให้ไป อยู่ถึงเที่ยง)
มันจะไม่ให้เศร้าได้ไง ปกติ ถ้าดิฉันไปโบสถ์ อยู่ยังเลิกอะ เพราะ ได้อะไรหลายอย่าง ไปทั้งทีต้องให้คุ้มค่ะ
และดิฉันเป็นคนที่ชอบพบปะผู้คนด้วย
บางทีดิฉันก็อยากลองไปอยู่หอคนเดียวบ้างสัก เดือนสองเดือน เคยบอกกับแม่นะค่ะ ว่า อาจจะไปนอนเล่นโรงแรมสัก วันสองวัน
เพราะ อยากมีความเป็นส่วนตัว อยากใช้ชีวิตคนเดียว อยากทำอะไรคนเดียวบ้าง (เก็บกดไปไหม)
ซึ่งต่างจากน้องชายดิฉันมาก น้องดิฉัน อยู่หอ ทำไรก็ทำได้ เที่ยวได้ ไปไหนก็ได้ เศร้าๆๆๆ

ดิฉันบางทีก็อิจฉาเพื่อนนะค่ะ จะไปเที่ยวไหนก็ได้ จะทำอะไรก็ได้ ดิฉันอยากทำได้บ้างจัง
หรือจะให้ดื้อต่อพ่อแม่ ก็ทำให้เสียใจอีก มีวันนึงดิฉันทะเลาะกับที่บ้าน เรื่องออกจากบ้านนี่แหละำค่ะ ไปข้างนอก ร้ายแรง
จนดิฉันร้องไห้ แม่ดิฉันก็มาปลอบแล้วร้องไห้ตามอีก โอ้ว พระคุณพ่อแม่ยิ่งใหญ่ แต่ดิฉันก็อยากจะทอะไรที่มีอิสระบ้าง
อย่างน้อยก็ขอยกวันอาทิตย์ให้ดิฉันวันนึงก็ยังดี