ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดีค่ะ ปัญหาความขี้โรคของเรามีมาตลอดชีวิตก็ว่าได้ ขอเล่าย้อนตั้งแต่เด็กเลยแล้วกันนะคะ

ตอน 3 ขวบ --- เท่าที่ฟังจากแม่เล่าก็คือ เกิดภาวะชักแบบไม่ทราบสาเหตุ (ตอนนั้นหามส่ง รพ.) แต่แม่ก็จำไม่ได้แล้วว่าสาเหตุเกิดจากอะไร ตั้งแต่นั้นมา เราเริ่มมีน้ำหนักตัวที่ผิดปกติ กลายเป็นเด็กจ้ำม้ำ กลมๆ

5 ขวบ --- ชักรอบสอง พ่อเล่าว่า ตอนนั้นไข้ขึ้น แล้วกินน้ำเย็นเข้าไป เลยชัก

8 ขวบ --- สิวขึ้น เห่อเต็มหน้า ชนิดที่อายเพื่อนๆ มาก เพราะในวัยนั้นไม่มีใครเป็น แล้วก็ยังเด็ก ไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้อง (น้ำหนัก 52 กก.) เริ่มมีอาการปวดหัวแบบจี๊ดๆ ซึ่งเป็นมาโดยตลอด แก้ปัญหาโดยการกินพารา (กินเอง)

10 ขวบ --- ประจำเดือนมาคนแรกของรุ่น อายเพื่อนๆ อีกเช่นกัน เพราะคนอื่นเค้าไม่เป็นกัน (น้ำหนักตัวเกินผิดปกติจากเด็กในวัยเดียวกัน น้ำหนักเพิ่มขึ้นเป็นหลัก 7)

อายุ 12 --- ประจำเดือนมาเดือนเว้นเดือน ผู้ปกครองเริ่มเครียด เลยพาไปรักษาที่ รพ. เอกชนแห่งหนึ่ง หมอวินิจฉัยว่า เป็นเรื่องปกติของเด็กที่ประจำเดือนมาเร็ว ให้ยาบำรุงไปกิน -*- (น้ำหนักตัวแตะหลัก 8) หลังจากนั้นเป็นต้นมา ประจำตัวมาไม่สม่ำเสมอมาโดยตลอด 3-4 เดือนครั้ง สิวยังคงขึ้นอย่างเต็มพิกัด

อายุ 15 --- ปวดหัวโดยไม่ทราบสาเหตุ แม่เลยพาไปหา รพ.รัฐแห่งหนึ่ง หมอจับเจาะเลือด ตรวจค่าตับ หมอบอกว่า กินยาพาราติดต่อกันมากเกินไป และมีคอเรสเตอรอล 300 ไตรกลีเซอไรด์ ประมาณ 500 เท่าที่จำได้นะคะ หมอให้ยามาชุดใหญ่ แต่ก็ไม่ได้มีใบนัดอะไร แม่สั่งไม่ให้กินยาพาราพร่ำเพรื่ออีก (ช่วงวัยเด็ก ไม่ได้อยู่กับแม่ เลยหายากินเองตามที่เด็กคนหนึ่งจะคิดได้)

อายุ 16 --- ประจำเดือนขาดอย่างถาวร น้ำหนักตัวแตะที่หลัก 9

อายุ 17 --- แม่เริ่มกังวล เลยพาไปหาแพทย์อีก รพ.หนึ่ง เป็น รพ. รัฐ (3 รพ. แล้วนะคะ) คุณหมอวินิจฉัยว่า ฮอร์โมนผิดปกติ เพราะมีขนขึ้นเยอะ ที่หลัง ที่แขน ที่ขา ที่พุง และมีเครา ให้ลดความอ้วนให้ได้ก่อน แล้วหมอถึงจะให้กินฮอร์โมน (ช่วงนั้น นศพ. เข้ามาตรวจกันใหญ่ เพราะเป็นเคสหายากสมัยนั้น) รักษาไปได้ 1 ปี ช่วงนั้น เรียนหนัก เลยไม่ได้ไปหาหมออีก (แล้วก็ไม่ได้กินยาฮอร์โมนเพราะยังลดน้ำหนักไม่ได้ --- พื้นฐา่นที่บ้านค่อนข้างเน้นให้กินอาหารอร่อยค่ะ >..<) น้ำหนักแตะที่หลัก 100