ปรารภเหตุ กระทู้ http://ppantip.com/topic/30853051/comment49

หวังว่า คงได้คำตอบบ้าง นะครับ

ยังไม่เลยไปอื่นครับ เอาแค่นี้ให้จบก่อนครับ
อย่าออกนอกทะเลเสียก่อนนะครับ

^^^^^^
ผลคือ ปฏิจจสมุปบาท แบบ วิเคราะห์ + สังเคราะห์ ๒ + พระสูตร  ดังนี้

สรุปเป็นผัง  กำหนดตาม อาหาร ๔ "ปัจจุบันกาล" ของ ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งกองทุกข์  "จากพระโอษฐ์"
สังเคราะห์ ๒ พระสูตร (+ ๑  พระสูตรปฏิจจฯ ที่ตรัสตั้งต้นด้วยอวิชชา)


^^^^^^
ความประจวบพร้อมแห่งธรรม ๓ ประการ (ข้างบน) นั้นคือ ผัสสะ <--------------- ผัสสะมี เพราะมี ------> อวิชชา - สังขาร - วิญญาณ - นามรูป -สฬายตนะ - ผัสสะ
พระสูตรที่ ๕ คหปติวรรค อภิสมยสังยุตต์ นิทาน สํ ๑๖/๘๙/๑๖๖-๘                                                  พระสูตรปฏิจจฯ ที่ตรัสตั้งต้นด้วยอวิชชา              
และ
พระสูตรที่ ๑๐ โยคักเขมิวรรค สฬายตนะสังยุตต์ สฬา สํ ๑๘/๑๑๑/๑๖๓  

สรุปผังว่าด้วย  ปฏิจจฯ  (คือ พุทธศาสตร์ คือระบบแห่งถ้อยคำ ที่เนื่องกับ พุทธวิชชา อาสวักขยญาณ) แบบ นอกกระแสหลัก โดยเซนเถรวาทฯ

ตรงนี้ ตามพระบาลีแปลไทยฯ  ----------------------------------------------- ตรงนี้ เป็น มุมมองของเซนเถรวาทฯ                        

อวิชชา ------------- เพราะมี อวิชชาเป็นปัจจัย จึงมี สังขารทั้งหลาย
สังขาร ------------- เพราะมี สังขารเป็นปัจจัย  จึงมี วิญญาณ ---------------- กายสังขาร วจีสังขาร มโนสังขาร ไม่ได้ตรัส ปุญญาภิสังขาร อปุญญาภิสังขารฯ
วิญญาณ ----------- เพราะมี วิญญาณเป็นปัจจัย จึงมี นามรูป
นามรูป ------------- เพราะมีนามรูปเป็นปัจจัย จึงมี สฬายตนะ <--------------- นามรูปแล เป็นเหตุปัจจัยเพื่อการบัญญัติ วิญญาณขันธ์ ที่ทำกิจที่อายตนะในหก
สฬายตนะ --------- เพราะมีอายตนะหก เป็นปัจจัย จึงมี ผัสสะ ---------------- ผัสสะมี เพราะมี นามรูป ที่อายตนะหก (หรืออายตนะในหก = นามรูป)


ความประจวบพร้อมแห่งธรรม ๓ ประการ (ตา +รูป +วิญญาณทางตา) นั้นคือ ผัสสะ ------------ ตรงนี้ เนื่องกับ มหาตัฯหาสังขยสูตร + มหานิทานสูตร + อาหาร ๔ ด้วย

เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย     จึงมีเวทนา
เพราะมีเวทนาเป็นปัจจัย    จึงมีตัณหา
เพราะมีตัณหาเป็นปัจจัย    จึงมีอุปาทาน
เพราะมีอุปาทานเป็นปัจจัย จึงมีภพ
เพราะมีภพเป็นปัจจัย        จึงมีชาติ (เกิดแบบยังไม่ตายใช่มั๊ย)
เพราะมีชาติเป็นปัจจัย  (ไม่ตรัสว่า จึงมี แต่ ตรัสต่อมาว่า ทุกข์คือ)
ชรามรณะ (ตรงนี้อ้าง อีกพระสูตรที่ทรงปริวิตกปฏิจจฯ ก่อนตรัสรู้  พระสูตรนี้ ตรัสรู้แล้ว)
โสกะปริเทวะทุกขะโทมนัสอุปายาสทั้งหลาย   จึงมีขึ้นพร้อม

ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งกองทุกข์ (อริยสัจ ไม่ขัดกับไตรลักษณ์ด้วย ใช่ไหม) ทั้งสิ้นนี้  (ที่มีขึ้นพร้อม) ย่อมมี  "ตามพุทธปัญญา"
ด้วยอาการอย่างนี้  ----------------------------------- [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พระเถระท่านใด  ตีความพระสูตร (๒+๑ )นี้ ว่า ต้อง คือปฏิจจสมุปบาท คร่อม ๓ ภพ ๓ ชาติ
                                                                      หรือ อเนกชาติ จนกว่าจะรับนิพพานเป็นอารมณ์ (คำของ นักอัตตาปรมัตถ์ผู้นิยม อภิธัมมัตถสังคหะ)




^^^^
วิญญาณ  ตามที่ตรัส ใน ๓ พระสูตร ข้างบน  ๒ แห่ง  คือ

(๑) --- สังขาร --- วิญญาณ --- นามรูป - สฒายตนะ - ผัสสะ (ความประจวบพร้อมแห่งธรรม ๓ ประการ (ตา +รูป +วิญญาณทางตา) นั้นคือ ผัสสะ)
กับ
(๒) --- ผัสสะ (ความประจวบพร้อมแห่งธรรม ๓ ประการ (ตา +รูป +วิญญาณทางตา) --- เวทนา

นั้น

ข้อสนทนาข้อที่ ๑ คือ
วิญญาณ ข้างบนนี้  คือ วิญญาณที่ท่องเที่ยวไปไม่มีอะไรอื่น  ตามทิฏฐิ ของสาติ เกวัฏฏบุตร ครั้งพุทธกาล ใช่หรือไม่


ข้อสนทนาข้อที่ ๒ คือ
ถ้า ผมจะ ชี้ว่า เองว่า ปฏิสนธิวิญญาณ  แปลว่า วิญญาณ ธาตุ (ตาม ธาตุ ๖ ดู ธรรม ๔ เรื่องที่ใครค้านไม่ได้) ที่ เกิด อาการก้าวลงสู่สิ่งนั้น (ปฏิสนธิ) ตรง  อาการ คือ ความประจวบพร้อมแห่งธรรม ๓ ประการ (ตา +รูป +วิญญาณทางตา หู จมูก ลิ้นกาย มนะ ----- นั้นคือ ผัสสะ

ตกลง
ปฏิสนธิวิญญาณ คือ วิญญาณธาตุ  ที่เกิดทำหน้าที่เป็น วิญญาณขันธ์ (วิญญาณมันทำหน้าที่รู้แจ้งอารมณ์ที่ อายตนะ ตามที่ตรัสไว้ว่า มีองค์ ๓)
แบบ ที่ผมเสนอ  มันก็ ไม่ เกี่ยวกับ "คร่อม ๓ ภพ ๓ ชาติ"   ใช่ไหม?



สนทนา ๒ ข้อ