ผมกำลังเจอกับการรอคอยแบบแทบมองไม่เห็นปลายทาง  ไม่รู้ว่าเมื่อไหร  ไม่รู้ว่าปลายทางจะเป็นอย่างไร  รู้เพียงแค่ผมต้องการที่จะ "รอ" หลายครั้งที่ "ความคาดหวัง" ทำให้การรอคอยของผมมันช่างทรมาณเหลือเกิน  แต่ผมก็ไม่อยากตัดใจจากการรอคอยครั้งนี้  ผมรักที่จะรอเธอคนนั้นจริงๆ  เธอบอกหลายครั้งว่าถ้าไม่ไหวก็ไม่ต้องรอ  ผมถามตัวเองอยู่หลายครั้งว่า "เราจะเหนื่อยกับการรอคอยแบบนี้ไปเพื่ออะไร" แต่ผมก็ยังคงอยากพิสูจว่า  "ความรัก" ทำให้คน "รอ" ได้เสมอ  "ผมรักเธอจริงๆ" แต่ "ผมก็เหนื่อยกับปลายทางการรอค่อยที่ยังไม่เห็นจุดสิ้นสุดนี้จริงๆ"  ผมควรมีความสุขจากการ "รอคอย" นี้อย่างไรดี ?   ใครกำลังรออยู่ หรือ ใครที่ถึงปลายทางการรอคอยแล้ว ช่วยให้คำตอบผมที่ครับ  

ปล.  อยากระบายและแชร์ความรู้สึกในโลกกว้างๆที่ชื่อว่าPantip  นี้หน่อยครับ ^^