ญาติผมคนนี้ตั้งแต่มีเมียก็ไม่ใยดีแม่เค้าเลย ป้าผมอายุ59ปี มีอาชีพรับจ้างไปวันๆ ฤดูทำนาก็รับจ้างดำนา ฤดูลำใยก็รับจ้างหักลำใย ซึ่งรายได้วันนึงแค่ร้อยกว่าบาท แถมไม่ได้มีตลอดด้วย แต่ยังดีที่แฟนแก(แฟนใหม่)มีงานประจำได้วันละ2ร้อยกว่าบาท แต่มันก็ไม่พอเพราะต้องเลี้ยงหลานอีกคนเนื่องจากลูกชายคนโตแกเสียจึงต้องทำหน้าที่แทนทุกอย่าง
     เวลาค่าไฟมาลูกชายแกก็หารครึ่ง ข้าวสารก็ซื้อแยก กับข้าวก็ทำกินกันสองคนไม่แบ่งให้แม่ ขนาดเตาแก๊ส ตู้กับข้าว ตู้เย็น มันยังแยกของมันต่างหาก เพราะบ่นที่หลานมากินของมัน ป้ามาบ่นให้ฟังตลอดว่าไม่เคยให้เงินป้าเลย ไม่เคยซื้ออะไรเข้าบ้าน แถมเวลาป้าป่วยผมกับพ่อเลี้ยงเค้าก็ต้องทำหน้าที่พาป้าไปหาหมอแทน ป่าบ่นพร้อมน้ำตา
     ยิ่งเวลาผมซื้ออะไรเข้าบ้าน ทำโน่นทำนี่ให้พ่อแม่นี่ให้ป้าเห็นไม่ได้คับ สงสารความรู้สึก กลัวแกน้อยใจที่ลูกของตัวเองไม่เคยทำอย่างนี้ให้เลย
แม่ผมเวลาทำกับข้าวอะไรก็มักจะแบ่งไปให้ป้า ผมและแม่ก็มักจะแบ่งเงินให้แกตลอดที2-3ร้อยเพราะสงสารแก เวลาวันแม่ วันสงกรานต์ผมก็มักจะไปกราบแกตลอดเพราะรู้ว่าลูกชายแกมันไม่ทำแน่ ก่อนที่ลูกชายแกจะซ้อมพ่อเลี้ยงแล้วก็ออกจากบ้านไปอยู่บ้านเมียแทน
    ตอนนี้ลูกชายแกมีลูกแล้วคับ ซึ่งมันยิ่งไปกันใหญ่ ไม่มีทางที่เค้าจะมาดูแลแม่เค้าแน่นอน ผมละสงสารป้าจริงๆ ให้แม่ช่วยพูดกับลูกแกก็แล้วยังไงมันก็ไม่สำนึก ผมเคยบอกกับป้าว่าถ้ายังไงมันไม่เลี้ยงผมจะเลี้ยงดูป้าเอง ผมต้องทำไงดีกับลูกป้าคนนี้ดีคับ ต้องพูดยังไงเค้าถึงจะคิดได้ คิดไม่ออกจริงๆ