สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ชาวพันทิพย์ทุกท่าน  วันนี้เรามีเรื่องอยากจะปรึกษาค่ะ
เป็นเรื่องของป้าแก่ๆ คนนึง ที่ทำงานเป็นแม่บ้านให้บริษัทแห่งนึงมาเป็นเวลานานกว่า 10 ปี
แกชื่อ "ป้าสาย" ที่มีบ้านอยู่ ณ บางปะกงค่ะ

( ขอเล่ายาวนิดนึงนะคะ ใครไม่อยากอ่านเกริ่นนำ ข้ามไปอ่านย่อหน้าท้ายๆ ได้เลยค่ะ )
เราเขียนจากความรู้สึก ณ ตอนนี้เลย ถ้าอ่านเข้าใจยาก ก็ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ



****


ทุกๆ เช้าเวลาตี 4 ตี 5 คือเวลาที่ป้าสายต้องมาแสกนนิ้วเริ่มทำงาน . .
แกจะต้องขี่มอเตอร์ไซค์คันเก่าๆ มาทำงานที่ออฟฟิศตั้งแต่เช้าตรู่
เพื่อเริ่มต้นปัดกวาดเช็ดถูตึกทั้งตึกจนสะอาดเอี่ยมไปทั้ง 4 ชั้น ทั้งห้องน้ำ ห้องทำงาน ห้องอบรม ห้องเก็บของ ฯลฯ

พอถึงเวลา 8 โมง พนักงานจะเริ่มทยอยเข้ามาทำงาน . .
เรามักจะเห็นป้าสายเดินเหนื่อยๆ ลงมาจากชั้น 3 พร้อมไม้ถูคู่ใจ

  เราแซว " แหมป้า ออกกำลังซะเหงื่อท่วมเชียวนะ "
  ป้าตอบกลับด้วยเสียงหายใจออกแรงๆ " เฮ่อ! ทำทุกวัน เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว "
  ก็เห็นแกบ่นอย่างนี้ทุกวัน แต่แกก็ทำซะสะอาดทุกวันเหมือนกันแหละ 55
  เราหัวเราะแล้วแซวแกต่อ  " ดีแล้วป้า ออกกำลังกายบ่อยๆ จะได้แข็งแรงๆ "

  ( ป้าสายเป็นป้าอายุ 70 ปีที่แข็งแรงม๊ากกกก น้อยครั้งที่จะเห็นแกป่วยจริงๆ )

แกมานั่งเอาแรงซักพัก พอถึงเวลา 8 โมงหน่อยๆ แกก็จะออกไปซื้อข้าวเช้ามากิน
พนักงานบางคนไม่ได้กินข้าวเช้า ก็จะฝากแกซื้อก๋วยเตี๋ยวบ้าง ซื้อน้ำบ้าง เพราะเวลาแกไปซื้อ มักจะได้ลดทุกทีไป ^^

กินข้าวเช้าเสร็จ แกก็ไปรดน้ำต้นไม้ ดอกไม้หน้าออฟฟิศ
บางทีแกก็จะไปหาต้นไม้ ดอกไม้จากที่บ้านมาปลูกบ้าง แกบอกว่า ดอกไม้เยอะๆ ดูแล้วสดชื่นดี


ข้าวเที่ยง แกมักจะออกไปหาซื้ออะไรกินเองคนเดียว ทั้งๆที่เราชวนแกกินด้วยหลายครั้งมาก
แต่แกก็ปฏิเสธทุกทีไป จนเราต้องซื้อกับข้าวแยกต่างหาก แล้วเอาไปยัดใส่มือแกเลย แกถึงจะยอมเอา ^^"


พอตกบ่าย แกก็จะเอาวิทยุเก่าๆ ตัวนึงราคา 99 บาทที่ซื้อจากตลาดนัด
มาเปิดเพลงฟังเบาๆ ชัดบ้างๆไม่ชัดบ้าง . . เดินตรวจตราไปรอบออฟฟิศ คอยดูแลความสะอาดเรียบร้อย
คอยดูว่าน้ำถังหมดรึยัง ทิชชู่มีพอใช้รึเปล่า น้ำยาล้างมือในห้องน้ำมีเหลือมั๊ย . .

บ้างก็มาคุยเล่นกับพนักงานที่แวะมาทักทายแก คอยเป็นเพื่อนปรับทุกข์ให้กับหลายๆ คน
บางทีเราเบื่อๆ เซ็งๆ ก็มานั่งคุยกับแก สนุกดีเหมือนกัน ได้ความรู้ใหม่ๆ เยอะเลย


พอใกล้ถึงเวลาบ่ายสามโมงครึ่ง . . ซึ่งเป็นเวลาเลิกงานของแก
ป้าก็จะทาเล็บ ทาปากสีแดง หวีผมสวยๆ จนเราต้องแซวทุกครั้ง " แหม . . ใกล้เลิกงานแล้วสวยเป็นพิเศษเลยนะ "
ป้าสายก็จะยิ้มๆ ตอบแบบเขินอาย " เดี๋ยวป้าจะแวะไปซื้อกับข้าวที่ตลาด ก็ต้องสวยเป็นพิเศษสิ! " 555



    ป้าสายเป็นแม่บ้านที่มีระเบียบวินัยมากๆ ตลอดเวลาที่เราทำงานมา 3 ปี
เราไม่เคยเห็นว่าป้าจะขาดงานหรือมาสายเลย แม้แต่วันที่แกป่วย
แกก็ยังพยายามมาทำงาน จนมีอยู่ครั้งนึง แกไม่สบายมาก
พวกพยายามเกลี้ยกล่อมให้แกรีบกลับไปกินยานอน แกก็ไม่ยอม
  จนแกเกือบจะเป็นลม พวกเราจึงต้องรีบพาแกไปโรงพยาบาล . . นั่นแหละ แกถึงจะยอมกลับ  ><

ป้าสาย . . เป็นมากกว่า "แม่บ้าน" ประจำออฟฟิศคนหนึ่ง . .
. . ป้าสายเป็นที่รักของทุกคนในบริษัท เพราะป้าเป็นคนน่ารัก นิสัยดี ขี้เล่น ขี้เกรงใจ
พวกเรามักจะซื้อขนม ของกินไปฝากแกเป็นประจำ . . ถ้าวันไหนมีของกินเยอะเกิน
แกก็จะเอากลับไปกินที่บ้าน ช่วยประหยัดข้าวเย็นให้แกได้อีกมื้อ ^^


. . ป้าสายเป็นผู้ใหญ่ที่พนักงานทุกคนให้ความเคารพ พอถึงช่วงเทศกาล เช่น วันปีใหม่ วันสงกรานต์ วันแม่ ฯ
เราก็จะมารวมตัวกัน เพื่อมารับศีลรับพรจากแกทุกครั้ง


. . ป้าสายเป็นพยาบาลประจำออฟฟิศ เวลาใครเจ็บป่วยอะไร ถามป้า ป้ามียาโบราณครบสูตร ^^


. . ป้าสายเป็นพนักงานรับจดหมายและพัสดุต่างๆ แกทำหน้าที่คัดแยกจดหมายว่าซองไหนเป็นของใคร บริษัทอะไร
แกก็จะแยกๆ ไว้อย่างเป็นระเบียบ  ใครมาเอาช้า หรือไม่มาเอา แกก็จะบ่นๆๆ  ^^


. . ป้ายสายเป็น HR . . เวลาใครลา ใครขาดไปไหน กลับมาอีกทีแกจะต้องแซว
" แน่ะ! เมื่อวานหนีไปเที่ยวไหนมา " พร้อมทำหน้าเจ้าเล่ห์ ( หนูกลัวป้ามากกว่า HR ซะอีกนะเนี่ย )




******



    ทุกอย่างดำเนินมาอย่างปกติ เหมือนเดิมในทุกๆ วัน จนมาถึงวันที่ข่าวร้ายเดินทางมาถึง . .
เนื่องจากตึกที่เช่าอยู่หมดสัญญา ทำให้ต้องโอนย้ายพนักงานไปยังไซต์ต่างๆ ที่ไกลออกไป
ใครย้ายไปไม่ได้ก็ต้องจำใจยอมออกไปหางานใหม่ ใครยังมีแรง มีทางไปก็ต้องไป

สำหรับป้าสาย . . ป้าแก่ๆ อายุ 70 ปีคนหนึ่ง จะหนีไปไหนได้ . .

จะให้ย้ายไปก็ย้ายไม่ได้ เพราะบ้านแกอยู่ที่นี่
จะเลิกทำงานก็ไม่ได้ เพราะไม่มีใครหาเลี้ยงแก ( แกอยู่กับญาติๆ หลานๆ ที่แกบอกว่า พึ่งพาไม่ได้เลย
หลานๆ ของป้านั้นยังมาขอตังค์ซื้อข้าวอยู่เลย ทั้งๆ ที่แต่ละคนก็มีลูกแล้วทั้งนั้น )


ทุกวันนี้แกทำงานไปเป็นเดือนๆ เพื่อมีชีวิตอยู่ต่อไปวันๆ
รายได้จากเงินเดือนแม่บ้านก็แค่แรงงานขั้นต่ำ กับเบี้ยคนสูงอายุเดือนละ 600 บาท (รวมแล้วไม่เกิน 7 พันต่อเดือน)
ประกันสังคม เงินชดเชยก็ไม่ได้ เพราะป้ารับเงินเดือนแบบเหมาจ่าย
เงินเหลือเก็บมีอยู่ติดบัญชีแค่หมื่นหน่อยๆ ใช้ไปไม่กี่เดือนก็ต้องหมด . .




    เราสงสารป้าสายมาก ไม่รู้จะช่วยแกอย่างไรดี ที่ทำได้ตอนนี้ก็แค่รวบรวมเงินจากพนักงานในออฟฟิศมาช่วยป้า
คงเป็นเงินก้อนไม่มากเท่าไร อาจจะช่วยแกได้ไม่นานนัก

มีพี่ในบริษัทคนนึง อยากจะให้แกไปเป็นแม่บ้านที่บ้าน แต่บ้านพี่เค้าอยู่สุวรรณภูมิ แกไม่ยอมไป
แกอยากอยู่ที่นี่ ที่บ้านของแก . . ที่บางปะกง


จะทำอย่างไรดีคะ เราอยากจะช่วยหางานให้แกมากเลย
ป้าสายต้องออกจากงาน . . สิ้นเดือนกันยายน นี้แล้วค่ะ

อายุอย่างแกคงจะไปรับจ้างทั่วไปไม่ไหว ที่แกพอทำได้ก็เป็นแม่บ้านดีเด่นนี่แหละค่ะ
ป้าสายอาศัยอยู่ที่ ต.บางปะกง อ.บางปะกง จ.ฉะเชิงเทราค่ะ

ไม่ต้องจ้างแพงมากก็ได้ค่ะ แค่ให้พอมีพอกิน พอซื้อข้าวมากินได้ก็พอค่ะ
. . ตัวเราเป็นเพียงพนักงานคนหนึ่งที่ต้องโดนย้ายไปเหมือนกัน แต่เราเอาตัวรอดได้ค่ะ สงสารก็แต่ป้าเท่านั้น

มีใครมีญาติพี่น้องที่ต้องการแม่บ้านดีเด่นคนนี้ไปทำงานมั๊ยคะ ?
หรือมีคำแนะนำดีๆ ที่จะช่วยป้าได้บ้างมั๊ยคะ ?

ติดต่อเราได้เลยค่ะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราชื่อ "ปอย"
เบอร์โทร 083 - 2543615
E - mail : adarriw@gmail.com
Line ID : adariw


ช่วยทีนะคะ . .