ส่วนพระไตรปิฏก(ต้องถามผู้รู้อีกที่) จะแบ่งออกเป็น3หมวด แต่ละหมวดจะมีหลายๆคัมภีร์ คัมภีรืๆหนึ่งจะมีเนื้อหาเดียวกันเช่น พุทธประวัติ ก็คัมภีร์หนึ่ง อาบัติ ก็คัมภีร์หนึ่ง สาเหตุเพราะยุคเริ่มแรกต้องแบ่งกันท่องจำ

อันนี้ไม่เชิงครับ ในส่วนวินัยจะเรียงตามความแรงของโทษเริ่มตั้งแต่ปาราชิก 4
ถ้าเป็นพระสูตรจะเรียงตามความยาว ดังนั้นพุทธประวัติจึงไม่ได้เรียงตามเวลาครับ เราต้องเอามาเรียงเอง
ส่วนอภิธรรมก็เรียงตามหัวข้อ

ดังนั้นคำภีร์ที่ว่าด้วยพุทธประวัติล้วนๆไม่มีครับ แต่จะแทรกอยู่ในพระสูตรนิกายต่างๆสั้นบ้างยาวบ้าง ระบุเวลาบ้างไม่ระบุเวลาบ้าง คนที่สนใจก็ไปเรียงกันเอาเอง

ในส่วนของ Bible เอาเฉพาะ New Testament นะครับ ทั้งสี่เล่มจะพูดถึงเรื่องเดียวกันคือประวัติของพระเยซู โดยแต่ละเล่มก็จะมีรายละเอียดต่างกันเล็กน้อย ส่วนเล่มอื่นๆนอกเหนือจาก Gospel ทั้ง 4 ก็จะมีเรื่องอย่างเช่นจดหมายอะไรประมาณนี้ ดังนั้นจึงต่างกับพระไตรปิฎกมากตรงที่พระไตรปิฎกเน้น "ธรรม" ครับ คือเน้นที่คำสอนไม่ค่อยสนใจชีวประวัติของพระพุทธเจ้าเท่าไหร่นัก ชีวประวัติของพระพุทธเจ้าเป็นแค่ส่วนเกริ่นนำของ "ธรรม"เท่านั้น จะมีหรือไม่มี "ธรรม" ในส่วนนั้นก็ไม่เปลี่ยน ส่วน New Testament เน้นที่ "คน" คือพระเยซูทำอะไร พูดอะไร สอนอะไร จะเห็นได้ว่าต่างกันอย่างสิ้นเชิงครับ