เจ้าของกระทู้เป็นชอบเขียน ชอบอ่าน มากคะ แล้วรู้สึกว่าการเขียนจดหมายมันเป็นอะไรที่คลาสสิคดี คลาสสิคเสมอ!!

มันเป็นลายมือของเรา มันเป็นข้อความที่มาจากใจ ผู้รับก็คงลุ้นที่หน้าตู้จดหมายทุกวันว่าวันนี้จะมีจดหมายมาถึงไม๊น๊า

ผู้ส่งก็คอยบอกเล่าเรื่องราวต่างๆแล้วก็ลุ้นว่าผู้อ่านจะได้อ่านมันหรือยัง แล้วจะส่งกลับไม๊น๊า

ซึ่งสมัยนี้มันแทบจะหาได้น้อยมากกกกกกก

มันก็ดีที่เกิดมาในยุคที่เทคโนโลยีทันสมัย แต่บางทีก็ยังชอบอะไรเดิมๆแบบนั้นอยู่

ยิ่งบางทีตอนดูซีรี่ที่เค้าเขียนจดหมายหากันมันรู้สึกอบอุ่นที่หัวใจดี ถึงแม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน

วันไหนที่รู้สึกคิดถึง หรืออยากได้กำลังใจก็ย้อนกลับไปอ่านจดหมายเก่าที่บอกเล่าเรื่องราวต่างๆผ่านลายลักษณ์อักษร

มันก็จะทำให้รู้สึกดีทุกครั้ง มันเป็นอะไรที่น่ารักดี เราว่าตอนได้อ่านจดหมายนั้นมันรู้สึกดีกว่าการอ่านเมล มันคนล่ะความรู้สึกเลย ไม่รู้ทำไม

กว่าจะได้รับจดหมายสักฉบับอย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาในการรอคอย ซึ่งมันต่างจากเมล มันเลยดูมีคุณค่าดี เปรียบเทียบกับสมัยก่อนตอนที่

ผู้ใหญ่เขาจีบกันเค้าก็ส่งจดหมายคุยกันอาจจะด้วยความที่สมัยนั้นมันไม่เปิดเหมือนเดี๋ยวนี้ กว่าจะรักกันได้มันยาก เขาเลยเห็นคุณค่าของ

ความรักมันมาก สมัยนี้อะไรๆก็ช่างได้มาง่ายดายเหลือเกิน คุณค่ามันต่างกันจริง



ปล. จะมีใครคิดเหมือนเราไม๊เนี้ย? ฮ่า