ภายใต้โมงยามอันง่วงงุน
สำนึกแห่งทาสรับใช้ปรารถนา ตื่นตัว
น้ำองุ่นในขวดแก้วสีทึบเหิดหาย
ดุจสายธาราแห่งชีวาข้าเหือดแห้ง

จะหลับลงได้เช่นไรกัน!!
ท่ามกลางกลิ่นสาบบนผ้าห่มแลปอกหมอน
มหาสมุทรแห่งความอ้างว้างคงปลิดชีวาข้า
หากนิทราเบื้องหน้าปราศจากนาง

ภายใต้โมงยามอันง่วงงุน
ข้าจรดริมฝีปากลงบนอนุสรณ์แห่งความหวัง
ซ่อนมันเอาไว้ใต้หมอนโสโครก
หากนิทราเบื้องหน้าไร้ซึ่งนาง
ก็ปล่อยข้าจมลงมหาสมุทรอันมืดบอด...

----------------------------------------------------------
แถมเพลงประกอบนิดหน่อย