สวัสดีค่ะ ชาวพันทิปทุกท่าน
(กระทู้นี้ ขอแท็กห้องแป้งด้วย เพราะว่า สาว ๆ หลายท่านน่าจะมีประสบการณ์คล้ายกัน)

ต้องขอเท้าความก่อนเลยว่า เวลาอยู่เมืองไทย ปกติไม่ว่าจะหิว ท้องว่างแค่ไหน ท้องจะไม่ร้องเสียงดังออกมาประจานความหิวโหย
กรณีที่ท้องครืดคราดเพราะหิวก็มี แต่ได้ยินแค่ตัวเอง กรณีที่คนอื่นได้ยินด้วย เท่าที่จำได้นี่ไม่มีเลย
(อ้อ เคยครั้งนึงตอนเครียดลงกระเพาะ อาหารไม่ย่อย เป็นแก๊สในท้อง แล้ววันนั้นสอบ Admission
ตอนนั้น ท้องร้องโครกครากเป็นเสียงแก๊สมวน ๆ ในท้องตลอดการสอบ อายมากเลยค่ะ แต่ล่าสุดไม่มีอาการนั้นแล้ว ผ่านมาก็หลายปีแล้ว)

เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ก่อนหน้านี้ 3 ปี เราไม่เคยมีปัญหาเรื่องท้องร้อง
แต่ 2 ปีที่แล้ว ได้ทุนไปเรียนญี่ปุ่น 1 ปี ค้นพบอะไรบางอย่างที่น่าแปลกใจ
ทั้งเราและเพื่อนสนิทเหมือนกันเลย คือ ถ้าไม่กินข้าวเช้าไปเรียน ตอนเรียน ๆ อยู่ ท้องจะกรีดร้องประกาศตนว่า "ฉันหิว!"
ท่ามกลางห้องเรียนอันเงียบสงบ มีชาวไทยและชาวต่างชาติไม่เกินสิบคน
เพื่อนร่วมชั้นชาวอเมริกัน ชาวอินโดนีเซีย ฯลฯ ร่วมหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน
แต่เราอายมากเลย ซึ่งคนที่อากาศหนักก็คือ เพื่อนเรา ถ้าไม่กินนี่เตรียมใจไว้เลยว่าร้องแน่นอน  (บางทีกินก็ร้อง)
ของเรายังมีร้องบ้าง ไม่ร้องบ้าง
พวกเราเลยเคร่งครัดกันมากว่า ต้องกินอาหารเช้าไปเรียน ห้ามปล่อยให้ท้องว่าง
ถึงกับต้องมีขนมปังติดกระเป๋าไว้

ส่วนเราเคยอาการหนักมาก ตอนที่ไม่มีเวลากินข้าวเลยทั้งวัน
แล้วตอนบ่ายสาม คุณนายที่เราสอนภาษาไทยให้เขาพาไปดูหนัง
มันเป็นหนังเบา ๆ ไม่ใช่บู๊ล้างผลาญ ทุกคนดื่มด่ำกับภาพยนตร์ที่เบา ๆ ที่ดู
ซึ่งที่มันเบา ๆ ไม่ใช่แค่หนัง มันท้องเราด้วยค่ะ
เราต้องนั่งกลืน (ใช่คือ "กลืน") กลืนลูกอมรสมินท์เม็ดเล็ก ๆ (เม็ดประมาณลูกปัดลูกเล็ก ๆ)
เพราะท้องเราทำการประท้วงอย่างเลวร้ายมาก "ทำไมลื้อไม่กินข้าววะ!"
กลืนลูกอมไป 3-4 เม็ด ให้มันมีอะไรย่อยก่อน แล้วก็ค่อย ๆ ดีขึ้น
เห็นท่าไม่ดี หันไปบอกคุณนาย "หนูขอไปเข้าห้องน้ำค่ะ"
วิ่งไปหน้าโรงหนัง ซื้อคุกกี้ชิ้นละ 400 เยน (100 กว่าบาท!) คือมันถูกที่สุดแล้ว
และจำเป็นต้องซื้อ เพื่อให้มันลงไปหมก ๆ ในกระเพาะก่อนที่จะพร้อมกินข้าว

พอเรียนจบ กลับเมืองไทยไม่มีปัญหาอะไร
ท้องไม่ป่าวประกาศให้ชาวบ้านทราบแล้วว่าเราหิว

แต่...เราก็ยังต้องกลับมาทำงานที่ญี่ปุ่้นอยู่บ่อย ๆ  
ตอนนี้ที่พิมพ์อยู่นี่อยู่ญี่ปุ่นค่ะ
ล่าสุดเลย วันนี้ บ่ายแก่ ๆ แล้ว ท้องมันก็ว่างอ่ะเนอะ
ท้องร้องโครกกกกก ออกมา ท่ามกลางออฟฟิศเล็ก ๆ ที่มีเพื่อนร่วมงานแค่ผู้ชายเท่านั้น 5 คน T_T
สาเหตุที่แท็กห้องแป้งด้วยก็นี่แหละค่ะ สาว ๆ คงเข้าใจเราว่ามันอับอายแค่ไหน!
กินขนมชิ้นเล็ก ๆ เข้าไป ถึงดีขึ้นหน่อย แต่ก็ยังแอบป้อดแป้ด ๆ  -*-

พอร้องโครกใหญ่ เราก็รีบล็อกอินมาถามในพันทิปทันทีเลย
เพราะมันชัดเจนแล้วว่า ท้องมันจะำคำรามเสียงดังเฉพาะเวลาที่อยู่ญี่ปุ่น
ถามไร้เดียงสาง่าย ๆ เลยว่า "ทำไมคะ" ToT มีใครทราบบ้าง
ไทยไม่ร้อง ญี่ปุ่นร้อง
อีกคำถามนึงคือ
มีใครเคยเป็นแบบเรามั้ยคะ?
ขอแชร์ประสบการณ์ให้ฟังกันด้วยนะคะ

พิมพ์มาซะยาวเลย ต้องขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาอ่านและร่วมคอมเม้นท์ค่ะ
แว้บกลับไปทำงานแล้วนะคะ อีกไม่นานจะรีบไปหาอะไรยัดท้องให้เต็มซะหน่อย