ตามหัวกระทู้เลยครับ
ท่านคิดว่าคนที่เคยหลงไปบริจาคเงินถวายเงินให้ เณรคำ ผิดพลาดตรงไหน???
เพราะจากข้อมูลที่เผยแพร่ออกมาทุกวันนี้ ทุกท่านต่างก็คงรู้จักเณรคำดีแล้วว่าเป็นยังไง
มาลองคิดๆดูว่าทำไมเมื่อก่อนถึงมีคนที่นับถือ บูชา บริจาคเงินถวายเงินกันอย่างบ้าคลั่งอย่างงั้น
มันเพราะเหตุอะไร พวกเขาตัดสินใจพลาดตรงจุดไหน
ถ้าเรารู้สาเหตุก็จะสามารถป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นได้
แต่ถ้าไม่รู้ เรื่องแบบนี้ก็คงมีอีกเรื่อยๆแหล่ะ
สำหรับผม
ผมคิดว่าเพราะคนเหล่านั้นหิวบุญ หลงไหลและยึดติดในบุญ
และด้วยความเชื่อที่ว่าการทำบุญกับพระอริยะได้บุญมากกว่าพระทั่วๆไป
เวลาคนพวกนี้จะทำบุญใหญ่ๆ ก็เลยต้องมาเสาะหาว่ามีพระอริยะที่ไหนจะได้แห่ไปทำ
ดังนั้นเราจึงเห็นกระแสอยู่ในหลายๆช่วงว่าพระท่านนั้นดี พระท่านโน้นเจ๋ง
ซึ่งกระแสเหล่านี้บางอันก็มาจากการศรัทธาในความประพฤติจริงๆ บางอันก็มาจากการโฆษณา หลอกลวง ชี้นำเพื่อหวังเงิน
แต่ก็พอเข้าใจอยู่ เพราะชาวพุทธในไทยโดนสั่งสอนมาตั้งแต่เด็กในเรื่องบาปบุญ ชาตินี้ชาติหน้า
ทำให้หลายๆคนกลัว อีกอย่างการทำบุญอย่างเปิดเผยถือเป็นเรื่องที่โอ้อวดในสังคมได้ด้วย
เพราะมันจะเป็นเครื่องบ่งชี้ได้ว่าชั้นคนดีนะ บ้างก็เอามาใช้เวลาทำผิด
เช่น เวลากินเหล้า หรือโกหกก็จะคิดว่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับสิ่งที่ชั้นเคยทำดี(บริจาคเงิน)
คนประเภทนี้จะยึดติดในเรื่องไสยศาสตร์ เครื่องรางของขลัง วัตถุนิยมโบสถ์ใหญ่ๆวัดสวยๆ
หลายคนในกรณีนี้เป็นพวกด่าธรรมกายด้วย ทั้งๆที่ดูแล้วไม่ต่างกันเลย
สรุปเพราะคนเหล่านี้ยึดติดในเรื่องบุญ คิดบุญเป็นปริมาณมากกว่าน้อยกว่า คิดแต่จะหาพระอริยะเพื่อทำบุญ
ก็เลยตกเป็นเหยื่อของมิจฉาชีพที่อาศัยศรัทธาผ้าเหลืองหากินนั่นเอง
ท่านคิดว่าคนที่เคยหลงไปบริจาคเงินถวายเงินให้ เณรคำ ผิดพลาดตรงไหน
ท่านคิดว่าคนที่เคยหลงไปบริจาคเงินถวายเงินให้ เณรคำ ผิดพลาดตรงไหน???
เพราะจากข้อมูลที่เผยแพร่ออกมาทุกวันนี้ ทุกท่านต่างก็คงรู้จักเณรคำดีแล้วว่าเป็นยังไง
มาลองคิดๆดูว่าทำไมเมื่อก่อนถึงมีคนที่นับถือ บูชา บริจาคเงินถวายเงินกันอย่างบ้าคลั่งอย่างงั้น
มันเพราะเหตุอะไร พวกเขาตัดสินใจพลาดตรงจุดไหน
ถ้าเรารู้สาเหตุก็จะสามารถป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นได้
แต่ถ้าไม่รู้ เรื่องแบบนี้ก็คงมีอีกเรื่อยๆแหล่ะ
สำหรับผม
ผมคิดว่าเพราะคนเหล่านั้นหิวบุญ หลงไหลและยึดติดในบุญ
และด้วยความเชื่อที่ว่าการทำบุญกับพระอริยะได้บุญมากกว่าพระทั่วๆไป
เวลาคนพวกนี้จะทำบุญใหญ่ๆ ก็เลยต้องมาเสาะหาว่ามีพระอริยะที่ไหนจะได้แห่ไปทำ
ดังนั้นเราจึงเห็นกระแสอยู่ในหลายๆช่วงว่าพระท่านนั้นดี พระท่านโน้นเจ๋ง
ซึ่งกระแสเหล่านี้บางอันก็มาจากการศรัทธาในความประพฤติจริงๆ บางอันก็มาจากการโฆษณา หลอกลวง ชี้นำเพื่อหวังเงิน
แต่ก็พอเข้าใจอยู่ เพราะชาวพุทธในไทยโดนสั่งสอนมาตั้งแต่เด็กในเรื่องบาปบุญ ชาตินี้ชาติหน้า
ทำให้หลายๆคนกลัว อีกอย่างการทำบุญอย่างเปิดเผยถือเป็นเรื่องที่โอ้อวดในสังคมได้ด้วย
เพราะมันจะเป็นเครื่องบ่งชี้ได้ว่าชั้นคนดีนะ บ้างก็เอามาใช้เวลาทำผิด
เช่น เวลากินเหล้า หรือโกหกก็จะคิดว่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับสิ่งที่ชั้นเคยทำดี(บริจาคเงิน)
คนประเภทนี้จะยึดติดในเรื่องไสยศาสตร์ เครื่องรางของขลัง วัตถุนิยมโบสถ์ใหญ่ๆวัดสวยๆ
หลายคนในกรณีนี้เป็นพวกด่าธรรมกายด้วย ทั้งๆที่ดูแล้วไม่ต่างกันเลย
สรุปเพราะคนเหล่านี้ยึดติดในเรื่องบุญ คิดบุญเป็นปริมาณมากกว่าน้อยกว่า คิดแต่จะหาพระอริยะเพื่อทำบุญ
ก็เลยตกเป็นเหยื่อของมิจฉาชีพที่อาศัยศรัทธาผ้าเหลืองหากินนั่นเอง