แรกเริ่มเดิมทีมีความเชื่อ ตั้งมั่น ศรัทธา มุ่งหวังเกี่ยวกับเรื่องพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะเรื่องของการทำบุญ ที่ไม่ว่าทั้งตำราต่างๆ พระ เถร เณร ชี ต่างก็บอกว่า บุญ ประกอบไปด้วย ทาน ศีล ภาวนา หมั่นทำให้ครบ ชีวิตก็จะมีความสุข เจริญรุ่งเรือง แต่.......พยายามที่จะไม่สงสัยในตัวบุญตัวกุศลที่ทำลงไป แรกๆๆก็ทำไปเท่าที่ทำได้ตามกำลัง หวังผลบุญผลกุศลที่จะได้มีความอยู่ดีกินดี มีความสุข ไม่ต้องหวังชาติหน้าหรือนิพพาน แต่ขอหวังชาตินี้ ) ขอแชร์อีกด้านหนึ่งของโลกปัจจุบัน อันที่ดีก็ยังมีอยู่นะค่ะ
1. พระสงฆ์ ตามความเข้าใจของดิฉัน พระสงฆ์ คือผู้ที่ละซึ่งกิเลสแล้ว อยู่ง่าย กินง่าย และขอข้าวกินทุกเข้า ( บิณฑบาตร ) แต่ตอนนี้เหรอค่ะ
- พระในกรุงเทพ เคยได้ยินแต่สังฆทานเวียน แต่ที่กรุงเทพ บิณฑบาตรเวียนค่ะ วนเวียนกับแม่ค้าขายกับข้าว ใส่แล้วก็เอามาขายใหม่อยู่อย่างนั้นเรื่อยๆๆ จนตลาดวาย หลังจากนั้นก็นั่งแท๊กซี่เบาๆๆ พอไปถึงวัด ให้เด็กวัดสั่งเคเอฟซี หรืออาหารตามสั่งไม่ก็ก๋วยเตี๋ยว
- พระวัดป่า ( ธรรมยุทธ ) เล่นหวย กินเหล้า พอเมาก็ทะเลาะกันเอง ยังไม่รวมถึงออเดอร์อาหารได้ตามสั่ง ลาบเลือด สดๆๆ ใหม่ๆๆ ดิบๆๆ ชอบมาก
2. วัด ศาสนสถาน สร้างกันเข้าไป ให้ใหญ่โต อลังการไว้เป็นดี จะได้มีกิจกรรมเรี่ยไรได้ตลอดปี ภายในหนึ่งปีท่านสามารถคิดอีเว้นท์หรือกิจกรรมบุญได้ตลอดเวลาหรือตลอดทุกไตรมาส ( เมื่อก่อนดิฉันก็ไม่ธรรมดาค่ะ เรี่ยไรปัจจัยเพื่อที่จะสร้างศาสนสถานและศาสนวัตถุ คิดว่าจะได้อนิสงส์จากบุญที่ทำ )
3. สมาธิ สวดมนต์ เดินจงกรม ทำมานานละ ไม่ได้นับ ไม่รู้กี่ปี เค้าว่ากันว่าเป็นการทำบุญที่ไม่ต้องใช้เงินเลยแต่ได้บุญกุศลสูงสุด ตามความเข้าใจของดิฉันหมายถึงว่าได้บุญเยอะสุด ในบรรดาทาน ศีล
4. ปัจจัย เงิน อันนี้สำคัญสุด อันนี้พระชอบกันเหลือเกินไม่ว่าพระวัดบ้านหรือวัดป่า วัดบ้านจับเงินได้ ใช้จ่ายเงินได้ แต่พระวัดป่าไม่จับเงิน แต่บอกได้ว่าอยากได้อะไร ใครจะเป็นเจ้าภาพอะไร แล้วมันต่างกันตรงไหนไม่ทราบค่ะ
บทสรุปของตัวเองคิดว่า บุญ ทาน สิ่งต่างๆๆที่ทำแล้วนั้นไปไหน อยู่ไหน ทำอะไรอยู่ ไม่เห็นได้มาช่วยเหลืออะไรเลยเวลาที่มีปัญหาเกิดขึ้น มีอย่างเดียวที่ช่วยได้คือหนึ่งสมอง สองมือ และเงิน ยำ้ว่าเงินเท่านั้นจริงๆๆ พอล่ะ จบล่ะ เลิกล่ะ เหนื่อย กว่าจะได้เงินมาแต่ละบาทแต่ละสตางค์ เลยเปลี่ยนความคิดใหม่
- เลี้ยงดูพ่อ แม่ญาติพี่น้อง ให้มีความสุขมากๆๆ ให้ทั้งเวลา เอาใจใส่ให้มากๆๆ ซึ่งเมื่อก่อนทำแต่งาน พอมีเวลาก็ไปปฎิบัติธรรม แต่ตอนนี้ว่างก็พาพ่อ แม่ ไปเที่ยว กิน ช้อป แหลก สะใจกว่าเยอะ
- หาเวลาทำอาหารเที่ยงเลี้ยงเด็กและแจกเด็กตามโรงเรียนชนบท อันนี้เริ่ดมาก ถึงแม้ไม่ได้ให้พร กรวดนำ้ หยาดนำ้ แต่ได้เห็นเด็กมีความสุขกับอาหารที่ให้และคำขอบคุณ แค่นี้ก็มีความสุขล่ะ
- บริจาคเงินให้กับโรงพยาบาลเพื่อซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ เพื่อช่วยชีวิตคนป่วย ดีกว่าเที่ยวเอาเงินไปบริจาค กฐิน ผ้าป่า
จาก คนเคยที่เปี่ยมไปด้วยศรัทธา ความเชื่อ เรื่องบุญ คะ อาจจะดูไม่ถูกจิตรกับบรรดาโลกสวยและเหล่าผู้หลงบุญ ต้องขออภัยด้วยนะคะ
เริ่มจะหมดศรัทธาและความเชื่อเรื่อง"บุญ" "พระ" "วัด" "สมาธิ" "สวดมนต์" "ศาสนา" แล้ว......
1. พระสงฆ์ ตามความเข้าใจของดิฉัน พระสงฆ์ คือผู้ที่ละซึ่งกิเลสแล้ว อยู่ง่าย กินง่าย และขอข้าวกินทุกเข้า ( บิณฑบาตร ) แต่ตอนนี้เหรอค่ะ
- พระในกรุงเทพ เคยได้ยินแต่สังฆทานเวียน แต่ที่กรุงเทพ บิณฑบาตรเวียนค่ะ วนเวียนกับแม่ค้าขายกับข้าว ใส่แล้วก็เอามาขายใหม่อยู่อย่างนั้นเรื่อยๆๆ จนตลาดวาย หลังจากนั้นก็นั่งแท๊กซี่เบาๆๆ พอไปถึงวัด ให้เด็กวัดสั่งเคเอฟซี หรืออาหารตามสั่งไม่ก็ก๋วยเตี๋ยว
- พระวัดป่า ( ธรรมยุทธ ) เล่นหวย กินเหล้า พอเมาก็ทะเลาะกันเอง ยังไม่รวมถึงออเดอร์อาหารได้ตามสั่ง ลาบเลือด สดๆๆ ใหม่ๆๆ ดิบๆๆ ชอบมาก
2. วัด ศาสนสถาน สร้างกันเข้าไป ให้ใหญ่โต อลังการไว้เป็นดี จะได้มีกิจกรรมเรี่ยไรได้ตลอดปี ภายในหนึ่งปีท่านสามารถคิดอีเว้นท์หรือกิจกรรมบุญได้ตลอดเวลาหรือตลอดทุกไตรมาส ( เมื่อก่อนดิฉันก็ไม่ธรรมดาค่ะ เรี่ยไรปัจจัยเพื่อที่จะสร้างศาสนสถานและศาสนวัตถุ คิดว่าจะได้อนิสงส์จากบุญที่ทำ )
3. สมาธิ สวดมนต์ เดินจงกรม ทำมานานละ ไม่ได้นับ ไม่รู้กี่ปี เค้าว่ากันว่าเป็นการทำบุญที่ไม่ต้องใช้เงินเลยแต่ได้บุญกุศลสูงสุด ตามความเข้าใจของดิฉันหมายถึงว่าได้บุญเยอะสุด ในบรรดาทาน ศีล
4. ปัจจัย เงิน อันนี้สำคัญสุด อันนี้พระชอบกันเหลือเกินไม่ว่าพระวัดบ้านหรือวัดป่า วัดบ้านจับเงินได้ ใช้จ่ายเงินได้ แต่พระวัดป่าไม่จับเงิน แต่บอกได้ว่าอยากได้อะไร ใครจะเป็นเจ้าภาพอะไร แล้วมันต่างกันตรงไหนไม่ทราบค่ะ
บทสรุปของตัวเองคิดว่า บุญ ทาน สิ่งต่างๆๆที่ทำแล้วนั้นไปไหน อยู่ไหน ทำอะไรอยู่ ไม่เห็นได้มาช่วยเหลืออะไรเลยเวลาที่มีปัญหาเกิดขึ้น มีอย่างเดียวที่ช่วยได้คือหนึ่งสมอง สองมือ และเงิน ยำ้ว่าเงินเท่านั้นจริงๆๆ พอล่ะ จบล่ะ เลิกล่ะ เหนื่อย กว่าจะได้เงินมาแต่ละบาทแต่ละสตางค์ เลยเปลี่ยนความคิดใหม่
- เลี้ยงดูพ่อ แม่ญาติพี่น้อง ให้มีความสุขมากๆๆ ให้ทั้งเวลา เอาใจใส่ให้มากๆๆ ซึ่งเมื่อก่อนทำแต่งาน พอมีเวลาก็ไปปฎิบัติธรรม แต่ตอนนี้ว่างก็พาพ่อ แม่ ไปเที่ยว กิน ช้อป แหลก สะใจกว่าเยอะ
- หาเวลาทำอาหารเที่ยงเลี้ยงเด็กและแจกเด็กตามโรงเรียนชนบท อันนี้เริ่ดมาก ถึงแม้ไม่ได้ให้พร กรวดนำ้ หยาดนำ้ แต่ได้เห็นเด็กมีความสุขกับอาหารที่ให้และคำขอบคุณ แค่นี้ก็มีความสุขล่ะ
- บริจาคเงินให้กับโรงพยาบาลเพื่อซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ เพื่อช่วยชีวิตคนป่วย ดีกว่าเที่ยวเอาเงินไปบริจาค กฐิน ผ้าป่า
จาก คนเคยที่เปี่ยมไปด้วยศรัทธา ความเชื่อ เรื่องบุญ คะ อาจจะดูไม่ถูกจิตรกับบรรดาโลกสวยและเหล่าผู้หลงบุญ ต้องขออภัยด้วยนะคะ