ผมรู้สึกว่า ช่วงนี้ สมองของผม กำลังเสื่อมลงๆ
ตอนเลิกงาน ลืมไดอารี่ ไว้ในที่ทำงาน วันรุ่งขึ้น
มาทำงาน ก็ลืมสเปรย์เซ็ตผมไว้ที่ห้องอีก
แถมยังหาผ้าเช็ดอเนกประสงค์ที่อยู่ในกองเอกสาร ไม่เจอ ทั้งๆที่มันก็อยู่ตรงนั้น...
รึว่านี่จะเป็นสัญญานว่า สมองของผมกำลังเสื่อม
ผมอาจกลายเป็นอัลไซเมอร์ที่จำไม่ได้แม้ชื่อตัวเอง
ทุกครั้งที่ผมเบลอๆ ผมมักจะแต่งกลอน เพื่อให้สมองได้คิด จะได้ทำให้อะไรๆดีขึ้น
อ๊ะ!!!รึว่าเราต้อง-ส์!! เอ๊ย !!ดื่มเปปทีน
เพื่อนๆก้อมาแต่งกลอนด้วยกันนะครับ
เราจะได้บริหารสมองไปด้วยกัน
งั้นผมเริ่มก่อนละกัน
---------------
เธอจากไป ทิ้งไว้ เพียงโต๊ะเปล่า...
ไม่มีเหล้า แค่กาแฟ และตัวฉัน...
กับปากกา และกระดาษ เค๊กหนึ่งอัน...
และเธอนั้น ที่อยู่ใน ความทรงจำ...
มีรูปเธอ ที่ฉัน วาดเอาไว้...
เผื่อวันไหน ที่ฉัน รู้สึกเหงา...
จะเข้าเว็บ ย้อนไปอ่าน เรื่องของเรา...
จะเรื่องเศร้า เรื่องดี มิมีลืม....
ฉันยังกิน กาแฟ ที่ฉันชอบ...
ที่เธอมอบ ให้ชั้นดื่ม ยามชั้นล้า...
เธอเคยชง ให้ฉันดื่ม ตลอดมา....
แต่วันนี้ คนที่ชงมันมา.....
...
...
....
ไม่ใช่เธอ......
ใครเก่งกลอน มาเเต่งกลอนตามภาพกันเถอะขอรับ
ตอนเลิกงาน ลืมไดอารี่ ไว้ในที่ทำงาน วันรุ่งขึ้น
มาทำงาน ก็ลืมสเปรย์เซ็ตผมไว้ที่ห้องอีก
แถมยังหาผ้าเช็ดอเนกประสงค์ที่อยู่ในกองเอกสาร ไม่เจอ ทั้งๆที่มันก็อยู่ตรงนั้น...
รึว่านี่จะเป็นสัญญานว่า สมองของผมกำลังเสื่อม
ผมอาจกลายเป็นอัลไซเมอร์ที่จำไม่ได้แม้ชื่อตัวเอง
ทุกครั้งที่ผมเบลอๆ ผมมักจะแต่งกลอน เพื่อให้สมองได้คิด จะได้ทำให้อะไรๆดีขึ้น
อ๊ะ!!!รึว่าเราต้อง-ส์!! เอ๊ย !!ดื่มเปปทีน
เพื่อนๆก้อมาแต่งกลอนด้วยกันนะครับ
เราจะได้บริหารสมองไปด้วยกัน
งั้นผมเริ่มก่อนละกัน
---------------
เธอจากไป ทิ้งไว้ เพียงโต๊ะเปล่า...
ไม่มีเหล้า แค่กาแฟ และตัวฉัน...
กับปากกา และกระดาษ เค๊กหนึ่งอัน...
และเธอนั้น ที่อยู่ใน ความทรงจำ...
มีรูปเธอ ที่ฉัน วาดเอาไว้...
เผื่อวันไหน ที่ฉัน รู้สึกเหงา...
จะเข้าเว็บ ย้อนไปอ่าน เรื่องของเรา...
จะเรื่องเศร้า เรื่องดี มิมีลืม....
ฉันยังกิน กาแฟ ที่ฉันชอบ...
ที่เธอมอบ ให้ชั้นดื่ม ยามชั้นล้า...
เธอเคยชง ให้ฉันดื่ม ตลอดมา....
แต่วันนี้ คนที่ชงมันมา.....
...
...
....
ไม่ใช่เธอ......