(ขอคุยประเด็นเรื่องเพศนิดนึงนะคะ)
เหนื่อยค่ะ! วันนี้ต้องเดินหลบให้ผู้ชาย 1 คน และโดนผู้ชายแซงคิว
1. วันนี้ต้องเดินหลบให้ผู้ชาย 1 คน เหตุการณ์ คือ เราเดินไปบนทางเท้า มีสิ่งกีดขวาง ทำให้ทางมันบีบให้เดินสวนทางกันไม่ได้ จำเป็นต้องมีใคร 1 คนหลบ และคนนั้นคือ”เรา”
จริงๆเรื่องนี้ก็ไม่มีประเด็นอะไรนักหรอกค่ะ เรื่องเล็กๆน้อยๆ เข้าใจว่ามันก็คงต้องมีใคร 1 คนหลบ และคนๆนั้นสามารถเป็นใครก็ได้ ไม่แยกหญิง ไม่แยกชาย ทุกคนต่างเท่าเทียมกัน ยิ่งเหตุการณ์แบบนี้ ถ้าไม่มีใครเห็นด้วยตาตัวเอง ก็คงบอกไม่ได้หรอกว่าใครสมควรหลบกันแน่ อาจจะเป็นเรา หรืออาจจะเป็นเขาคนนั้น (คล้ายๆกับเหตุการณ์ถอยรถ ถ้าไม่มีคลิป ไม่เห็นกับตา ทุกคนก็อาจจะวิพากษ์วิจารณ์กันไปแล้วแต่ความคิดของแต่ละคน)
เอาเป็นว่า เรา ผู้หญิง ต้องหลบให้ผู้ชาย (หนุ่ม) ด้วยมารยาทและน้ำใจ (ไม่มีใครถูกผิด มีแต่แค่ใครจะให้ทางใครก่อนแค่นั้น)
2. โดนผู้ชาย(วัยกลางคน)แซงคิว อันนี้ไม่ได้อะไรมาก โดนแซงทุกวันเป็นประจำที่รถไฟฟ้า MRT ส่วนมากโดนผู้หญิงด้วยกันแซงค่ะ ไม่ก็เป็นป้าแก่ๆ แต่วันนี้แปลกไป (หรือเราไม่ชิน) เราโดนผู้ชายแซงคิว
เราประหลาดใจมาก เพราะสมองเรามักประมวลมาแล้วว่าผู้ชายมักไม่แซงคิว ไม่พยายามเอาตัวไปเบียดใคร ส่วนมากมักมีมารยาทมากว่าผู้หญิง และมีความเป็นสุภาพบุรุษ
ประเด็นสำคัญที่อยากจะถกและบ่นก็คือ เดี๋ยวนี้ผู้ชายที่เป็นสุภาพบุรุษ(ในกรุงเทพฯ)อาจจะมีอยู่ไม่เยอะใช่ไหมคะ? อาจจะมีบ้างแต่ไม่เยอะหรือเปล่า?
ขอยกแค่กรุงเทพฯนะคะ เมืองที่ประชาชนต่างดิ้นรนเอาตัวรอด เรารู้ค่ะ เราเกิดและโตที่นี่ และยอมรับว่าแต่ก่อนเป็นแค่เด็กนักเรียน ปัจจุบันทำงานแล้วเจอโลกกว้างกว่าแค่ในมหาวิทยาลัย
ไม่ใช่ว่าในมหาวิทยาลัยไม่มีผู้ชายเห็นแก่ตัวค่ะ มีค่ะ เคยเจอ แต่ก็มักเป็นส่วนน้อย
แต่พอเราโตขึ้น เราก็ยิ่งคิด(ไปเองรึเปล่า)ว่าผู้ชายโตๆเค้าคงมีความเป็นสุภาพบุรุษ มากกว่าชายวัยรุ่น
อันนี้เราไม่ได้เหมาทุกคนนะคะ ก็ยังเชื่อว่ามีคนมีมารยาทอยู่ แต่เรารู้สึกว่า เพราะวัยวุฒิและประสบการณ์ของคนด้วยหรือเปล่า ทำให้ผู้ชายเปลี่ยนไป เพราะต้องดิ้นรน ต้องเอาตัวรอด ต้องเห็นแก่ตัวบ้าง หรือเพราะผู้หญิงไร้มารยาทเยอะขึ้นด้วย เลยเป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่ทำให้พวกเขาเหล่านี้ไม่ต้องแคร์เรื่องความเป็นสุภาพบุรุษกับผู้หญิงเหล่านี้มากนัก?
ไม่ได้ต้องการรณรงค์ให้ผู้ชายมีความเป็นสุภาพบุรุษอะไรนักหรอก เข้าใจว่าคุณอาจจะเจอเหตุการณ์ไม่ดีมาเยอะ หรือมันคือนิสัยของคุณอยู่แล้ว และขอชื่นชมน้องๆนักศึกษาหลายๆคน พี่ว่าน้องๆมีความเป็นสุภาพบุรุษสูงพอสมควร และอยากให้รักษาส่วนนี้ไว้ พี่ว่ามันคือเรื่องดีที่ควรมีติดตัวไว้ค่ะ แน่นอน มารยาทหรือความเป็นสุภาพบุรุษมันไม่ได้การันตีว่ามันทำให้คุณประสบความสำเร็จในชีวิตหรือไม่ แต่อย่างน้อยเราว่ามันก็ทำให้สังคมน่าอยู่ขึ้นเยอะค่ะ ^^
เราพิมมาซะยาวทั้งหมดนี้ไม่ได้เรียกร้องอะไรหรอกค่ะ แค่หาพื้นที่พูดคุย เข้าใจอยู่ว่าแค่กระทู้เล็กๆในพันทิพ ที่มีคนเล่นกระจ้อยร่อยของสังคมไทย ไม่ได้ทำให้สังคมหรือใครเปลี่ยนอะไรได้ขนาดนั้น (ขนาดกระทู้ร้องเรียน หรือกระทู้ติว่าร้านค้าร้านอาหารขึ้นเป็นแนะนำ ดังไปทั่วเน็ต ยังไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้เลย)
เราแค่พิมบ่นไปตามเรื่องเฉยๆ มันมีความรู้สึกตะขิดตะขวงใจจริงๆ หรือเพราะเราอาจจะคิดเองเออเองของเราไปเองก็ได้ว่าผู้ชายคงต้องเป็นอย่างโน้นอย่างนี้
ปล. เราไม่ได้ติดละครน้า สุภาพบุรุษจุฑาเทพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อกับผู้ชายในความคิดของเรา แต่ยอมรับว่าดูการ์ตูนดิสนีย์บ่อย ^^
ขอบคุณที่อ่านค่ะ เราไม่ได้อยากดราม่าอะไร มาพูดคุยกันได้ค่ะทั้งหญิงและชายนะคะ
เดี๋ยวนี้ผู้ชายที่เป็นสุภาพบุรุษ(ในกรุงเทพฯ)อาจจะมีอยู่ไม่เยอะแล้วใช่ไหมคะ?
เหนื่อยค่ะ! วันนี้ต้องเดินหลบให้ผู้ชาย 1 คน และโดนผู้ชายแซงคิว
1. วันนี้ต้องเดินหลบให้ผู้ชาย 1 คน เหตุการณ์ คือ เราเดินไปบนทางเท้า มีสิ่งกีดขวาง ทำให้ทางมันบีบให้เดินสวนทางกันไม่ได้ จำเป็นต้องมีใคร 1 คนหลบ และคนนั้นคือ”เรา”
จริงๆเรื่องนี้ก็ไม่มีประเด็นอะไรนักหรอกค่ะ เรื่องเล็กๆน้อยๆ เข้าใจว่ามันก็คงต้องมีใคร 1 คนหลบ และคนๆนั้นสามารถเป็นใครก็ได้ ไม่แยกหญิง ไม่แยกชาย ทุกคนต่างเท่าเทียมกัน ยิ่งเหตุการณ์แบบนี้ ถ้าไม่มีใครเห็นด้วยตาตัวเอง ก็คงบอกไม่ได้หรอกว่าใครสมควรหลบกันแน่ อาจจะเป็นเรา หรืออาจจะเป็นเขาคนนั้น (คล้ายๆกับเหตุการณ์ถอยรถ ถ้าไม่มีคลิป ไม่เห็นกับตา ทุกคนก็อาจจะวิพากษ์วิจารณ์กันไปแล้วแต่ความคิดของแต่ละคน)
เอาเป็นว่า เรา ผู้หญิง ต้องหลบให้ผู้ชาย (หนุ่ม) ด้วยมารยาทและน้ำใจ (ไม่มีใครถูกผิด มีแต่แค่ใครจะให้ทางใครก่อนแค่นั้น)
2. โดนผู้ชาย(วัยกลางคน)แซงคิว อันนี้ไม่ได้อะไรมาก โดนแซงทุกวันเป็นประจำที่รถไฟฟ้า MRT ส่วนมากโดนผู้หญิงด้วยกันแซงค่ะ ไม่ก็เป็นป้าแก่ๆ แต่วันนี้แปลกไป (หรือเราไม่ชิน) เราโดนผู้ชายแซงคิว
เราประหลาดใจมาก เพราะสมองเรามักประมวลมาแล้วว่าผู้ชายมักไม่แซงคิว ไม่พยายามเอาตัวไปเบียดใคร ส่วนมากมักมีมารยาทมากว่าผู้หญิง และมีความเป็นสุภาพบุรุษ
ประเด็นสำคัญที่อยากจะถกและบ่นก็คือ เดี๋ยวนี้ผู้ชายที่เป็นสุภาพบุรุษ(ในกรุงเทพฯ)อาจจะมีอยู่ไม่เยอะใช่ไหมคะ? อาจจะมีบ้างแต่ไม่เยอะหรือเปล่า?
ขอยกแค่กรุงเทพฯนะคะ เมืองที่ประชาชนต่างดิ้นรนเอาตัวรอด เรารู้ค่ะ เราเกิดและโตที่นี่ และยอมรับว่าแต่ก่อนเป็นแค่เด็กนักเรียน ปัจจุบันทำงานแล้วเจอโลกกว้างกว่าแค่ในมหาวิทยาลัย
ไม่ใช่ว่าในมหาวิทยาลัยไม่มีผู้ชายเห็นแก่ตัวค่ะ มีค่ะ เคยเจอ แต่ก็มักเป็นส่วนน้อย
แต่พอเราโตขึ้น เราก็ยิ่งคิด(ไปเองรึเปล่า)ว่าผู้ชายโตๆเค้าคงมีความเป็นสุภาพบุรุษ มากกว่าชายวัยรุ่น
อันนี้เราไม่ได้เหมาทุกคนนะคะ ก็ยังเชื่อว่ามีคนมีมารยาทอยู่ แต่เรารู้สึกว่า เพราะวัยวุฒิและประสบการณ์ของคนด้วยหรือเปล่า ทำให้ผู้ชายเปลี่ยนไป เพราะต้องดิ้นรน ต้องเอาตัวรอด ต้องเห็นแก่ตัวบ้าง หรือเพราะผู้หญิงไร้มารยาทเยอะขึ้นด้วย เลยเป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่ทำให้พวกเขาเหล่านี้ไม่ต้องแคร์เรื่องความเป็นสุภาพบุรุษกับผู้หญิงเหล่านี้มากนัก?
ไม่ได้ต้องการรณรงค์ให้ผู้ชายมีความเป็นสุภาพบุรุษอะไรนักหรอก เข้าใจว่าคุณอาจจะเจอเหตุการณ์ไม่ดีมาเยอะ หรือมันคือนิสัยของคุณอยู่แล้ว และขอชื่นชมน้องๆนักศึกษาหลายๆคน พี่ว่าน้องๆมีความเป็นสุภาพบุรุษสูงพอสมควร และอยากให้รักษาส่วนนี้ไว้ พี่ว่ามันคือเรื่องดีที่ควรมีติดตัวไว้ค่ะ แน่นอน มารยาทหรือความเป็นสุภาพบุรุษมันไม่ได้การันตีว่ามันทำให้คุณประสบความสำเร็จในชีวิตหรือไม่ แต่อย่างน้อยเราว่ามันก็ทำให้สังคมน่าอยู่ขึ้นเยอะค่ะ ^^
เราพิมมาซะยาวทั้งหมดนี้ไม่ได้เรียกร้องอะไรหรอกค่ะ แค่หาพื้นที่พูดคุย เข้าใจอยู่ว่าแค่กระทู้เล็กๆในพันทิพ ที่มีคนเล่นกระจ้อยร่อยของสังคมไทย ไม่ได้ทำให้สังคมหรือใครเปลี่ยนอะไรได้ขนาดนั้น (ขนาดกระทู้ร้องเรียน หรือกระทู้ติว่าร้านค้าร้านอาหารขึ้นเป็นแนะนำ ดังไปทั่วเน็ต ยังไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้เลย)
เราแค่พิมบ่นไปตามเรื่องเฉยๆ มันมีความรู้สึกตะขิดตะขวงใจจริงๆ หรือเพราะเราอาจจะคิดเองเออเองของเราไปเองก็ได้ว่าผู้ชายคงต้องเป็นอย่างโน้นอย่างนี้
ปล. เราไม่ได้ติดละครน้า สุภาพบุรุษจุฑาเทพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อกับผู้ชายในความคิดของเรา แต่ยอมรับว่าดูการ์ตูนดิสนีย์บ่อย ^^
ขอบคุณที่อ่านค่ะ เราไม่ได้อยากดราม่าอะไร มาพูดคุยกันได้ค่ะทั้งหญิงและชายนะคะ