แฟนเราชาวแอฟริกา เป็นนักฟุตบอล เล่นมา 2 ปี
เกิดอุบัติเหตุจากการแข่ง ต้องฝ่าตัดหัวเข่า จึงหยุดเล่นไปประมาณ 6 เดือน
ปลายปีที่แล้วจะกลับเข้ามาเล่นใหม่ ก้อไม่มีทีมไหนรับ จนถึงตอนนี้ ยังหาทีมเล่นไม่ได้

จากปลายปีที่แล้วจนถึงตอนนี้ เราแบ่งเงินให้เค้าใช้ตลอด รวมทั้งค่าเช่าห้องเค้า ค่าต่อวีซ่า หมดเป็นแสนๆ
เราไม่มีเงินเก็บ ไม่ได้เที่ยว ไม่ได้ซื้อของที่อยากได้ เหมือนเดิมๆ ประหยัดสุดๆ

เค้าเป็นคนขยัน มีวินัย มีความรับผิดชอบ ซ้อมบอลทุกวัน เค้าเป็นคนเดียวที่หาเงินให้ครอบครัว
เราเห็นถึงความพยายามในการหางานของเค้า ไปเทสฝีเ้ท้าทุกที่ แต่ก้อไม่มีใครตอบรับ
บางทีเค้าเครียดมาก โกรธตัวเอง ทุเรศตัวเอง ที่ขอเงินเราใช้ และโทษตัวเองว่าไม่ดี ที่ไม่มีเงินส่งให้แม่
เราถามเค้่าว่า ถ้าไม่ได้งานจริงๆ จะกลับบ้าน(แอฟริกา) มั๊ย เค้าบอก เค้ายังกลับไม่ได้ ที่นั้นไม่มีอะไรทำ ทุกคนรอเงินจากเค้าอยู่

บางครั้งเราถามตัวเองว่า เลิกกับเค้าดีมั๊ย? เราจะได้กลับไปใช้ชีวิตเดิมๆ มีเงินเก็บ เที่ยวกับเพื่อนๆ ซื้อของที่อยากได้
แล้วเค้าหล่ะ? เค้าจะเ็ป็นยังงัย? เราทำใจไม่ได้ถ้าจะทิ้งเค้าไปตอนนี้ แต่เราก้อท้อ เหนื่อย มองไม่เห็นอนาคตที่สดใสเลย

คงเป็นเพราะชะตาลิขิตมาแล้ว ว่าเราต้องช่วยเค้า และเราก้อจะช่วยเค้าต่อไป และช่วยจนถึงที่สุด
ทำไมนะหรือ เพราะรัก หรือ สงสาร หรือ ทั้งสองอย่าง?

**ตอนนี้กำลังเครียดมากเพราะต้องหาเงิน 60000 บาท เพื่อเตรียมต่อวีซ่าในอีก 3 เดือนข้างหน้า

ขอกำลังใจหน่อยนะคะ