ปกติเป็นคนนอนค่อนข้างดึกอยู่แล้ว เมื่อก่อนตอนทำงานบริษัท ก็จะนอนประมาณเที่ยงคืน ตีหนึ่ง
พอตอนนี้ลาออกกลับมาช่วยธุรกิจที่บ้าน แรกๆก็นอนเหมือนปกติ ตื่นเจ็ดโมง เจ็ดครึ่ง...
แต่ช่วง 1 ปีที่ผ่านมา ผมนอนหลับยากมาก ปิดไฟ ปิดทีวี ปิดทุกอย่างยกเว้นแอร์
นอนดิ้นไปดิ้นมาเป็นชั่วโมงๆ นับเลข สวดมนต์ หลับตานอนนิ่งๆ
ตีสอง ตีสาม ยังลุกไปเข้าห้องน้ำ ดูนาฬิกาอยู่เลยแล้วจะไปเผลอหลับตอนไหนไม่รู้ทุกที

ข้ามมาตอนตื่น ตั้งเสียงปลุกจากไอโฟน เอาที่มันดังที่สุดแล้ว .... หลังๆมานี่ ไม่เคยได้ยินเลย
สนู๊ทแล้ว สนู๊ทอีก ตั้งปลุกไว้เจ็ดโมง บางทีเก้าโมงมันยังสนู๊ทอยู่เลย มันดังทุกๆ 9 นาที มา 2 ชม.
แต่ผมไม่ตื่น!!! แม่ก็ด่า พ่อก็บ่น... เสียงปลุกดังข้ามห้อง
น้อยครั้งมากที่จะได้ยินเสียงปลุกแล้วลุกมาปิดได้
บางวันนอนน้อย ตอนเย็นไปเตะบอล กลับบ้านมาเหนื่อยๆ นึกว่าจะหลับปุ๋ย ที่ไหนได้
เหมือนเดิม... จนกลัวว่ามันจะติดเวลานอนแย่ๆแบบนั้นไปซะ

ใครเคยเป็นประมาณนี้บ้างไม๊ครับ แล้วพยายามแก้ตัวเองยังไง
อยากเป็นแบบว่า อยากนอนตอนไหนก็นอนได้ เห็นเพื่อนบางคน บอกว่าจะนอน อีกไม่เกิน  5 นาทีก็หลับไปแระ
กลุ้มจริงๆครับ นอนไม่อิ่มสุขภาพจิตก็เสียทั้งวัน ดื่นกาแฟก็มึนๆงงๆ เหมือนไร้วิญญาณ