เห็นหลายคนบอกว่า จิตเรานี้ เกิดๆดับๆ ด้วยความเร็วสูงงงงงง จนกระทั่งเห็นมันต่อเนื่อง
แบบเดียวกับหลอดไฟที่กระพริบเร็วๆ จนเห็นมันไม่กระพริบ
แบบเดียวกับหนังการ์ตูน ที่ฉายทีละภาพ จนเห็นมันเคลื่อนไหวต่อเนื่อง

บ้างก็อธิบายว่ามันเป็นผลเนื่องมาจากการกระพริบของอนุภาคในระดับควอนตัม ต้องเจริญสติจนถึงขึ้นสูงจึงจะเห็นจิตกระพริบได้

จึงอยากทราบครับว่า แนวคิดนี้ มีที่มาจากพระสูตรใด ในพระไตรปิฎก

โดยส่วนตัว เห็นว่า จิตของคนเรานี้ เป็นภาพลวงที่เกิดขึ้นจากการทำงานของอวัยวะของร่างกาย คือสมอง
ไม่ว่าเราจะรู้สึกอะไร คิดอะไร ก็อาศัยปฏิกริยา ทางเคมี และชีววิทยาที่เกิดขึ้นในสมองทั้งสิ้น ซึ่งไม่มีทางเลยที่
ปฏิกริยาเหล่านั้น จะรวดเร็วเท่าทันความเร็วของการกระพริบของอนุภาคในระดับควอนตัม ดังนั้น
เราจึงไม่มีทางรับรู้สิ่งที่รวดเร็วเช่นนั้นได้ ประสบการณ์แปลกประหลาด ที่พบเจอกันในหมู่นักวิปัสนากรรมฐาน
จึงน่าจะเป็น ภาพลวงๆ ความรู้สึกลวงๆ ที่เกิดจากปฏิกริยาเคมีในสมองเสียมากกว่า เช่น สาร เอ็นดอร์ฟิน
เป็นสารภายในร่างกายมนุษย์ที่หลั่งออกมา เพื่อช่วยบรรเทาความเจ็บปวด ผลิตจากต่อมใต้สมอง และ
ไฮโปทาลามัส ในกระดูกสันหลัง มีฤทธิ์คล้ายมอร์ฟีน  ทำให้จิตใจอ่อนแอ เคลิบเคลิ้มเป็นสุข และเห็นภาพลวงตาได้