สืบเนื่องจากกระทู้นี้
http://ppantip.com/topic/30400595  สำหรับ Ep.1
http://ppantip.com/topic/30404721  สำหรับ Ep.2
http://ppantip.com/topic/30407884  สำหรับ Ep.3
http://ppantip.com/topic/30412163  สำหรับ Ep.4
http://ppantip.com/topic/30436234  สำหรับ Ep.5
http://ppantip.com/topic/30513595  สำหรับ Ep.6
http://ppantip.com/topic/30548399  สำหรับ Ep.7
http://ppantip.com/topic/30565153  สำหรับ Ep.8

ฤกษ์ดี เลขสวย เหมาะกับการเปิดร้าน.....
ส่วนตัว ผมชอบเลข 5 เป็๋นการพิเศษ เกิดวันที่ 25 แต่เลือกแค่ 5 เพราะดูมันกลางดี
สุขนิสัยสันดานส่วนตัว เป็นคนไม่มี "ตรงกลาง" ไม่ทำคือไม่ทำ ถ้าทำก็ดันกันให้สุดทาง ไม่มีแตะๆแล้วปล่อยแน่นอน
จริงๆไม่เกี่ยวกับเลขของตอนนี้ครับ แต่จะเกริ่นถึงเลข 5 มากกว่า....


5 มิถุนายน 2556 วันเปิดร้านวันแรก "ของพวกเรา"

ผมและทีมงาน "คั่วไก่แสนสะท้าน" ไม่ได้เลือกเอาวันนี้เป็นวันธงชัยหรืออะไรก็ตาม
แต่มันดันเป็นวัน เริ่มต้นสัญญา เช่าพื้นที่ของโครงการ Like Kaset Market วันแรก ก็เลยจับเอาวันนี้มันซะเลย...

ผมและหุ้นส่วนหลายคน เกิดป่วยพร้อมกันกระทันหัน ทำให้ไม่สามารถไปทำงานประจำได้
ดันบังเอิญพร้อมกันที่ต้องป่วย ตอนร้านจะเปิด ทุกคนมาวุ่นวายกันอยู่ที่ร้าน เตรียมของ จัดของ
ทำทุกอย่าง ทุกรายละเอียดด้วยตัวเอง ด้วยทุนทรัพย์ที่มีไม่มาก แต่ก็ต้องทำให้ดีที่สุด "เหมือนเช่นที่ผ่านมา"


ผมแหกขี้ตางัวเงียแต่เช้า เพื่อไปตลาด ซื้อของสด....
ผมรับหน้าที่จับจ่ายข้าวของพวกนี้ เพราะดันรู้เยอะที่สุด อะไรที่ไหน จนตอนนี้ตลาดที่ซื้อประจำ หลับตาเดินก็ถูกแล้ว
แค่แม่ค้าเห็นหน้า ก็รู้ทันทีว่ามาซื้ออะไร แทบจะสั่งกันเป็นแพคเกจได้เลยทีเดียว....

อุปสรรคที่สำคัญที่สุดของการทำธุรกิจอีกอย่างนึงก็คือ "คนทำงาน"
หายากโคตรรรรร ยิ่งกว่างมเข็ม ตอนนี้คนงาน แรงงาน หรือพ่อครัว แม่ครัว หายากมากกกกก
จริงๆก็หายากทุกตำแหน่ง ในส่วนงานประจำที่ทำอยู่ ก็ต้องเร่งหาคน 30-40 คน แม้แต่ตอนนี้ยังหาไม่ได้ซักคน

หุ้นส่วน ทีมงาน ผม พวกเราทุกคนพยายามหาคนมาทำงานในร้านให้ได้ ทำทุกทาง หาทุกที่
หายากจริงๆ คนที่ไว้ใจได้มาทำงานแทนได้ ตอนแรกอยากได้คนที่พอเป็นหน่อย จะได้มาฝึกได้ไม่ยาก
ตอนนี้เอาแค่มันคิดอยากจะทำก็มาเหอะ เก่งไม่เก่งช่างแม่ม เดี๋ยวปั้นด๊ายยยยยย....

เห็นข่าวออกคนตกงานกันจ๊างงงงงงง แต่พอโทรไปถามก็เรื่องเยอะซะงั้น....
เรื่องนี้ถ้าจะให้บ่น รับรองยาวแหง๋ เชื่อผมเหอะ งานหาไม่ยากครับ ถ้าคุณ "ไม่เลือกงาน"
แล้วเมื่อไหร่ที่คุณมีสิทธิจะเลือกงาน ตอบง่ายๆได้สั้นๆว่า "เมื่อคุณมีศักยภาพในงานตัวเองมากเพียงพอ" เอาเหอะ พอๆๆ




ก่อนหน้านี้ ผมโดน "กระเหรี่ยงหักหลัง" มาแล้ว.....
ตอนแรกมาคุยซะดิบดี วันเริ่มงานวันแรก (ตอนขายรถเข็น) เมาแอ๊ดมาเลย ขึ้นรถได้กลิ่นเหล้าหึ่ง

ทำไหวมั้ย...??
ไหว...

ทำไหวมั้ย??
ไหววว...

พอไปถึงร้าน แม่มบอก ผมเมามาก อยากกลับบ้าน.......สลัดดดดดดดด ปวดตับ!!!





ซู้ดดด ท้ายยยยย......

เราได้พนักงานตำแหน่งสำคัญคือ "มือผัด" เป็นชาวต่างชาติ Import มาจากประเทศเพื่อนบ้าน
พร้อมกับ "พนักงานเสริฟ" มาจากประเทศเดียวกัน ได้สองคนนี้มาในเวลาสุดท้ายจริงๆ เกือบแย่

สอบถามเบื้องต้นได้ความมาว่า เคยทำร้านข้าวมันไก่ในโครงการนี้ แต่ตอนนี้ลาออก อยากหางานใหม่
สุดท้ายจริงๆ เพราะคืนก่อนเปิดร้าน พึ่งโทรมาถาม สมัครงาน เออ...เอางี้ซิวะ
พรุ่งนี้เจอกันที่ร้าน 9 โมงเช้านะไอ้น้อง ยังดวงดีอยู่นะเราเนี่ย.....



11.00 น.



เลยเวลาที่ตั้งใจไปนิด กะว่าจะเปิด 10 โมง แต่ด้วยข้าวของที่ต้องเตรียมกันเยอะมาก เลทออกไปนิดหน่อย
ลูกค้ารายแรกของร้านนี้ เป็น ชายไทย อายุประมาณ 35-40 ปี จำได้แค่นี้ เพราะยุ่งชมัดเลยเชียว...
จากนั้น ลูกค้าทยอยเข้ามาอย่างต่อเนื่อง พอเห็นมีคนทาน คนที่เดินผ่านไปผ่านมาก็เริ่มมั่นใจ
ว่าไอ้ร้านนี้มันคงกินได้แน่....แปปเดียว เต็มร้านเลย 55555

กว่าลูกค้าจะหมดก็เกือบบ่ายสอง....หลังๆเราเรียกกลุ่มนี้ว่าลูกค้ากลางวัน
หลังจากบ่ายสองถึงหกโมงเย็น.......


เงียบสนิท....



เอาหล่ะไง...ชิหายจะฉายที่เราหรือเปล่าหว่า... ทำไมมันเงียบงี้หว่า.....
นั่งมองหน้ากันตาปริบๆ สบายหล่ะกรู เป็นอย่างงี้ท่าไม่ดีแน่
ใจคอเริ่มไม่ดี......


18.30 น. ลูกค้าเริ่มทยอยกันมาอีกรอบ ค่อยใจชื้นขึ้นหน่อย คราวนี้ตั้งแต่ 18.30-21.00 น. ไม่ได้หยุดเลย
ทุกเมนูออกครบหมด ตามๆกันไป ลูกค้าส่วนใหญ่ที่มา เป็นขาจรบ้าง ตามมาจาก Fanpage บ้าง
และที่สำคัญ น่ารักมากๆ คือตามมาจากใน พันทิป ^^

หลังจากเก็บร้านเช็คยอดขาย...ประชุมเตรียมความพร้อม เตรียมของที่ต้องซื้อ นี่นู้นนั่น...
เหนื่อยจากการขายมาตั้งแต่เช้า 22.00 น. ถึงเวลาปิดทำการซะที

ดีใจที่มีคนให้การต้อนรับอย่างดี จากคุณลูกค้าที่เข้ามา เราเห็นคนเต็มร้าน แต่กลับไม่เหนื่อยเลย
มีความสุขมาก ที่ได้ทำอะไรที่ตัวเองชอบ มันมีความสุขแบบนี้นี่เอง.....


ระหว่างนั่งพัก....เหลือบไปเห็น ผจก.โครงการเดินมา ผมก็ทักทายตามปรกติ
คงจะเดินมาถามเรื่องยอดขาย ขายดีมั้ย อะไรประมาณนี้ หรือมาคุยปรกติเหมือนที่เคย.....
ผจก. โครงการ เป็นคนใต้ ผมจำจังหวัดแกไม่ได้ แต่เข้าใจว่าคงใต้มากๆเลย เพราะฟังจากสำเนียงแก




ผจก.    :    เป็นไง วันนี้ ขายดีมั้ย?

ผม       :    ดีครับ โชคดีด้วย แต่ถือว่าโอเคเลยสำหรับวันแรก

ผจก.    :    ผมจะมาคุยเรื่องนี้หน่อย เด็กสองคนที่จ้างมาอ่ะ เป็นเด็กเก่าของร้านข้าวมันไก่ (ในโครงการ)
                เค้าลาออกมาแล้วมาอยู่กับคุณ

ผม       :    อ่า...ใช่ แล้วไงครับ??

ผจก.    :    คือ..แบบว่า... ทางโครงการ มีนโยบาย ไม่ให้รับพนักงานที่มาจากร้านในโครงการ
                เพื่อป้องกันการดึงตัวคนทำงานกันเองครับ....

ผม       :    แล้วจะยังไงหล่ะ....

ผจก.    :    คุณต้องไม่ให้เค้าทำงานที่นี่....!!!








(อ่านต่อตอนหน้า)