บทนำ

ช่วงสมัยราชวงษ์โชซอนในยุค หลังจากมีการยกเลิกการตามหา ดังกึมจิชา เหตุการณ์บ้านเมืองยังคงดำเนินไปเฉกเช่นเคย การเมืองภายในประเทศ ยังคงอยู่ในมือของสองขั้วอำนาจใหญ่ทางการเมือง เช่น โซรน และ โนรอน ต่างกันตรงที่ว่าได้เริ่มมีผู้บริหารบ้านเมืองรุ่นใหม่ ๆ เข้ามามีส่วนร่วมในการบริหารบ้านเมืองมากขึ้น ซึ่งคนรุ่นใหม่ที่กำลังจะเข้ามาแทนที่คนรุ่นเก่านั้น แน่นอน ทุกคนต้องผ่านการเข้าเรียนจากโรงเรียนสอนขุนนาง “Sungkyunkwan” มาแล้วทั้งนั้น สถานศึกษาที่พระราชา หวังว่าจะเป็นที่บ่มเพาะคุณธรรมให้กับขุนนางรุ่นใหม่ ๆ ได้

ส่วนสถานการณ์เรื่องเศรษฐกิจภายในประเทศนั้น ยิ่งคึกคัก กว่าเมื่อก่อน เนื่องจากกฏหมายใหม่ ๆ จากกลุ่มขุนนางรุ่นใหม่ ที่อยากจะช่วยให้ประชาชนของประเทศนั้นมีความทัดเทียมกันมากขึ้น จึงเปิดโอกาสในการทำธุรกิจให้กับประชาชนทั่วไปได้มาแข็งขันกับพ่อค้าที่ผูกขาดมาหลายชั่วอายุคน แต่แน่นอน ความคึกคัก มันก็ย่อมมาพร้อมกับความวุ่นวาย การกีดกันทางการค้า โดยการแทรกแซงทางการเมือง ก็ยังคงพบเห็นได้ แต่อาจต้องมีวิธีที่แยบยน กว่าแต่ก่อน ซึ่งนั้นก็ยังเป็นเรื่องขัดแย้งใหญ่ในสังคมยุคนั้น


สี่บัณฑิต ที่เป็นตำนานของ “Sungkyunkwan” รุ่นปฏิวัติการศึกษา และ ศีลธรรมให้เหล่าบัณฑิต นำโดยท่านอาจารย์ชอง อันได้แก่ คิมยุนชิก ลีซอนจุน มุนแจชิน และ กูยองฮา เมื่อจบการศึกษาไปแล้วต่างก็แยกย้ายไปทำหน้าที่ตามความถนัดของตน

คิมยุนชิก นั้นผันตัวเป็นนักเขียน และเป็นคนเดียวที่ไม่ปรากฏกายในสาธารณะนัก มีเพียงหนังสือที่เกี่ยวข้องกับ ประวัติศาสตร์ และ ปรัชญา ออกมาให้อ่านเท่านั้น แต่เป็นที่ทราบกันว่า อาจเพราะด้วยความสนิทสนมกับ ลีซอนจุน เพื่อนที่ร่วมหอพัก หลังจากจบการศึกษาไม่นานก็มีข่าวการแต่งงานของ ลีซอนจุน กับ คิมยุนฮี น้องสาวของคิมยุนชิก ที่เค้าว่ากันว่าหน้าเหมือนกันอย่างกับแกะ ขนาดที่ว่ากันว่า หากให้คิมยุนฮี แต่งตัวเป็นผู้ชายก็คงไม่มีใครแยกออกได้ แต่ทั้งนี้น่าเสียดายที่วันแต่งงานของน้องสาวนั้นมีข่าวว่า คิมยุนชิก ป่วยหนักจนกระทั่งมาร่วมงานไม่ได้ และนับจากวันนั้นก็แทบไม่มีใครได้เห็นคิมยุนชิกอีกเลยนอกเสียจากผลงานผ่านตัวหนังสือของเขา


ลีซอนจุน ได้เป็นอาจารย์ประจำ ซองยุคควัค และเป็นที่ปรึกษาทางการเมืองให้กับพระราชา ว่ากันว่า ด้วยความที่เป็นคนตรง และเที่ยงธรรม แบบไม่เคยเกรงใจใคร แม้แต่พ่อตัวเอง เป็นอุปสรรคที่ทำให้เขาไม่สามารถเข้าเป็นขุนนางได้ เนื่องจากการบริหารงานทั้งในภายในพรรคการเมือง และ ระดับประเทศ ในบางจังหวะเวลาย่อมต้องการการประนีประนอม หรือการบริหารแบบการฑูต ซึ่งหาไม่ได้ในตัว ลีซอนจุน แต่ก็นั่นแหละ....ว่ากันว่าเหตุที่แท้จริงแล้ว พระราชาทรงต้องการเก็บ ลีซอนจุน ไว้เป็นที่ปรึษาทางการเมืองมากกว่า รวมถึงต้องการ ความรู้ด้านวิชการ รวมถึงคุณธรรมความเที่ยงตรงของ ลีซอนจุน ไว้บ่มเพราะ นักศึกษาของ ซองยุคควัค รุ่นต่อไป ถึงขนาดที่ว่าทรงเสด็จไปขอตัว ลีซอนจุน อย่างลับ ๆ กับบิดาของลีซอนจุน ในเรื่องการไม่ให้สืบทอดทางการเมืองจากตระกูลของเขาซึ่งถือเป็นเรื่องใหญ่อย่างมาก แต่บิดาของเขาก็ไม่สามารถขัดพระราชาได้ หลังจากจบการศึกษาได้ไม่นาน ลีซอนจุน ก็แต่งงานกับ คิมยุนฮี น้องสาวของคิมยุนชิก เพื่อนร่วมหอสมัยเรียนของเขา


มุนแจชิน หรือ ม้าบ้ากลอโอ หลังจากจบการศึกษา ดูเหมือนมีบางสิ่งเปลี่ยนแปลงไปจากตัวเขามากมายที่ทำให้เป็นที่กล่าวขาน สิ่งแรกคือ มุนแจชิน กลับไปอยู่บ้านของบิดาเขาตามเดิม หลังจากที่ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้กลับบ้านมาเป็นเวลานานมากในช่วงเข้าเรียนที่ Sungkyunkwan ถึงขนาดเป็นที่เลื่องลือกันว่า บิดา ของเค้าต้องสั่งให้ทหารไป “ออกแรง” “คุมตัวเขา” เพื่อที่จะได้พบลูกชาย รวมถึงข่าวลือที่ว่า ลูกชายสุดหล่อก็ “ออกแรง” ถล่มบ้าน พังเก้าอี้ หนีออกมาจากบ้านตั้งแต่ที่บิดายังพูดไม่จบประโยคด้วยซ้ำ เป็นการสนองพระเดชพระคุณบิดาที่ใช้ทหาร “ออกแรง” ในการคุมตัวเพื่อที่จะพบเขาเช่นนี้

เพราะฉนั้น การกลับเข้าไปอยู่ในบ้านบิดา ของมุนแจชิน หลังเรียนจบจึงเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อของผู้คนที่รู้จักกับตระกูลนี้ รวมถึงการที่เขามักจะใช้เวลาจิบน้ำชากับบิดาของเขาเป็นระยะ ซึ่งว่ากันว่าแท้ที่จริงแล้วคือชั่วโมงของการปรึกษาเรื่องการเมืองของพรรคโชรน รวมถึงเรื่องของบ้านเมืองด้วย เนื่องจาก เรื่องประหลาดใจในตัวมุนแจชินเรื่องที่สองคือ เขาได้เข้ารับราชการทหาร เป็นมือปราบ ซึ่งขัดกับบุคคลิกที่ไม่ชอบกฎระเบียบของเขาอย่างแรง ทุกคนเริ่มชินกับภาพของเขาในชุดทหารที่ถูกระเบียบผมเผ้าเรียบร้อย และเขาก็ไปได้ดีกับหน้าที่การงาน ด้วยฝีมือด้านการต่อสู้รวมถึงการสืบราชการลับ ซึ่งข่าววงในกล่าวว่าที่เขาทำตัวเนี้ยบ และถูกระเบียบทุกอย่าง เพื่อให้เมื่อเวลาเค้าแปลงร่างไปเป็นมุนแจชินคนเดิมที่ ซกม็ก ขี้เมา ผมรกรุงรัง จะได้ไม่มีใครจำเขาได้ขณะที่ปลอมตัวไปหาข่าวต่าง ๆ


กูยองฮา ไปได้ดีกับธุรกิจของเขา ว่ากันว่า ร้านอาหารเก๋ ๆ สถานบันเทิงรุ่นแรก ๆ ถือกำเนิดมาจากไอเดียของเขา ร่วมถึงแฟชั่น และของนำสมัยต่าง ๆ ไม่เพียงแต่ กูยองฮา นั้นมีทักษะในการสื่อสาร พูดจาในด้านการค้าขายเท่านั้น เขายังมีความสามารถในการโน้นน้าวผู้คนต่าง ๆ ด้านการเมืองด้วย ว่ากันว่า เค้าคือผู้เชื่อมโลกธุรกิจ กับ การเมืองเข้าด้วยกัน ข่าววงในว่ากันว่า เขารับเป็นที่ปรึกษาลับ ๆ ให้กับพระราชา ด้านเศรษฐกิจ แต่ไม่สามารถออกนอกหน้าได้ เนื่องจากจะดูเหมือนการเอาเปรียบทางธุรกิจต่อพ่อค้าอื่น ๆ และ ที่บ้านของ กูยองฮา นั้นมักจะเป็นที่รวมตัวของ จัลกึม ทั้งสี่เสมอ ๆ แต่ถึงกระนั้นก็มีผู้สังเกตุว่า ที่นี่ไม่ใช่เป็นเพียงที่ชุมนุมเพื่อนเก่า แต่มันคือสถานที่ปรึกษาด้านการเมือง “นอกรอบ” ของที่ปรึกษาพระราชา ฝ่ายเศรษฐกิจ การทหาร และนักวิชาการ ว่ากันว่า ทุกครั้งที่มีการรวมตัวของจัลกึมทั้งสี่ในยามวิกาลเมื่อไรเกินสามวัน มักมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ไม่ด้านในด้านหนึ่งเกิดขึ้นเสมอ